3435 resultaten.
Een wolf
gedicht
2.0 met 93 stemmen 21.785 Een wolf
is als een huis
waarin twee gaten gapen:
een gat
waar nooit een voordeur zat
de holte
van het keldergat.
Door lege ramen kruipt
klimop en wingerd binnen
en neemt kamers in bezit.
In kelders huist
het ongewervelde
en draait en draait
zijn blinde cirkelgang.
-------------------------
uit: 'Boze wolven', 2002.…
VERHEUG U IN DE NEVEL NIET
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.102 Verheug u in de nevel niet,
Omdat uw oog die kan bemerken.
De zuivre lucht, die niemand ziet,
Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken,
Niet wat zich zien en tasten doet:
’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed.…
Onzichtbare verbondenheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 363 Wat is het toch moeder
dat ons zo bindt,
u, mij en ons pasgeboren kind,
dat u mijn weeën hebt vernomen
op het moment dat
uw kleinkind zou komen,
u, toen de dokter zijn jas uittrok
zo onrustig wakker schrok
en vanuit uw eigen bed
bij mij was in uw gebed?
Zou het zo zijn
bij moeder en kind
dat de band met
de Vader ons verbindt?
Moeder…
Lugh
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 362 Kan ik je ontmoeten
groeten
om te vertellen
als je vleugels verbranden
je gaat vervellen
verhalen vertellen
over diepte
die diepte
die jij ook ziet
maar ook al klinkt het simpel
ik ben een rimpel
op die oude rivier
maar mijn lichaam
is nog maar net hier
Kijk even verder
als de rest
zomaar een gezicht
een gil
bent u
ik bedoel
jij…
Bezem Walker Evans
gedicht
2.0 met 50 stemmen 14.062 Plekken die alles doen om
zich aan het zicht te onttrekken
die zocht hij op - in schaduwen gedompeld
van betekenis ontdaan.
De huid van het gebruikte
aan te raken, terloops en
op zijn foto's na, vergeten.
Deze bezem
scheefgezakt en versleten
met het huisvuil aan zijn voet.
------------------------
uit: 'Dwaalwegen', 2008.…
Begraasd ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 298 Zinnen, geef mij een mantel
als een gulden vlies om mij
heen, onzichtbare huid uit
het verleden, de morgen lijkt
eerder dan voorheen, zal
hopen dat de nacht sneller valt.…
- Onzichtbare dag -
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 235 Hield niet van luchtaanvallen,
van kleine onzichtbare dingen,
een leven naast het tastbare,
wat men meeneemt als men gaat.…
tank(a) met kerosine
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 192 de joint strike fighter
vloog hoog boven de wolken
gans onzichtbaar voor
de toeschouwers op de grond
geheel onverwacht in brand…
MIJN ZICHTBAARHEID IS NU MIJN DOEL
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 274 Ja, onzichtbaar zou ik willen zijn
mij begeven waar ik wil
niemand kan me zien
wat word ik hier echt wijzer van?
wat heb ik nu bereikt?
wat is mijn doel?…
Bewogen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 Onzichtbare kracht
Streelt lentebloesem
Laat haar dansen
Ik kijk met
Gevoelens, in mij
Golvende gedachten
Worden zichtbaar
In het ritme
Wat mij beweegt……
Toch komen ze niet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 814 Huilen wil ik
Maar mijn tranen
Zie je niet
Hoofd overlopend van
Gestold verdriet
Maar mijn tranen...
Ze zijn er vast wel
Ergens naamloos
In 't verschiet
En toch komen ze niet…
Tussen het netwerken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 achter het vitragegordijn
schemert een egocentrische wereld
vol schijnbeweging en bedrog
en wanneer werkelijkheid klaart
is wat er overblijft:
Bezinning,
niet los te krijgen van de ziel
die in eenzaamheid verlossing zoekt
ver weg van vage horizon
en onherstelbare beloften
van vrienden die geen vrienden waren
maar vreemden in een onzichtbaar…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Deze onzichtbare geest wordt alleen opgemerkt dankzij de gevolgen van haar zijn.
Zelfs tot in haar afwezigheid, als het applaus van de klaprozen langzaam verstomt in de akoestiek van het eeuwige niets.…
jij wist het al lang
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 982 hier sta ik en
ik zie het ...
die plant daar
die groeit
ik zíe het niet
maar ik wéét het
die plant daar
die groeit
hier sta ik en
en ik zie je
jij wist het al lang
kanker broeit ...…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 256 Onzichtbaar ga ik wezenlijk voorbij en blijf ik voortbestaan.
Druk op alles en iedereen mijn stempel.
