Alle inzendingen

hoe wij steeds vergeten wie we zijn de oertaal van het hart tot stilte manen tot het breken van het licht hoe we leven blazen in manke mythes tijd in de schaduw loert we meedogenloze taal leren spreken hoe in onze ogen het menselijk tekort bevriest in winternachten geweld levens aan stukken rijt een vloed van tranen tederheid bevrijdt…

De ernstig strevende christen drijft op een boomstam voort over de woeste wereldzee omringd door dreigend duister torenhoge golven vol Satanswoede tillen het hout hoog op smakken het weer neer in het brullende schuim van kwaad en verderf de gewezen boom wordt steeds door het tierende water verzwolgen ondergeduwd maar komt weer koppig…

Einde zomer- een vlinder vouwt haar vleugels. Voor dag en dauw staat de mist reeds in de file. Duinen- het helmgras wuift naar strandjutters. Oktober- een oudroze stokroos hangt haar kopje. Herfst hangt hoog in de kraag en vraagt om jas en sjaal.…

Ik doe mijn gedicht aan, om me te laten zien -- mijn open wonden.…

heel voorzichtig hebben wij onze kinderen naar een volwassenheid geleid die zij en wij voor ogen hadden en dat met gevoel en handen laten zien en ook in daarmee samen leren omgaan wij delen de lach als universeel in een open uitnodiging tot nader contakt en ontdekking spreken is construeren en streven naar de volmaaktheid in…

Teun Hollaar In de jaren 70 was jij bij Dbgc de grote baas Zie de wedstrijd tegen Barcelona nog in mijn dromen in een waas Teun Hollaar Trainer van het legendarische Elftal van Hans Teijn Kennis van mijn ouders Teun Hollaar draagt Mede de Geschiedenis van Dbgc op zijn schouders…

Sv Besiktas Ik geef heel mijn zwart witte hart aan jou Bij regen en bij kou Besiktas blijf ik trouw We gaan samen winnen en verliezen Maar ik zal maar voor 1 club kiezen Ik geef heel mijn zwart witte hart aan jou Sv Besiktas…

7 oktober 2024 de dag dat ik wist dat ie zou komen 1 jaar verschrikkingen door de mens, de mensheid Het is niet de wereld, de aarde maar de mensheid is verrot zoals ook al de appel in het paradijs welke meer kennis had van kwaad dan van goed En we gaan niet de schuld geven aan Eva want uiteindelijk in mijn perceptie kan de vrouw,…

2 Seizoenen samengewerkt in de Technische Staf van Besiktas 1 Je was ooit profvoetballer Van Rode Ster Belgrado en SVV Joegoslavisch fenomeen Ode aan Slobodan Dutina Goede vriend Je hebt je sporen ook in het Joegoslavisch Elftal verdiend Ooit zei je tegen een scheidsrechter de legendarische woorden Ik was al Voetballer toen jij niet eens was…

Waar ligt bij zorgminister Fleur de focus? Voorkomen is toch beter dan genezen? Nee, dit wordt niet omarmd, maar afgewezen, met helderheid die lijkt op hocus pocus. ‘Wij zetten liever in op innovatie, preventie hoort bij Faber, bij migratie.’…

Je prikte je aan mijn pen en sliep in, en droomde verbitterd de honderd jaren tussen de werkelijkheid en de prins. Ik trachtte een gat te maken, maar de haag bleek onmenselijk dik, een schuld die groeide en groeide omdat ze geschreven stond op mijn gezicht. Wat ik had weg te snoeien was ik, dit koude, dienstdoende masker dat liefde bewijst…

In peace, Love tunes the shepherd’s reed; In war, he mounts the warrior’s steed: In halls, in gay attire is seen; In hamlets, dances on te green. Love rules the court, the camp, the grove, And man below, and saints above; For love is heaven, and heaven is love. WALTER SCOTT. Liefde lokt een zoet geluid Uit de dwarse herdersfluit, Lacht…

wie zaten hier aan deze diep gezonken tafel? vulden zij zonder eind tijd of vaste vorm gedachten met water en hun dromen met saudade? voelden zij de vervoering van het leven? zagen zij het vuur aan de nachtelijke hemel? wisten zij van tirannieke goden elementen die altijd gaande zijn? dat oneindigheid slechts water was…

Een man gaat langs de muur van de lange gang, aarzelend. Op het dakterras samen, naar de verre strepen van vliegtuigen kijkend en keuvelend. Allemaal bijkomend van 't leven. De tijd staat stil, de vloer is schoon, de zusters zorgen. Uit een verre hoek, de neurologie afdeling, komt 's nachts een kreet, en nog een. Iemand is in…

Een klik In je hoofd En je gaat overboord De gevoelens Van je broosheid Zitten vol woede Geen denken aan Wat men dan zegt Het wordt geroepen Tegen het bot En voor je stopt Is het gedaan…

als de vakantie bijna voorbij was en het nieuwe schooljaar kwam eraan ging ik eerst nog even winkelen om nieuwe spullen in te slaan soms ruik ik nog de geur van een leren schooltas de pukkel en de rugzak die kwamen later pas ik kocht een nieuwe schoolagenda die niet lang leeg zou blijven volgeplakt met plaatjes was er weinig plek om…

Als wij gaan dichten door iets mooi te zeggen Bijvoorbeeld met wat welgevormde woorden Celestische gezangen klankakkoorden Dan zal men meer op "toen" accenten leggen Egidius, waar ben je toch gebleven Flirt je opeens met maatschappijkritiek Geef je meer om de vrouw en politiek Holfrazig, of is jou dat om het even? Ik ben een liefhebber…

Als jonge man pakte je je spullen En kwam naar Nederland Het beloofde land Je vertelde je familie in Turkije er is niets aan de hand Handen zweet en blaren De haren werden grijzer met de jaren Niets is het wat het voor een Gastarbeider lijkt Hij kwam met hoge verwachtingen Dit was niet het paradijs Ooit ga ik een ticket boeken En ga naar…

We doen dit, doen dat, zoals het uitkomt, en zo -- kost alles meer tijd.…

uit hetzelfde glas is ooit jouw spiegelbeeld geboren dat na veel oefenen en bewegen ondanks kleine haperingen in de motoriek bij een onregelmatige groei en incidentele a- sychronie toch een bewewgingspatroon heeft ontwikkeld in een dansant gaan bijna los van de vloer waar ooit haar scherven vielen juist met ogen die als ramen van…

Mijn kloppend hart mist een opgaande lijn voelt niet meer zo warm en vertrouwd als de opwindende dagen van vroeger zij bonkt als een sloophamer almaar dansend op het ritme van de Marathon waar ooit klanken galmden en het leven begon haar echo’s klinken door in het Paard van Troje die de zestiger jaren laten voortleven, een reünie is een…

Het is de maand met dubbel O: oktober De aarde hoopt veel bladloof op te vangen Het meeste blijft het liefst lang boomhoog hangen Al groeit de nacht, al valt het zonlicht sober Natuur krijgt straks haar gouden aureool En wij een pan gestampte boerenkool…

Iemand zei je moet je vaart versnellen om van verleden los te komen, je moet als een voertuig in z’n vrij de heuvel af niets houdt je bij, niemand heeft nog een naam, precieze tekeningen rekken tot strepen die aan het eind van de zindering abrupt de grond in gaan wat je weet raakt achterop, adem wordt afgesneden als een koord en als kreten…

Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet -- en nu ben ik opeens een lied aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet nu smelt ik weg, en voel mij openstromen naar alle verten van de horizon, en ik weet niet meer waar mijn loop begon. de schaduwen van blinkend witte wolken bespelen mij en overzeilen mij; en scholen zilvren vissen…

Zo af en toe moet ik ze repeteren Voor mijn gemoedsrust en testosteron Alleen mijn memory wie waar wanneer Weet namen van een nacht, een jaar en meer Nooit slaat mijn libido de stille trom Want mijn potentie lijkt niets te mankeren De eerste schreden op het liefdespad Van rozengeur en kussen himmelhoch Deed ik met Anne, indodanseres…

Een dobberende ziel ben ik geheel Losgeweekt van het impertinente Vlegelige jagen op een lustpriëel In het seizoen der doldrieste lente Met winter's intrede vergeleken En door het beleg van de verstreken tijd Lijkt mijn missie voorgoed te verbleken Raak ik mijn lokken aan de jonkheid kwijt Of ik het spel nu wel of niet meespeel En de…

Ineens is het herfst, wind, natte schemering, en -- verlichte winkels.…

Hé hallo miss early bird Nvt doet ook weer mee gezellig toch? o ja heel leuk klach me een kriek klig in een deuk ze woont int zuiden mooi dichtbij quoon al heel lang in Pleuqueuneuq samen met mijn snoetprofiel misschien gezellig maar niet leuk... Ze doet aan vlees en bodyflex houdt niet van witterijst maaltijd ze wandelt…

’t Is herfst, het regent en de blaadjes vallen De tijd van storm en ander ongerief Nee, ik word hierdoor echt niet depressief Ik laat mijn stemming zomaar niet verknallen Zie mij, vol levenslust het weer weerstaand Ik straal, de ober zit weer in de maand…

de steen op het centrale plein oogde donker door het patina van vele handen die hem in de loop der jaren geraakt hadden sommige beweerden dat de steen energie bevatte en die doorgaf in een herinnering aan de volgende keer in weten en de steen nooit vergeten na het raken traden de mensen terug in conclaaf met vrienden en familie…