inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1880

poëzie (nr. 2.863):

Ik moet er niet van weten...

Ik moet er niet van weten, van die zuidse vrouwenzielen,
die, voelend het noodlottig leed hun longeren vernielen,
te midden het ontbladeren van de bomen kneuteren gaan
dat 't jammer is van hen en van hun lief en van de blaân.

Zijt gij het die ik rochelen voel hier rond mijn hert, vernieling?
Zijt gij het? God verplette u, worm die mijner jeugd bezieling
Verknagen moet! Het lijf wierp u mijn eigen roekloosheid,
doch, zier om zier, bestrijde ik u de Geest, Noodlottigheid!

Gij die vandaag de hemel kuist van vuiler dampen rotheid,
O licht, o warmte, o levenslust, bedanke u, vurige godheid!
- Mijn zonnig land... mijn verten... mijn jong leven... Kameraad,
Nicht raisonniren... Weer u scherp, en eind als een soldaat!...

laatste gedicht van Rodenbach

Schrijver: Albrecht Rodenbach
Inzender: Redactie, 25 september 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 861

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Marques r, 10 maand geleden
Voordrachtexamen Collège in Torhout
Dit gedicht moest ik voordragen op 13 jarige leeftijd in een toneelzaal.
Uit volle borst verhief ik mijn stem :
Ik moet er niet van weten… van Rodenbach
En toen schoot gans de zaal in een schaterlach
Waarna de leraar met verheven stem riep:
0 punten u kunt gaan. Het verdict blijft nog altijd nazinderen en ik ben ondertussen 88 jaar.
Enkidu, 2 jaar geleden
Prachtig. Ontroerend, aangrijpend verwoord: zijn ziekte, zijn strijd.
anne, 7 jaar geleden
dit gedicht leerde ik meer dan 40 jaar geleden...
het ontroert mij nog steeds

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)