tabblad: gedichten

Veel is vergeten, veel herinnerd, veel veranderd, omwille van de goede vrede in het malende hoofd, dat woedend wint w...

Je trekt de deken opzij zodat ik naast je kan liggen en jou iets kan vertellen over uiterwaarden en die brug over...

Zo’n rug, in heel de torsie alles op zijn plaats, wervel na wervel, in het hoogste licht zo’n kont, bijna blank ma...

De mannetjes die hier wat werken doen alles maar op hun gemak, ze harken de paden en perken en scheren de sierheester...

Dood. Besta jij eigenlijk wel? Ik daag je uit, 't is maar dat je het weet, ik ken geen angst. Jou vrees ik nie...

Zoals er eerst een onbekend geluidje start zonder dat je schrikt, zo wil ik dat je reageert en poëzie klinkt. Het v...

Wat is dat voor muziek? O, dat zijn buitenlanders. Vietnamese bootvluchtelingen. Vader collaboreerde met de Amerik...

Dat destijds in de oudheid niet alleen de wetenschappelijke geschriften, maar ook, ja, in de eerste plaats Homerus, S...

Schilders schilderen wanneer zij 't kunnen 't engelgezicht van wie zij beminnen maar ik die niet sch...

Dit is de kampioen: zijn hand zwaait achteloos naar achteren, zijn schoen bijt in de sintelbaan. Ziehier: de nieuwe...

Niets te maken met wie ik tien jaar geleden was, ik heb me nu. 'Toen, toen', sinds die tijd ben ik mijzelf zoveel e...

Daar staan 'n man in die son langs die blou water van 'n dam. So eenvoudig het dit begin, net so skryf ek dit hi...

Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden? ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te te vergeten draag je we...

tekst voor een ballet Vreemd aan de ander in war doorelkander danst om de rozen die raadselen zijn. Wars is de...

Er wordt weer heel wat prachtigs mee naar huis genomen: een asbak waar een wulpse Lorelei op prijkt, een blikken Eiffe...

Gij hebt dit graf gebroken nu En wij kunnen niet blijven staan Nu Gij daaruit zijt opgestaan, Maar toch, hoe was het...

De piramide is zo ongeveer Het logo van de goedgelovigheid 'Met een in 't klein zijn onze kwalen te genezen!' Oo...

Wat ik dacht is nu een gedachte. Ik houwde haar vaardig uit de taal (de stukken vlogen er vanaf) en stelde haar...

Die mond van niet te spreken en die ogen van niet thuis heb ik daarvoor zo'n grote reis gemaakt langs heuvelruggen a...

ik was de linde toegedaan maar eerde ook de beuk en in min was ik met de eiken en 't overspel bracht mij naar de wilg...

Toen zijn woorden zich hadden verdaan tot achteloos gemompel en zinneloze autoritten het spreken niet meer wilde zag...

dan wijkt het lange lint van zilver zand voor uitgestoken broodmagere armen sirenen vluchten lijdzaam voor erbarmen g...

maan schuift in haar laatste opus in c in do dus serenadeboogje in een zwarte plas piano wat ooit forte was sp...

Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras? En weg! Ze wil niet weten welke soort Iedere vorm van kennis scoort...

Hemels staan op mijn hand gebogen; ik zing mijn lied - zon en maan draag 'k op mijn ogen, ik sluit ze niet. Zeën...

Diep in de put waar haar gebeente ligt, verschijnt hij elke avond als haar slaaf en maakt haar uit elkaar gevallen lic...

Ik staar al uren naar mijn lege glas De wereld is vergeven van problemen Ik wou dat daar een oplossing voor was Ach...

Dan, langzamerhand dronken wordend van pop, powezie en pils staat hij uit zijn stoel op zijn tikmasjiene duvelt op...

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud on...

Hoe vaak een afscheid zich ook aandiende, nooit dacht je aan geld. Dat je ooit berooid zou sterven was verouderd klein...