inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1887 - 1939

poëzie (nr. 1.862):

Ik heb zo vaak…

Ik heb zo vaak, wanneer de schemer hing
Over de grachten en de hoge bomen,
Dicht aan het raam gedrukt zitten te dromen,
Waarlangs het lichten aarzlend nederging.

De kleuren en de lijnen van elk ding
Verdwenen in het wazig-witte dromen,
Dat, uit het stille water opgekomen,
Voor ’t vochte raam ’t lantarenlicht opving.

Als ’t koude glas drukte ik mijn hete wangen
Mijn ogen zochten door de mist te turen,
Speurend wie nog zo laat de laan inliep.

En in mijn oren zong mijn oud verlangen
De wijze die in al mijn droeve uren
Niet wilde zwijgen, maar uw namen riep.


23.11.1911

Nalezing I (1907 - 1915)

Schrijver: Willem de Merode
Inzender: Redactie, 7 februari 2012


Geplaatst in de categorie: idool

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.061

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)