Geduldig wachtend tot dat het water de rotsen heeft doen slijten
en de wind ze heeft doen verkruimelen.
Mijn verleden is nergens begonnen, het was er altijd al
Mijn einde ondenkbaar.…
Emotie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 189 Het onzichtbare word ik door haar gewaar.
God en emotie…?
Ja die twee horen bij elkaar.
Zoals het was in den beginne,
thans en voor immer!…
Haarlok
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 202 Haar haarlok parmantig achter haar oor geschoven
is daar als een vulkanische uitbarsting haar charme
als een eclips komt stralend haar verborgen glinstering
wat mij als een corona betoverend kan verwarmen.
Haar hypnotiserende iris doet mijn hart smelten
haar doordringende pupil verrijkt mijn geest
wanneer haar haarlok als een zonsverduistering…
De Onzichtbare Man
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 onzichtbaar ben ik geworden
geleidelijk zoals dat heet
steeds minder en minder
mensen zagen mij nog staan
(straks zijn er zelfs geen regels meer
behalve dan de witte:
een vers van witregels
witregellasso's)
onzichtbaar ben ik en ik
loop door boekhandels
en bibliotheken, ongezien
pagina's uit werken scheurend
(de woorden gaan zich…
zichtbaar onzichtbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 verdrietig en eenzaam
niemand die mij troost
daarom mijn masker
dat altijd glimlacht
om mijn gevoelens
achter te verbergen
zo heb ik vrienden
ben ik een van hen
diep van binnen echter
voel ik mij leeg
mis ik steeds toch
mijn echte ik nog
niemand hoort 's nachts
mijn schreeuw in stilte
ziet mijn eenzaam lijden
achter de glimlach…
Wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 De zucht ritselt niet,
toch wentelen bladeren.
Herfst luidt geen klokken.…
Wees niet bevreesd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Wees niet bevreesd, maar ga met God
Hij wil je steeds nabij zijn in dit leven
En je alle kracht en sterkte geven
Hij wil betrokken blijven bij jouw lot.
Wees niet bevreesd, vertrouw op de Heer
Hij wil je geleiden op al jouw wegen
En zal je omringen met Zijn zegen
Zijn trouw en liefde keren steeds weer.…
Individualiteit
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.843 'Wees u–zelf!' sprak ik tot iemand:
Maar hij kon niet: hij was niemand.…
Onzichtbaar klavier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 97 morgenlucht
in vuur gekomen
vogels zingen
in de oude
bomen haar klank
waait als een
onzichtbaar
klavier de wereld
rond langs rivieren
en oevers in het
huis met hun adem
waait de klank en
blaast door
de mensen als een
onzichtbaar klavier
van mond tot mond
de wereld rond…
Straatleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Daklozen op straat
Voor velen haast onzichtbaar
Niet voor hen die zien……
Champions League wedstrijd!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Champions League wedstrijd -
een onzichtbare speler,
moet zich gaan douchen…
[ Lezend in boeken ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 37 Lezend in boeken
vlieg je overal binnen --
totaal onzichtbaar.…
je riep je goden aan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 hij heeft je verlaten
een kus van zijn koude mond
en hij danste zijn vrijheid
weer tegemoet
jij? een klein oponthoud
je had het kunnen weten
maar wilde aandacht
en liefde.
natuurlijk moest hij het
zijn
geen blijvertje
de afgelopen maanden
voelden zo verloren
dus je riep je goden aan
al snel nadat hij was gegaan
maar niemand die…
wees lief voor de dichter
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.834 wees eens lief voor de dichter
hij is een eenzaam figuur
kus hem zacht op zijn mond
hij zwijgt al een uur
neem hem mee in je bed
schenk je lichaam aan hem
wees zijn vader en moeder
wees zijn zwijgende stem
want er is niets om te schrijven
geen lach of een traan
er is geen reden om te blijven
er is geen reden om te gaan
en kinderen op…
Zakkenrollers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 271 Vakantietijd is pik tijd is uitkijk tijd is
wees op je hoede tijd is altijd op je qui vive zijn,
want er zullen altijd zakkenrollers zakkenvullers,
zakkenlopers en zakken die dit al van orgine
zijn je pad kruisen,
dus wees beducht en wees alert,
wees juist bij die behulpzame hand altijd op je hoede.…
Hemelhuis
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.573 Wees mijn engel, vrouwke,
wees mijn hemel, huis.
Wees mijn stoutste roemen,
wees mijn zoetste troost,
frisse levensbloemen,
krachtig kroost.
O, mijn kindren!
Graaggebroken brood!
Zou 't geluk vermind'ren
waar de last vergroot?
Zou men armoe lijden
om een mondje meer?
Och, waar mensen strijden,
helpt de Heer!…