Zij loechen

Zij loechen en staken hun schouders op
omdat ik hun klapte van Vlaanderen.
Zij loechen en zeiden: Van anders wat
en horen wij u nimmer klappen,
Wel neen! neen! Mijn Vlaanderen is mijn ziel,
mijn leven, het doel van mijn streven:
mijn leven voor Vlaanderen en Vlaanderen voor God,
o mocht ik dat winnende sneven!

loechen - verleden tijd van lachen
staken hun schouders op - trokken hun schouders op
klapte, klappen - sprak, spreken
sneven - in de strijd sneuvelen

Schrijver: Albrecht Rodenbach
Inzender: Redactie, 26 maart 2021

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

lachen vlaanderen winnen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 11 stemmen 2.347