Poëzie van Hendrik Marsman

1899 - 1940

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 84):

Vrouw

Lichaam, wentelend al-leven.
gedrochtelijk staan wij en massaal geheven
tegen de rottend-paarse hemel van verlangen

hijgende nacht

mijn vale handen tasten even
het slierend kransen van uw blauwe haren,
die, gif en scheemring, vachten hemel waren
over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal,
waarin uw ogen, spitse spleten, hangen:
een groen signaal.

-------------------------------------------
uit: Verzamelde gedichten (1941)