Alle inzendingen

Traagzaam trekt de witte wagen door de stille strate toen, en 't is wenen, en 't is klagen dat ze bin' de wijte doen! Stap voor stap, zo gaan de peerden, traagzaam, treurig, stille en stom, en zij kijken, of 't hun deerde, dikwijls naar hun meester om; naar hun' meester, die te morgen zijn beminde peerdenpaar, onder 't kammen en 't…

Waarom Professor Doctor van Dale hou ik meer van distels dan van rozen? Van de schreeuw van pauwen meer dan van de zang van galen? Van citroenen meer dan van frambozen? Van het kleed van roeken meer dan van het kleed van pauwen? 'k Zou dit Freule gaarne nader onderzoeken met permissie van uw vader te beginnen met de…

Ik lijd hier onder zwaar mentale druk, Alweer moet ik een snelsonnetje maken. Ik hoor het in mijn bovenkamer kraken, Mijn hersenpan maalt zich een ongeluk. Herkenbaar is voor menigeen de reden: Een deadline nadert steeds met rasse schreden.…

Gedachten vallen uiteen onder volheldere manen, draaiend rond de grond waarop men zou willen dat pseudoverwisselingen niet meer voor kwamen. ‘De schrijver toont diens ware gedicht in woorden, herhalende dramatische wendingen door thema’s verbonden in de zinnen, -met onbevlekt gezicht.’ Bewegingen over liefde: door de dievegge voorbij…

zoals de koelte 's nachts langs lelies en langs rozen als wit koraal en parels diep in zee zoals wat schoon is rustig schuilt maar straalt wanneer ik schouwen wil zo meen ik dat ook jij bent als melk als leem en 't bleke rood van vaal gesteent of porselein zoals wat ver is en gering lang vergeten voor het oud is zoals een…

Oktober met uw donkerblauwe dagen, Uw koesterende warmte en koelend licht. ’t Hart kan uw heerlijkheid haast niet dragen. Gij zijt té schoon voor ons verweend gezicht. O, tranen kunnen onze ziel niet zuivren, Zij maken ons ellendig en zo zwak, Dat wij voor uw milde weelde huivren, Als uw wit licht in stille kleuren brak. Gij hangt de weke…

Het waait nauwelijks, toch dwarrelen er al bladeren voor mijn voeten, en zo vergaat het me vaak Wat ik niet vasthoud, waait weg en kan zomaar in stukken vallen dus spring ik met lange armen heen en weer als een jongleur Zal ik alles maar laten gebeuren en toekijken met prikkeldraad om mijn gedachten? Zonder einde aan veranderingen…

De wanden kruipen samen het dal is diep en steil het einde van de reis schuift steeds meer voor hem uit Draad op hoge poten die zich spannend in de hoogte die hem meenam naar de verte waar alles anders was Trok sporen door de steden sneed vlakken in de velden zag wat de mensen deden hij heeft genoeg gezien Laatste letters wasem…

De kleine goedheid van mens tot mens kroont niemand tot koning maar maakt het leven - soms maar heel even - tot aards paradijs. De kleine goedheid doet geen spectaculaire dingen maar wil wel iemand omringen met vreugde en hoop. Die kleine goedheid van mens tot mens is o zo belangrijk al zien we soms niet hoe ‘t wonder geschiedt in…

Voorwaarts! Met de snelheid van het licht ook langs de baltische en noordse borders Te wapen! Zonder trumpiaanse orders is ook dit snelsonnet gratuit gedicht Gemaakt in hoge bergen van Iran bestelt het Kremlin er tig duizend van...…

Persoonlijke dissonanties hebben iets van verwildering en achterdocht woeste, nachtelijke ademtocht drang naar vrijheid om te leven er is geen weg terug heimwee dient slechts illusie we weten allemaal beter tijd heeft ons onthecht door een troostvol warm verleden verdwenen natuur klimaatzorgen en oorlogen ze komen samen in de ochtendkrant…

Hij kuste haar hartstochtelijk, Nadat hij terugkwam van zijn reis, Na maandenlang op zee, Was hij dan eindelijk weer thuis. Zij wachtte al die tijd met angst en beven, Er waren al veel op zee gebleven, De zee geeft en de zee neemt, Dat is voor zeelui en familie niet vreemd. Toch blijft de zee trekken, Zowel koopvaardij als visserij…

In het begin leek het zo’n leuk idee, Je kon je huis van bovenaf bekijken! Naar nú blijkt gaan die dingen over lijken, Je doodt er goed je tegenstander mee. Zodoende graaf ik snel een schuttersput, En ik bestel een anti-drone geschut.…

Gedachten wiegen wolken glijden door de lucht ik adem rustig De hemel strekt zich uit, wolken ontvouwen zich en lossen op in eindeloos blauw, hun vormen glijden mee met de adem van de wereld, en ik voel hoe mijn gedachten meedeinen, licht en open. Zon breekt door zilvergrijze sluierlagen, licht streelt mijn huid, dringt diep door in mijn…

[klotemarters] woorden die de werkelijkheid pijnlijk objectief agenderen onder de geopende motorkap met ijzige handen in de verders schitterende herfstochtendzon als de haperende mitochondriën en onstilbare zenuwbanen achter gesloten oogleden niet-helpende ijlgedachten der langdurende raddraaier dan maar te paard naar de villa waar…

