Alle inzendingen over Glans

Over alles ligt een gouden glans. Alles lijkt inneens goed. Het is echt onvoorstelbaar, wat een beetje vriendschap doet. Gewoon een beetje liefde, of een lieve lach. Het beetje warmte dat jij geeft, maakt dit voor mij een gouden dag. Gewoon die arm om mijn schouder, geeft me een blij gevoel.…

Bij de vogels is de voertaal Frans en af en toe een fraai gedicht, dat geeft het leven glans. En de afwas, die ramp-slomp, moet ook nog schoon. In het bonte magazijn ontvlamt mijn liefde voor Monet. Bij ieder kind wel is bekend mijn passie voor ballet.…

Uw gang is licht gelijk de wind, Uw lichaam slank als ene slang, Gij dartelt als een argloos kind, Dat springt door haag en bloemenhang, Vol glans! Hoe klinkt uw stem, hoe rolt uw woord, Een zuiver Vlaams en rein akkoord, Dat meest nog mijne ziel bekoort, Omdat uw hart niet werd vermoord Door 't Frans.…

0 droom van hoge schoonheid, die mijn schreden voorlichtte, - tot uw puurste glans gerezen vervliet ge allengs . . . En 't jammerlijk verleden jaagt stormend door de diepten van mijn wezen, in zulk een koorts van haat en woede aan 't loeien als stond heel de aarde in vlammend bloed te gloeien. 1895…

‘Och ware ik - zo zong hij - als geurende bloem In de oevergraze verborgen, Dan lachte ik om glans en ijdele roem, En het weldoen ware mijn zorgen.…

De dag verglijdt in stille glans Bij mijn verholen droom, Mijn ogen zien ten verre trans, Of reeds de avond koom’. Ik keer, als groot de zonne poost En dag en werk zich sloot, Waar Gij mij geeft zo wond’re troost, Lijk van de vrome dood.…

kinderen, pa en ma rond het smyrna waarom heb ik het beeld van houtje-touwtje jasjes met zorg gebreide dasjes naast elkaar op de kapstok die warme eenheid raak ik die kwijt… waarom schuift de zomereuforie zich naar de achtergrond… iemand heeft de deur gesloten van het behouden huis het plekje dat me zo kon bekoren heeft wat van zijn glans…

Ze zullen komen: tijdruiters van verre, blinkende werelden - engelen zonder vleugels maar met de glans van wijsheid in hun donkere ogen. Ze zullen komen: onze broeders en zusters met wie we speelden in een peilloos ver verleden vòòr de val.…

Wat Hazes reeds zong jij bent dé Nederlandse Leeuw zoals jou was er geen de enige echte nu en van de vorige eeuw Heel Nederland heeft van Cruijff genoten hij heeft het voetbal glans gegeven hij heeft het voetbal bepaald en hij heeft zoveel meer gegeven in zijn leven Sociaal gezien was hij steeds alert voor topsporters en kansloze jeugd…

De Golf is enkel goud en glans; Natuur gaat sluimren met een lach: 't Is schoon — toch zag ik liever thans, Naast Rottes grijze torentrans, Mijn Maas en Hollands vlag!…

Gij had geen woorden en gebaren, Het licht, dat fonkelde in uw haren, De glans die in uw ogen lag, Uw klaarheid wàs: de nieuwe dag, De milde zon, de frisse winden, 't Onwrikbaar aan elkaar verbinden Van morgenkalmte en avondvreê, Van stervens- en geboortesteê.…

in de verte klinkt muziek attracties spreken met veel stemmen er ligt een gouden glans op het publiek in alle ogen blinkt plezier er is geen tijd meer voor verveling je lacht en koopt gewoon vertier het fluit en toetert om je heen je ziet de mensen dansen kijkt hoe meisjes sjansen voor een blik alleen je botst de auto en vooral een…

Hoe vaak bewonderde ik niet de ochtendgloed De gouden glans die de horizon besproeide Over smaragdgroen veld werd nieuwe dag begroet Terwijl over ‘t stille meer ’t licht met golfjes stoeide Schone belofte vanaf ’t eerste uur der dag Gesteund door allereerste prille vogelzang Verwekte bij ’t vroeg ontwaken een blijde lach Die blijft de hele…

die al wat duister is moet verdrijven toon toch een glimp van Uw Gezicht wij willen U in glans zien verschijnen waar blijft Gij O ontluikend leven de aarde zwelt al tot barstens toe ieder zaadje dat tot kiem werd verheven is zijn aardse verborgenheid al moe toon U O eindelijk als verrezen - alles wil uitbotten in groene kracht Gij…

