Poëzie

1860-1932

poëzie (nr. 4.425):

De waterlelie

Ik heb de witte water-lelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...

Schrijver: Frederik van Eeden
Inzender: Redactie (H), 20 januari 2023

info

gedichten.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

lelie

waterlelie

vijver

3.9 met 190 stemmen

17.984

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Marleen, 21 jaar geleden

Zó mooi, zó ontroerend, daar word ik alleen maar stil van ...
De gevoelens die dit gedicht met zich meebrengt, daar zijn geen woorden voor.

Angelique, 23 jaar geleden

Dit gedicht leerde ik kennen op de middelbare school. Het raakte mij tot in het diepst van mijn ziel. Toen ik voor mijn eindexamen VWO een dichtbundel moest behandelen, heb ik stad en land afgezocht naar het boek "Van de passielooze lelie" van Frederik van Eeden, omdat daar het gedicht "De waterlelie" in stond. Het boek is na jaren nog steeds de trots van mijn boekenverzameling, juist door dat eerste gedicht.
Het is een eerste druk en er is me al veel geld voor geboden, maar ik zou het emotioneel gezien niet kunnen verkopen.

Sander, 23 jaar geleden

Ik word helemaal emotioneel van dit gedicht.
Het is alsof het mijn eigen leven beschrijft. Prachtig.

henkvandijken, 23 jaar geleden

Wat mij betreft voor altijd gevestigd aan de top van de Nederlandse poëzie.
Die eenvoud, die diepte en, o, die laatste strofe...

*****, 24 jaar geleden

een práchtig gedicht

sfeervol

Geef je reactie op deze inzending: