inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Lodewijk van Deyssel

1864 - 1952

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 5):

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen,
Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen
Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen
Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên.

En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen...
'k Zie dat een brede neevlenkring met vale
Lichtloze sluier u omhult; dan dalen
Zachtjes uw lichte schreden naar mij heen.

Uw adem vaart mij aan! Gij zijt verschenen,
Ik zie uw ogen in mijn ogen gaan;
'k Hoor in de wind, die langs mijn ruiten henen
En door de schouwe klaagt, uw woorden aan,
Zó vrees'lijk droef en teer, dat 'k u zie staan
Met bukkend hoofd, om in mijn arm te wenen.

Schrijver: Lodewijk van Deyssel
Inzender: Redactie, 5 oktober 2023


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 82 stemmen aantal keer bekeken 25.038

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)