Ik kan niet lachen

Ik kan niet lachen, ik kan niet wenen,
Ik ben zo vreemd te moe,
De zomer-pracht gaat henen, -
Ik doe mijn ogen toe.

Daar-binnen is het donker,
Daarbuiten is het kil…
Wat of dat flauw geflonker
Van vèr beduiden wil?

Zou dát het doods-uur wezen,
Waar alles op zijn best,
Verheerlijkt opgerezen
Verschemert voor het lest?

Verzen (1894)

Biografie van deze schrijver

lachen wenen doodsuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 4.991