De Liturgie van Leo

In Rome klinkt de klok als grap,
de paus verschijnt — wat is dat knap.
Een nieuwe man, een oude jas,
met zegenhand en heilige pas.

Hij heet nu Leo, vroeger Rob,
hij werkte ooit in een copyshop.
Nu zwaait hij stoer van op het plein,
alsof hij net verkozen is tot refrein.

De kardinalen, strak in kleur,
alsof het opera is met lange sleur,
fluisteren iets over vrouwen en macht —
maar enkel in het donker, zacht.

De biechtstoel staat nog in de hoek,
vol schimmel, stof en een vergeten boek.
Men biecht niet meer, men tweet zijn spijt,
en hoopt dat Jezus ook scrollt in zijn tijd.

Celibaat blijft officieel verplicht,
maar 't wordt vergeten bij zacht kaarslicht.
De pater zwijgt, maar zijn blik verraadt:
hij kent het lichaam en zijn kwaad.

En God, de chef, de oude baas,
stuurt out-of-office sinds de paas.
"Ben niet bereikbaar", zegt Zijn mail,


De kerk vergadert, de wijn wordt zuur,
de hoop verdampt in pauselijk vuur.
En Leo bidt, maar zijn wifi hapert —
“Zijne Heiligheid” is net gecrasht en geheropstart.

---

paus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 109