Alle inzendingen

Ik heb er zo de klere in of aan! kent u die uitdrukking? ik, ja ik heb er zo de klere in of aan aan vooral m'n kledingkast en dan met name het opruimen, het opvouwen, het ordenen en zeker het strijken, gladstrijken het wassen dat gaat nog wel en wit scheid ik keurig van bont en ik weeg af: 30, 40 of 60 graden en het ophangen dat wordt al…

ijle lucht was koud en zilt liep waar strand zich liet verdringen door de branding meeuwen kliauwen in hun vlucht hun schaduwen op het natte zand sommeerden mij te wachten hurkend bij een stuk drijfhout waar een veer lag, zilvergrijs achtergelaten met betekenis even was er niets dan adem niets dan huid in de wind licht genoeg om door…

==================== vrouw op bankje in het park ziet de film van haar leven tegen het licht van de zoveelste lente ze weet de mooiste scènes gauw te vinden en de rest was nodig voor het verhaal show, don't tell denken is een wisseltruc, besef is woordenloos het - ik - verdampt in helder licht. Na het verhaal is de stilte onaangedaan, oneindig…

in al zijn vergankelijkheid was ineens de zomer daar toen de zang van de merel iedereen die maar luisteren wilde uitnodigde voor een helder gesprek de zomerwind streek over het hoge gras beroerde gedachteloos de mensenhuid glanzende goudsbloemen bloeiden zij zouden in de herfst vervagen ergens rolde een zandkorrel om niemand zou van…

Wat ik zo graag weer horen zou, Is jouw ‘Ik hou van jou’, Niet eenmaal hoorde ik ’t weer, Al vraag ik ’t keer op keer. Soms in mijn dromen hoor ik jou, Niet jouw ‘Ik hou van jou’, Verwijten doe ik ’t je niet, Hoewel ‘t mij doet veel verdriet. Vóór m’n stervensuur zal gloren, Hoop ik nog te horen Jouw ‘Ik hou van jou’, Het enige ik…

Als ik alleen maar liefde heb wanneer ik jou ontmoet heb ik alles om te bestaan om te zeggen en geborgen te zijn Als ik liefde ben verdraag ik de dood en de pijn, mijn tranen om de wereld stromen en samen kunnen we gelukkig zijn…

je lach haalde de scherpste medeklinkers uit je woorden terwijl klinkers de melodie van je tekst zacht uitrolden met de stemming van je album die met uitvoeringen uit de diverse hotspots het hemelse van de geplaveide weg was wil melker…

soms worden we met huid en haar ’t leven ingetrokken dat we nooit wilden of binnen zagen komen de wilde jaren ver achter ons en geliefde muzen gelaten luisteren we vandaag naar de gevolgen van nalatigheid en uitstel ’t concept voor herstel aan ’t oppervlak en in de diepere lagen vraagt om investeringen die de vrede terugbrengen die…

Waarom moest ik een nieuwe laptop kopen? Account en wachtwoord en gebruikersnaam.... Gelukkig bleek het ‘mannetje’ bekwaam Waar ik de neiging kreeg mij op te knopen. Het kreng was ook voorzien van Windows 11, Maar harakiri kan ik goddank zelf.…

Het staat niet op de kaart, maar alles moet een naam hebben. Net als de jongen die met een ernstig gezicht uit zijn treinwachtersjasje een kaartje haalde en het aan me gaf. Het is een net station. Er staat niemand op het perron zonder kaartje. Er staat niemand naast Momo en mij. Ik vroeg hoe laat de trein verwacht werd maar hij haalde…

Wat afvalt van de hoge God, Moet vallen. Een zelfde schuld: een zelfde lot Voor allen. ’t Gezin, ’t geslacht, het volk, de staat, De kleinen en de groten: Verlaten wordt wat God verlaat, Wat God verstoot, verstoten. Wel hoort men daaglijks stem op stem Weerklinken: „Geen nood! wij redden ’t zonder Hem!” Maar die het zeggen — zinken. --…

je staat alleen op een uitgespreid, verlaten strand. niets om je heen. geen geluid. geen golven op de wilde zee. geen zon, maar wel licht. geen maan, maar een spiegelbeeld in de zee. het water zo hard als beton. en je begint bloemen te plukken op zee.…

Top voor je Rutte, die NAVOTOP Marcie voor Europa, voor de Wereld. Dick Schoof, Nederlands hoogste ambtenaar ga jij nu zijn puinhopen eens opruimen je weet wel de puinhopen van zijn Nederlandse kabinetten je weet ook wat, daar heb je geen inlichtingendienst voor nodig! was tot tranen toe getekend: de gewone Nederlandse zeer gedupeerde…

