inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1872 - 1945

poëzie (nr. 4.120):

Op zee

Grote onvoldane, o albezielde Zee!
Laat steigrend nu die storm-hoogdag opjoelen,
Zee! Zee, die twijfel-lach en kreet van wee
Als scheurend uit uw diepst-grommend omwoelen
Lost in het hijgend duizendvoudig mee-
Opjoelend leven, dat in golf-krioelen
Verlangt en zwoegt, of 't uit zichzelf zich streê,
Om zijn diep eeuw'ge dieper toch te voelen!

Zee! eindlijk mijn! Hoog jubelt in mijn lijf
Herboren kracht; met al uw golven drijf
En golf ik op en neer in blij vertrouwen.

- Straks zien we u, door de schemering gewijd,
Tot rust uitglijden met zacht-glim'ge vouwen,
Verlicht in eigen loutere eindloosheid.

Augustus 1894.

Schrijver: August Vermeylen
Inzender: Redactie, 23 december 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.733

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)