Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk' 2003.…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets. En dat het overging als je maar woordjes…

Prachtig zo'n vogel toch Anser erythropus Net komt hij Onder die bremstruik vandaan Vlug geef me even mijn Dubbelloopsjachtgeweer Kookboek en braadpan En tuinkruiden aan --------------------------------------- uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

Niets te verwachten, niets te hopen: er rest mij niets dan duisternis en Dood. Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt, U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…

Een egel die, gestart te Smilde, naar Hindelopen lopen wilde, zeeg halverwege in elkaar met een aanmerkelijke blaar. Ach had ik, hoorde men hem snikken, maar iets om die mee door te prikken.…

Een leeuw die door het bos liep brulde niet maar zei plotseling “Piep”. Een aap riep uit een boom omlaag: “Hebt u soms de griep vandaag?” “Ik voel me fijn,” zei de leeuw, “maar ik heb geen zin in dat geschreeuw. Laat mij voor één keer in mijn leven ook eens een aardig piepje geven.”…

Vanmiddag gaf je je kat een kopje en likte haar Staart schoon, toen ze plotseling naar je opkeek Zoals je daar op je knieën zat, en merkbaar Aangedaan zei ze: 'Jongen, wat zie je bleek.' Ze merkte niet meer hoe je naar haar terugkeek. Ze kneep haar ogen toe en legde haar kop Plat over haar voorpoten heen. Even…

Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier. En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen En maak je weer voor wereldreizen klaar En voor een oponthoud in een…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind. Ik strikte de linten in je haar.…

Ik hier alleen. Jij in Den Haag. Zijn of Azijn. Dat blijft de vraag. Zij zat van Amsterdam tot Hollands Spoor te breien, o lief gezichtje! Vlijtig slonk de kluwen wol. Ik lag in 't bagagerek schuin boven haar te schreien, 't liefst kroop ik naast haar, maar de hele trein zat vol. 'k Zoog op mijn kaartje, ach! ik kon geen smoes verzinnen…

Yvonne komt met twee gespannen borsten tentamen doen. Ik ben met haar alleen en decreteer de vragen, ik de vorst en zij de slavin, zoals ik dacht. Maar neen, ze heeft behalve haar halflege brains haar goedgevulde beauty meegenomen. Ze heeft bedacht er rond voor uit te komen, want ook een leraar heeft geen hart van steen. Ik neem…

Langzamerhand ken ik veel te veel doden vervagend vervallen aan vroeger zij hebben meer tijd dan wij veinzend geen verleden ontledigd te hebben geen ruimte aan ons ontstolen te hebben geen boodschap aan ons. ------------------------------ uit: 'Kaalslag', 1999.…

Ja hoor het is zover Aanvang december al Hij moet vertrekken De goedheiligman Wee het bestaan van een Stoombootopvarende Hij wordt er elk jaar Weer misselijk van Wat is een nachtmerrie? Vrouwelijk paard, allicht Dat - de naam zegt het al - 's Nachts circuleert En onderweg heel wat Onevenwichtige Lieden in bedsteden Terroriseert…

toen ik jonger was droomde ik dat er niets van me terecht zou komen twaalf ambachten enzovoorts alleen blijven zou ik op honderd huurkamers wonen bespioneerd door Duitse hospita's en zie vierenvijftig ben ik ál mijn dromen werden ten volle bewaarheid wat wil ik nog meer? ------------------------------------------------ uit: 'Het Albanese…

Toen ik vanmiddag je buik had geaaid Een beetje onnadenkend, liep meteen Een koud ontroerde rilling door me heen. De tijd werd vastgezet, toen teruggedraaid, Gestopt op dat moment, de eerste keer Dat ik je buik ooit zien of voelen mocht, De vrijgevochten zachtheid die ik zocht, Verlangend…

Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi om waar te…

In de zoele middagwind zat ik op een bankje op de Boulevard du Général Leclerc naast een oude heer die Indochina nog had meegemaakt rozet in zijn knoopsgat witte sjaal om zijn uitgedroogde hals en een mormel van een hondje aandachtig aan zijn voet toen Sophie Marceau actrice die ik kende uit de bladen vergezeld van haar fotograaf uit een…

onverschrokken bij braindrain de schoonprater springt van nest naar vogel en blijft opgetogen in de spaghetti van glossolalie lepelen bepaalde aspecten moeten worden meegenomen als je niet bepaalde effecten voorkomt maar kunnen ook blijven liggen als vorm van antwoord zoals de schepping ook is bepaald die met mensen in de supermarkt al te…

Alles kan ik verdragen, het verdorren van bonen, stervende bloemen, het hoekje aardappelen, kan ik met droge ogen zien rooien, daar ben ik werkelijk hard in. Maar jonge sla in september, net geplant, slap nog, in vochtige bedjes, nee.…

Het dooit op de Overtoom maar het vriest ook al weer op melden mijn voeten die mijn dag verlopen ik blijf dicht bij huis steeds dichter dat is mijn leeftijd wolken worden zwaarder van ontkleur de geur van gisteren hangt nog aan me ik at net een vriend we braken het brood en deelden de doden we zijn al bijna uit zicht wij lachen nog wat…