LEZEN
Op vloerkleed zacht, vol aandacht, lag 'k te lezen,
De blonde pop, met roze en blank getooid,
Geleend aan zusje of liefdeloos vergooid.
Robijn van kersen, goud van stekebezen
Mijn ogen laafden, vóor mijn mond. Vermooid
Door vreugde was de dag. Wat zoude ik vrezen?
'k Verlangde niet, als andren, groot te wezen.
Toch hoorde ik momplen: - 'Vreemd! Dat kind lacht nooit.'
O veilig thuis, waar géen mij wou bezeren
Dan bij of roosdoorn! Ziek zijn leek niet droef,
Eer strenge school mij levens leed moest leren,
Die 't stil blij droomkind maakte bleek en stroef.
Mocht in uw vrede ik éen dag wederkeren,
O veilig thuis, waarvan 'k de geur nog proef!
-----------------------
Morgenrood (1929)
stekebezen - stekelbes, kruisbes
Schrijver: Helene SwarthInzender: Redactie, 13 juni 2021
Geplaatst in de categorie: familie