Poëzie

1868 - 1947

poëzie (nr. 3.089):

Kille regen

Kille regen ruizelt stille
Over 't blekend zomer-lover,
Morgen drijft de zomer over,
Daar het najaar nader toog.

Ik zou wel, berustend, willen
Lichteloze dag verduren
Als uw hoofd maar enkele uren
Zich tot mijn schouder boog.

Maar ik zag de nachtgetijen
Veler jaren gaan en komen
Zonder dat gij van mijn dromen
Maakte uw leven deelgenoot;

En ik hoor de regen schreien
Door de twijgen, triestig liedje
Bij dit menselijk verdrietje
Dat zo klein is... en zo groot.