Oud zijn Oud zijn de glans van de eindbalans opgemaakt het oude bed ik leg mij neer op dromen bezongen in nacht en vergetelheid die door mij heen gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt. Oud zijn in het najaar.…

Met flauwe glans, Schijnt aan de trans De zon door nevelen heen; Het kwijnend bos, Beroofd van dos, Begroet haar glans alleen; Want gaarde en tuin, En veld en duin, bezitten loof noch bloem, Wier frisse kleur En zoete geur Voortaan haar schoonheid roem.…

In milde glans ontluikt voor onze treden Een bloei, des nijvre plukkers waard, Wiens oog niet, afgedwaald, voor bij 't Genoeg van Heden Op 't Veel van Morgen staart. Dat zó - mijn Vriend! - dat zó ons heil moog' duren!…

fluweel Doch zelfs de schoonheid van haar basis is niets vergeleken met de eigenlijke kroon Een krans van talloze lichtgele donsjes de eigenlijke kern zo wonderbaarlijk sieren Als een glanzende nimbus boven een engel wier gelaat de kleur van zoete chocola zich telkens weer naar het licht doet keren Mijn hart slaat voor deze bloem, wier glans…

Zijn hoed ziet rood - maar roder nog ziet De punt van zijn neus, de kraag van zijn rok Glimt smerig, - doch smeriger glans nog glimt Zijn ogen uit bij iedere slok. Niet altijd zag die hoed zo rood Niet altijd was die kraag zo glad. Ook die neus heeft eenmaal een andere kleur Ook dat oog eens een andere gloed gehad.…

Waar uw kus en lach verdween, Sluit de stilte rond mij heen Tot de effen glans waarin, Liefelijkste droombegin, Ik mij klaarst op u bezin.…

Mooi meisje, dat met koelwit bruidsgewaad Verlangt te ontveinzen de heetdronkre gloed, Die onbewust haar slankheid stralen doet En uit de glans van 't haar en de ogen slaat, Nu voelt ze alsof ze, een uitverkoorne, gaat, Zij zij alleen, 't Geluk-zelf te gemoet: Haar eigen huis, haar man, zo knap, zo goed, Nobel en ridderlijk in woord en daad…

De wereld-zaal waarin de wolken hangen, onder de sterren-krans en de maan, onder de blonde zijde der zon, wijl de zee dampt in haar vat en de bomen groen op de aarde staan, is van U, mijn God, bewegende glorie; glans en luistervolle pracht, de wonderbare tooi van uw victorie, uw praal, uw levens-macht !…

‘t Zit in de glans onder elk laagje stof. ‘t Zit in de smaak van ‘t bitterste lof. ‘t Zit in de versjes in dit album van jou. Ik weet het wel zeker, ‘t zit in iedere vrouw. Soms zit ‘t verborgen en doet ‘t heel zeer, maar wie ‘t zoekt zal ‘t vinden, telkens maar weer.…

De liefde, hoop, een zere knie, de glans, reflectie die ik zie, dacht vaak aan koren en ‘n bloem een hete nacht, een warme zoen. En immer als het gloren kwam openden zich die handen klam, palmen vol liefde leven en lust ‘t leven dat mij teder wakker kust. Ik zag zo vaak wat is en was de bij, de bloem, ’t hout, ’t glas. © 2004…

't Al hullend en doordringend licht Verbergt u niet voor mijn gezicht, Ik streeft tot u door glans en luister. En als gij naar beneden ziet, Uw blik de nevelen doorschiet, Bespeurt gij mij in 't diepste duister.…

.’ ------------------------------------------------------- uit: onderdeel van een vierdelige cyclus voor het project 'De glans' van Koen Peeters, DW B 2009.…

en al de blinking en het vergezicht, van hemel en van aarde, akkerzwart, stralende waters, heggen, het verward beweeg van mensen, die naar buiten komen, ploegpaarden langs de weg, de oude bomen voor huis en hof en over hen de glans der daggeboort, de diepe hemeltrans met schitterzon, wereld en ruim heelal: het is bevat in dit klein trilkristal…

Sterf rustig, zomer, prijk uw leven uit Met droeve dos van bruin en glans van rood, Bekrans met vallend geel uw eigen dood, Geef willig de aarde uw bladertooi ten buit, Der voedster, uit wier schoot in 't jonge jaar Gij schoon zult rijzen van uw stervensbaar.…

nieuwe lente, een nieuw geluid’… Om een begin aan een leven te geven; Verschoot Gorter zo zijn dichterskruid; Een geboorte doet zijn “lente” leven Een nieuwe plek in een aards paradijs Een nieuw begin voor hen die komen, Een nieuw huis, welke zich in tijd bewijst Als thuis voor nieuwe kinderdromen Onsterfelijk moment door een Koninklijke glans…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…