Poëzie van Marie Boddaert

1844 - 1914

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 48):

Sneeuw

Wat losse vlokjes vlos als duivedons,
Vol rust van dauwe en maanglans, dauweblank,
In veel blank wittig licht... al meer en meer...
Elk vlokje een vleugje rust uit Grote Rust;
Elk vlokje een vleugje glans uit Woon van Droom.

Stroom van wit licht nu... witte vleugeltjes,
Sneeuwdragertjes in haastig liefblij komen;
Alles gedempt, onwerklijk bij dat kuis
En kinderlijk gekoom in glansgestroom;
Een teder nederzweven lichtestil....
Een toegedek van klank met handjes blank.
't Zwarte en te luide schuile, dat het Reine
Een wijle op aarde in sneeuweluister wijle.
Een verre wijken van wat Leven scheen...

- Luister van 't Ongerepte Reine alleen.