Niets is wat het lijkt wordt een holle frase niet relevant decreet als 't zich van hogerhand, als gold het een oekaze, laat gelden op gezag van alma materbazen Wie in het bolwerk van de beterweters wordt er afgerekend op waarneming van feiten die onwelvallig blijken maar tot één waarheid leiden Een kunstenaar laat zien hoe zelfgekozen…

En toen werd ik weer die kleine jongen Jantje naast mijn grote vader Gerrit Jan in de grote Wilhelminakerk op Rotterdam-Zuid aan de Oranjeboomstraat toen eenvoud nog heel gewoon was en emotie zo ongewoon ondanks de muzikale  diepgang van wijlen organist Feike Asma of de psalmen van wijlen Piet van Egmond tot grote verwondering van…

Jouw zielgeruchten zie ik in een glanzend spiegelbeeld vol eenzame verwijten in de verdoemde duisternacht door gebrek aan zelfvertrouwen kom je niet tot een orgasme je ziet het te zwart en veel te wit te eenduidig somber in jouw fantasme ook wanneer het in de liefde te moeilijk is voor woorden breng ik jouw geile glimlach naar de…

Omdat ik niet wist wat het diepste is Kende ik de diepte, de dalgang van de dagen niet Nog, hier gekomen, waar het riet onder de golven drijft Weet ik niet of dit het diepste is Ik weet wel dat het pijn doet Dat ik jou zo moet zien Een tor die vleugelloos geplet is, kwijnend Alsof de zon een laken was waarachter nacht Grijnzend verborgen…

Als we dan liefhebben, liefhebben tussen veel papier, holle mannen en metaal, laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt: Liefhebben met de rust van de onrust, niet die van de routine, elkaars ogen verliezen en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan, het land in, de streling van onbekende struiken ondergaan, de wind proeven op een steeds…

Ik weet niet of ik spreke of zwijgen zal, Mijn woorden zijn als dwalenden, als blinden, In 't donker tastende om licht te vinden, Dat voor hun blindheid licht ontsteken zal. Zijt Gij het, God, geweest, die ze op deed staan Uit duistre zielsgewelven, uit zeer diepe, Stille vertrekken, waar ze veilig sliepen? En kunt Gij wensen, dat ik ze uit…

Mijn adem mijn lichaam uit en in, open, de zon ontvangen en uitstralen helend zoals een heilige heel is in de waarheid van zijn ervaring een geheelde geest in een gezond lichaam warm en verwarmend Aanbod van stromende energie die zelf de weg weet en geen doel heeft alleen alleen maar wil stromen van jou naar mij en van mij…

De zee brult op d’kusten aan, Golven doen de schepen beven, Vissen blijven rustig beneden, Kijken het geweld kalmpjes aan. Jan van Genten en ook albatrossen Vliegen zwevend af en aan, Walvissen en dolfijnen zoeken Rustiger wateren om heen te gaan. IJsbergen trekken zich nergens iets van aan, Drijven waar de wind hen voert, Kustbewoners…

Het lijkt erop dat alle mooie plaatsjes Verworden tot bus- of cruiseschip destinaties Met de hulp van slimme gidsen Die alles voor de kuddes uitgekiend hebben Dan neem ik liever afscheid van al die mooie plaatsjes En zoek me een gewoon lelijk plaatsje Een mooi, onontdekt lelijk plaatsje Waar geen kat ooit komt Ik, die alle mooie plaatsjes…

Grote mond vergeet het maar open die mond reken maar 'n brug te ver niets te ver dan vakkundig kiesjes bijzetten voor de 2e keer weer 'n 'Willemsbruggetje' gezet…

Een nevelvinger staat recht overeind: de wolk omhult die toren.…

Bloem, groei, lijn, gewelf, kruising, knooppunt, brandglas - Woorden springen in elkaar over als ze even kunnen kortsluiten. Duister, diepte, honger, macht, zwakte, afkeer, lijden, opleving - In een ommezien beschikbaar als je de mens van binnen bekijkt. Genoegzaam, luxe, luiheid, waan, dwaasheid, verkwisting, wanhoop - Ga er niet te…

er was eens een toverbal die zat in een grote fles er waren er nog meer zeker meer dan zes   de fles stond in een winkeltje dat was meestal open de kinderen kwamen er graag toverballen kopen   zo’n toverbal kreeg mooie kleuren als je er lang op zoog rood, geel, blauw en groen het was net een regenboog   de kinderen verdrongen zich kozen…

Gezien het feit dat op z'n tijd de hemelpoort zich opent op onverwachte incourante hooggelegen plaatsen waar liefde als erotomane duivelslust in geheime nissen een spelonk of grot gedijt vloog evenzo uit Trojes brand Aeneas, schoon als Venuszoon wild als de wind als duizendkunstenaar ontsnapt aan vlammen naar queen…

botergaar druipt langs mijn kin in mijn schoot ‘t vocht dat deze trage dag haar glans geven zal mijn zachte zucht naar meer vruchten van verlangen lyrisch fladderende vlinders zo’n zon die aanvoelt als dat prilste begin toen van ‘t voorbije getijde terwijl ik zit te eten blijven beelden nog als bladeren hangen aan stelen van…