inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1859 - 1938

poëzie (nr. 414):

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij-zelf en 't al, naar rijks-geboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten. -

En als een heir van donker-wilde machten
Joelt aan mij op, en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldre kroon:
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.

En toch, zo eindloos smacht ik soms om rond
Uw overdierbre leên de arm te slaan
En luid uitsnikkende, met al mijn gloed

En trots en kalme glorie, te vergaan
Op uwe lippen in een wilde vloed
Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.

Verzen (1894)

Schrijver: Willem Kloos
Inzender: adm, 23 juli 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 13.690

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Roland Bistoen, 9 maand geleden
Ik herinner me ergens uit de bijbelse Psalmen: Gij zijt allen goden, Zonen des Allerhoogsten.
Wordt nooit aangehaald. Want ze moeten je klein houden....en onderdanig en manipuleerbaar.
Nathaniel, 2 jaar geleden
Wat een inspirerend gedicht;)
Pieter Drift, 16 jaar geleden
Het blijft een mooie eerste regel...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)