inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1859 - 1881

poëzie (nr. 4.306):

Iris

Ik ben geboren uit zonne-gloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee;
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook
Wen de dag-bruid zich baadt, en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook.

Met tranen in 't oog, uit de diepte omhoog,
Buig ik ten kus naar beneden:
Mijn lichtende haren befloersen de baren,
En mijn tranen lachen tevreden:
Want, diep in zee, splijt de bedding in twee,
Als mijn kus de golven doet gloren...

En de aarde is gekloofd, en het lokkige hoofd
Van Zephir doemt lachend te voren.
Hij lacht...en zijn zucht jaagt mij, arme, in delucht,
En een boog van tintlende kleuren
Is mijn spoor, als ik wijk naar een droomerig rijk,
Waar ik eenzaam om Zephir kan treuren.

Hij mint me als ik hem.., maar zijn lach, zijn stem,
Zijn kus..is een zucht: wij zwerven
Omhoog, omlaag; wij willen gestaag,
Maar wij kunnen noch kussen, noch sterven.

Schrijver: Jacques Perk
Inzender: Redactie, 1 juli 2021


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.885

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Paul de Hoog
Datum:
1 mei 2022
Email:
p.dehoogziggo.nl
Mijn liefde voor dit gedicht bepaalde een deel van mijn leven. Ik noemde een dochter van me Iris. Een gedichten boek van Jacques Perk kreeg ik van mijn moeder. Het was een aandenken van het verblijf in het Lampersari concentratie-kamp in Semarang (Java). Ze kreeg het van Pauline Cahen.Naar Pauline Cahen ben ik vernoemd uit dankbaarheid. De laatste zinnen van dit gedicht vatten mijn levensgevoel samen.
Dank je Piet
Naam:
Piet Pouw
Datum:
5 oktober 2021
Mijn vader was in het bezit van een dik boek: Spiegel van de Nederlandsche Poëzie door alle eeuwen, bijeengebracht door Victor E. van Vriesland, een uitgave van N.V. De Spieghel, Amsterdam uit 1940. (Ik heb nu het boek in mijn bezit) Op zondagmiddag las hij daar soms een gedicht uit voor en ik hing dan als manneke van 7, 8 jaar aan zijn lippen. Hij kon dat zo mooi! Terwijl ik natuurlijk geen hout begreep van wat de diverse gedichten inhielden, werd ik betoverd door de prachtige klanken. Misschien dat het gedicht "Iris" van Jacques Perk daarom zo'n diepe indruk op mij maakte. Mijn vader vertelde dat het gedicht ging over de regenboog, dat Iris een Griekse godin was. Ondanks mijn jeugdige leeftijd is toen toch iets van de betekenis van het gedicht tot mij doorgedrongen. Mijn liefde voor de poëzie was gewekt en het gedicht "Iris" is altijd mijn favoriet gebleven.
Toen mijn dochter geboren werd, noemden we haar "Iris"
Haar geboortekaartje begon met:
"Ik ben geboren uit zonen-gloren
En een zucht van de ziedende zee...."

Overigens staat hierboven slechts een gedeelte van het prachtige gedicht afgedrukt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)