Alle inzendingen

Ooit was er toch een poema opgedoken? Waar komt men deze zomer nou weer mee? Drie letters in het gras bij Zierikzee Komkommertijd is blijkbaar aangebroken Omdat ik nu dit onderwerp belicht Is dit, zo geef ik toe, een KUTgedicht…

In de kantlijnen van dit ondoordringbare dichten, (regensluiers zijn een zegen voor hen die poëzie willen plegen) opent doorzichtig chagrijn de dagkoersen plichtmatig in fletse toonladders; veroordeeld tot dat afbladderend bewustzijn, het schrijnend tekort op deze vuilstort, waar de mestvaalt van Opa Boer (die hij nooit had) een golfresort…

Verloren stemmen tussen beton groeit zacht licht stilte houdt hoop vast Ik vraag me af waar de kinderen zijn gebleven, die zongen en speelden in straten. Nu vallen hun stemmen stil als puin dat breekt, terwijl de samenleving doorklikt en weigert te kijken. Wereld is vaak te hard, te scherp aan de rand van gevoel. Streken verbranden of…

Zul je beloven dat je ouder wordt, ouder dan ik, omdat ik zonder jou het leven toch als tijdverlies beschouw? Een staande plant waarvan de bloem verdort? Ik blijf wel leven, dat is geen probleem: nieuwgierigheid drijft mij al jaren voort. Maar zonder jou word ik niet meer gehoord en raak ik van mijn eigen ik vervreemd. Het lijkt wat egoïstisch…

ik merk dat ik het vertrouwen, in het algemeen gesteld, op mens en het binnenstuivend nieuws niet meer voldoende kan bouwen. ook al is mijn intuïtie zeker niet onder de maat toch dringt zich soms naïviteit op in mijn hart en onderga dan het gevolg van zgn. mooie praat over tegenslag of wordt zomaar een roep om hulp fijnmazig gestart dat…

Hoe het goud van de dakrand afstak tegen het groen van het omringende bos; glimmende kozijnen, als ogen van oude magiërs, die het bergmeer aanschouwden; handgesneden zuilen die de tergende hemel steunden door voorbijglijdende eeuwen. Hoe het brandende hout klonk tegen een achtergrond van leugens over het verborgen bedrog; vergeten bloedlijnen…

T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u kruisten, Noch die verradelijk u togen voor 't gericht, Noch die versmadelijk u spogen in 't gezicht, Noch die u knevelden, en stieten u vol puisten, T'en zijn de krijgs-lui niet die met hun felle vuisten De rietstok hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht, Of over…

“Tot morgen” Klinkt als een belofte Over de nacht die komt Een belofte aan jou Om morgen Opnieuw op te staan Dat mijn wilskracht Sterker is gebleken Dan de angsten Van die nacht Die mijn geest Als bezeten Naar de dood Deden verlangen…

Na regen komt er zonneschijn Ooit verdwijnt die pijn Ga je weer leven Er waren jaren Dan kon ik er niet meer tegen Na regen komt er zonneschijn Kan je het ooit loslaten die pijn…

Steeds weer vraag ik mij af wat is het leven is het een feest of is het een straf 't duurt niet lang 't is slechts even. Kom, geniet ervan en dans dans, de tijd gaat zo snel iedere dag is weer een nieuwe kans en passeert dikwijls in een tel. Geniet dagelijks van zon en regen het briesje dat rimpelt 't spiegelend meer geniet 't leven al…

twee rails ergens in niemandsland een paar bomen hier en daar een struik het eindstation niet meer in gebruik rijen naamlozen liepen naar hun lotsbestemming die op hen wachtte ze verdwenen wat overbleef zijn hun namen gebeiteld in stenen…

Een helder blad, nog onbeschreven, de lucht vol grauwe wolkendans, een verre zon die niet kan stralen en regen die als tranen valt, maar toch is er de vriendschapsvreugde, verbondenheid, het kind, de goede buur.. en in de traagheid van dit uur het weten dat het licht zal winnen; de kleine glimlach naar de rozen, het diep besef dat alles…

《 URSULA'S ZOMERRELAAS 》 Hielke en Sietze uit Emmer-Compascuum Tom de Landroye uit Wognum bij Leek Jo Bonifacius uit Zwaag Westeinde Fra Willibrordus uit Grave benee de Sluis, André Mieux met de zachte g waar Mary Servaes zong als ster zonder naam van Schin op Geul tot de bergen van Vaals Die zeven die allerminst op elkaar leken Doch…

Met een handlijn aan de kant van de snelstromende woorden; als op levenskoorden dansende, bij de avondbarbecue sissende, zeldzaam ras der disdichters. Als het water dagelijks hoog aan sneldrogende lippen staat, zoete verleidingen langsdrijven in samenscholende schoonheid, dan loont het de lome arbeid: met het juiste aas aan de haak,…

King  America the first versus the Queer Pride the best Amsterdam Stiekem is Donald trots op Nederland heerlijk geslapen bij  Koning Willem IV Nederlandse Haagse Top van een landje hij houdt wel van stevigheid lijkt ongevoelig voor oppositie maar zo'n Canal-Parade vind ie te gek stiekem valt ie op Dolly Bellefleur die grijpt Trumpie…

haar klein dikke vingertjes hadden van nature al een heerlijk hoge pool haar wereld was warm en zacht alleen al de kleuren van haar voorkeuren waren volgepakt met het zachtste epitheel uit het hele bloemenrijk het ultiem dat haar bereikte was al maximaal gedempt in haar kleur haar wereld was een grote glimlach van…

de stilte was geladen met plakkerige spinragdraden een net als spinnenweb met de spin er midden in geen onzichtbare trekdraad die verraadt dat de spin even ander leven eet zoals vliegende soortgenoten die ongenood wat wilden rusten na lange vluchten zij zagen hun gastheer naderen die soepel lege tafeltjes vermeed…

Vlinders fladderen om ons heen, Wijl warm ’t zonnetje scheen. Bijtjes zoemen rond de bloemen, Wijl wij zijn aan ’t zoenen. Donkre wolken trekken saam, ’t Is met fladderen en zoemen Gedaan. Wij gaan met zoenen Door, zijn nog lang niet klaar. Dan regen klettert op ons neer, Wij willen wel nog steeds meer, Regen deert ons geen van beî…

Mijn kast met boeken staat te geef op straat, de stoel ernaast Ik zit er nog even op te denken aan achterhaalde dromen en ons nieuwe huis waar ons eigen sprookje begint onze nieuwe dromen van rondrennende kinderen zwierend aan het anker van ons verlangen 's avonds moe in bad en slapend in ons hart…

Zijn importheffingen, hij droomt ervan Hoe heerlijk om zijn macht te laten gelden Nee twijfels heeft hij niet, althans hoogstzelden Want hij is Donald Trump, de grote man En ’s ochtends, vaak nog voor voor hij heeft ontbeten Signeert hij goedgemutst vast wat decreten…

De bus rijdt als een kamer door de nacht de weg is recht, de dijk is eindeloos links ligt de zee, getemd maar rusteloos, wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht. Vóór mij de jonge pas-geschoren nekken van twee matrozen, die bedwongen gapen en later, na een kort en lenig rekken onschuldig op elkanders schouder slapen. Dan zie ik plots…

Cantilene Ambrosia, wat vloeit mij aan? uw schedelveld is koeler maan en alle appels blozen de klankgazelle die ik vond hoe zoete zoele kindermond van zeeschuim en van rozen o muze in het morgenlicht o minnares en slank gedicht er is een god verscholen violen vlagen op het mos elysium, de vlinders los en duizendjarig dolen…

Als moderne N.A.H.-patiënt heb ik het volgende bedacht, bij ons komen bijzondere talenten in hun kracht. Ergens hebben wij het vermogen ons te ontwikkelen, door gewoon maar door te gaan met bikkelen.…

Hoe en waar het allemaal begon met ogenspel - het grote onverwachte van een dolfijn die onder water lachte Zij zwom een eindje verder met me op ik had haar slanke lijf niet in de gaten diepbruine ogen zag ik even later die mij betoverden, 't was een brunette die mij die zomer zwemmende verleidde Zo was het hoe het allemaal begon…

de gelaten oogopslag van de jongen registreert met terloopse blik de camera waar richt jij je lens op fotograaf op zijn been dat er niet meer is? hij is tien jaar zijn naam is Mo een jongen met één been en krukken hoeveel plaatjes fotograaf moet je schieten om te zien dat het kind in hem spoorslags verdween? het kind weet dat het jouw…

Zal ik al naar bed gaan of nog even blijven zitten achter mijn laptop? Wellicht komt er iets in mijn hoofd naar boven, waarvan ik niet eerder wist dat het in mij zat. Ik denk de baas te zijn over wat ik onthoud, maar merk meer dan eens dat ik nog weet wat ik vergeten dacht te hebben. Speelt verdringing dan een rol? Of is er kans op een…

Het schreeuwen om aandacht kent geen tekort zolang de bron niet uitgeput is, het levensvatbaar oerboek van de mens waar waarheden goden zijn, orakels slechts woorden die geen ander gevoel kennen dan eerzucht en wraak en die eeuwige macht; alleen een wang die keert een vrouw die je voelt, met haar hand die de aandacht versterkt, niet…

Wij willen niet terug naar de tijd toen wij elkaar niet misten, wij de dagen ongemerkt, los van onze diepste verlangens, verkwistten. Het gisten, zogezegd, heeft, later wellicht beslissend geborrel gebleken, een substraat opgeleverd, wedervloeiende massa, tastbaar stollend gevoel in de adembenemende ruimte van ons samen. Midden…

het jongetje in mij is altijd gebleven naast stil verlegen vol met fantasie bang te falen ook in de verwachting altijd overal weer waaraan hij denkt te moeten voldoen het jongetje in mij bereisd de wereld in menig avontuur nachtelijk in stilte dansend dromend van alle ondeugd die hij dan begaat met vrienden daar die hier er niet…

Op het groene blad druppelt zacht de regen neer stilte draagt gewicht Eerste druppel stroomt rustig, bijna aarzelend uit de lucht. Hij raakt een blad en blijft daar even liggen, alsof hij twijfelt en verdwijnt daarna weer, alsof hij er nooit is geweest. Daarna komen er meer, ieder met een eigen ritme en zwaarte. De wereld ademt mee, bladeren…