Zolang ik leef zal mijn ziel altijd tegen de stroom in stromen, alsof elke stap een weigering is om me te voegen in wat hoort. Misschien is dat wat geloof betekent: blijven hopen dat zelfs de dwalenden ergens een plaats vinden onder het licht.…

kom je liggen in het groene groene gras en kijken en kijken en voor je het weet val je met een zucht naar boven in mijn blauwe blauwe lucht…

ik zweer vrij naar ‘t brein van Hawking en dank de kracht waardoor wij draaien onder ’t genot van ‘t lot der stille nachten hang ik al lang niet meer aan heur haren // 48 nu Google de kleur van haar ogen kent zal hen ze mogelijk beter omschrijven en daar ook geen gevoelens bij hebben waarin we waarheid zullen bespeuren // 52 de grond waarop…

Verloren stemmen fluisteren in stilte zacht ik zoek mijn echo Vertel mij wie ik vroeger was, toen stilte nog een veilige plek was om te schuilen, toen ik sprak met bomen en luisterde naar het licht, en elke traan mocht vallen zonder uitleg of schaamte. Was ik altijd al geraakt, of was mijn huid te dun voor het gewicht van de wereld, leerde…

Ik staar naar mijn papier of feitelijk mijn scherm droef denkend aan hoe fier de kunstenaars eens ferm hun gedichten weefden, met vaste hand het hart waarin woorden zweefden als een frêle mistflard wisten wel te vangen in machtige muziek hoe kan ik soms verlangen naar de gave van metriek…

Opa kijkt me aan en hij houdt van mij, maar wie -- is hij eigenlijk?…

de meanderende lente speelde mooi weer toen de zwaluwen laag over het land scheerden en de goudhaan zacht vibrerend een bosbad nam ik moet dit echt aan jou vertellen maar ik zing het beter dichterbij een lied…

Koffie dampt geurig in de koele, grijze zaal, waar men wacht op straks... Bij vrolijke kout worden allerlei koekjes langzaam verorberd. Een klucht zwijgt steeds, vermaakt met heftig gebaar alle toeschouwers. Tenslotte klinken enige dierengeluiden. Wat voor vraag rijst op? De speeltimmerman hertstelt zijn deur, waarachter…

De smaak van frambozen en meer Proefde 'k zij mij kuste elke keer. Een smaak ’k vergeet nooit meer, Die herinring doet mij steeds zeer. Toch roep ik die herinring steeds op, Al brengt 't me van d'regen in de drop, Voert 't me ook keer op keer naar de top, En daar verheug ik mij telkens weer op. Stel me er keer op keer aan bloot, Vervulling…

Al weken was er niks, geen eten, amper genoeg te drinken voor de resterende bemanningsleden. En ook al stond Oek te Boek, als slimme jongen, te vissen naar vissen. En niet naar vogels, wat kogels kost, maar niks oplost. Dit bleef niet te doen, dit vermagerend rantsoen van schillen, een citroenkleurige geurende zeebloem en soms een uitgebeende…

Hier en Daar We staan hier aan de oever van een machtige rivier de andere oever is daarginds en deze hier is hier. De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland. Drs.P relativerend met een glimlach en een enkel gebaar, verwoordt het betrekkelijke, van hier en daar Wissel van kant…

Ik zou liever een kwaliteitsziel hebben die ik niet kende; niet dit inruilding uit mensen die ik maar bekeken heb, dat het alleen doet als ik ernaar kijk. Mijn ziel zou ouderwets onzichtbaar zijn en in mij zitten. Alles wat ik zweeg en riep zou er duurzaam vervuld van zijn. Ik zou er niet aan denken haar te wensen. Zo'n ziel die je nog…

Het jong van de uil, die de wijsheid symboliseert, Wordt om zijn slimheid toch wat minder hooggeëerd.…

Er is geen geld om voor elkaar te zorgen, Er is geen geld voor openbaar vervoer, Er is geen geld en ruimte voor de boer, Er is geen geld voor kinderen van morgen. Gaat het om wapens? Dán is men bereid, En gaan de beurzen open, wagenwijd!…

De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen. --------------------------------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten. Deel 1 (1947) (Al dwalend)…

nog 5 minuten mama! mijn stem kraakt in de drempel tussen spel en stilte ik hou mijn ogen open alsof wakker blijven jou kan houden mijn knuffel ruikt nog naar jouw jas en het licht onder de deur was vroeger genoeg maar nu… zijn de muren stil geworden en de tijd zegt niks meer terug ik blijf wakker mama voor altijd wakker tussen toen en…

Mr Hox. ik sta recht. zonder een woord. ik keek haar aan. verloren ogen, moe van vechten. moe van proberen een advocaat te zijn die een leven kon redden — het jouwe. moe van weer een oordeel vellen over iemand die ze nooit gekend heeft. haar mondhoeken wijzen naar haar oren. een glimlach? een masker? ze blijft staren naar de lege stoel…