163491 resultaten.
Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt
gedicht
2.0 met 318 stemmen
42.567 Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt,
bijt mijn gevoel de reddende gedachte,
dat deze nood voorbij gaat en dat zulke nachten
eenmaal weer zullen blussen in de tijd.
Het eerst verdronkene is de verwachting,
de hoop zieltoogt. Maar de herinnering
vecht het hardnekkigst. Lieveling!
-----------------------------------------…
Haar lied is lang verzwonden
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.553 Haar lied is lang verzwonden;
Mijn hart is ongerust,
Maar van zijn leed bewust
Gevoelt het bittre wonden…
Haar lied is lang verzwonden,
Mijn hart is ongerust.
Het gloeit nog, als de vlamme,
Voor haar, die mij verliet;
O, kon haar spottend lied
Mijn hijgend hart verlammen…
Maar ’t gloeit nog als de vlamme,
Voor haar, die mij verliet.…
Eten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
123 de natuur
is puur binair
eetlust of maaltijd…
Daadkracht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
247 stille winter
donkere dagen
beur mij op
wees mijn zon
neem mijn schaduw
zonder vragen
stille winter
onverwachte dromen
beur mij op
wees mijn licht
neem het zeer
mocht het donker komen
*
heel even maar
tot het vroege voorjaar
als ik het fluitende
vogeltje mag horen
en vol vreugde naar
de sneeuwroem staar
© Hilly Nicolay…
Contradictio in terminis, een vrije interpretatie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
178 Ik heb een timmermansoog
maar kan geen hamer vasthouden
dat is een tegenstrijdigheid in
handelen, daden, activiteiten
wat mijn ogen zien
kunnen mijn handen niet
dat is de spijker op z'n kop
doch de hamer op m'n vinger
Maar ik kan wel meesterlijk inschatten
zowel in materie als in mensen
ik ben zelf geenszins een schat
maar liefde heb…
VORSEN BIJ VORST
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
192 Een echtpaar wandelt
speurend door het koude bos,
waar slechts stilte heerst,
kijkt vriendelijk naar struiken,
die stug en willoos hangen.…
[ Pas nu besef ik ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
135 Pas nu besef ik
hoe lief jij naar mij keek toen --
ik bij je wegging.…
Zielloosheid en entropie
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
122 ik heb de
geesten
zien ontwaken
na een halve
evolutie slapen
in ontluikende
potentie op zoek
naar bloemen
met de mooiste
kleurfrequentie
zij dachten in
de hemel te zijn
verlost van dodelijke
ziektes en zware pijn
maar de aarde was
nu anders gekleed
na een volledige
ontluistering van
de schoonheid der
schepping restte
de zielloosheid…
Soms is het leven moeilijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
232 Soms is het leven moeilijk
En doet het je pijn
Maar ooit op een dag vind je geluk en een eigen weg
Daar kun je zeker van zijn
Soms is het leven moeilijk
Maar je moet er voor vechten
Dan kom je eruit
Dan gaat het beter
En zal je je pijn vergeten
Er is echt wel iemand die van je houdt
Je leeft je bent er dus het leven is al goud…
Vaag Gedicht
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen
306 Geachte lezer, responderend op
uw brief de dato donderdag jongstleden,
kan ik u mededelen dat die heden,
gevoegd is bij de stapel (onderop).
Begrijpt u van dit vers geen ene moer?
Stuur dan gerust dit snelsonnet retour.…
abstract letterlijk en figuurlijk...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
174 zoals schilders zich
overgeven aan het minnespel
met het abstracte
zo dromen de dichters
over het vruchtgebruik
van oneigenlijke woorden
als bij het pepetuum mobile
wij graag willen dat
het oneindige altijd
in beweging zou moeten zijn
en jouw gedachten spoedig
een loopje nemen bij het
verkennen van abstractie...…
Joris
gedicht
3.0 met 103 stemmen
25.233 Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.
Een aandrang, waar hij niet…
Eens danste ik in een Csárda
poëzie
3.0 met 16 stemmen
2.752 Aan Sebestyén
Eens danste ik in een Csárda,
Op de Puszta te Hortobágy.
De muziek klonk wild, mijn hartstocht steeg
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.
De glazen rinkelden, wijn en passie maakten mij dronken
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.
En o, wel duizend liedjes klonken
In de Csárda op de Puszta te Hortobágy.…
RijksDichter van ons Koninkrijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
186 Ik ben een schraperd
met zo'n schrapertje
de pakken vla en yoghurt leeg schrapend
komt nog een heel portie uit
Ik ben ook een likkerd
maar geen likkertje
in figuurlijke zin wel te verstaan
dan maar niet in de gunst
ik kan wel mijn boord uitlikken
dat komt voor thuis privé
door het laatste 'ressie' uit het 'flessie'
en het 'lessie…
WAT WACHT?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
146 's Winters sluimert in Olterterp
de vijver bij Het Witte Huis
mat _ door zwijgend gras omringd
verborgen voor gasten
van het geliefde hotel
bereidt het kleine
maar krioelende leven
onder en rondom dat water
zich voor om in komend getij
mensen om de tafels
op te beuren met
zwemmen kruipen en vliegen
bij drukke broedzorg
begeleid door…
Er is geen Maatschappij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
607 Er is geen Maatschappij
Niet voor jou en niet voor mij
Wat er in de wereld ook gebeurt
Laat het gaan
Je bent geen mens meer maar een nummer
En dan ben je aan de beurt
Er is geen Maatschappij
Iedereen denkt alleen maar aan eigenbelang en aan zichzelf
Nee het is geen verwijt
Zo is de wereld de mensen de Maatschappij en de mentaliteit
Nee…
als rijpend bier - van harte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
180 ouder worden is als gistend bier
een proces vol leven, dat niets mist
zoals mout en hop met zorg zich mengen
zo brouwt jou het leven een eigen smaak
jouw jeugd, als een frisse, blonde slok
bubbels vol eigenwijze energie en ritme
maar met de tijd komt de echte smaak
in diepere lagen, die maken wie jij bent
elke ervaring is een uniek brouwsel…
[ De ezel: jonge ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
126 De ezel: jonge
ogen op hoge benen.
Eens was ik ook zo.…
Stukjes lente
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
138 ik zag haar
dwalen met
een lach om
intakte zonnestralen
te rapen en
daarmee nu al
stukjes lente
te maken
voorzichtig
lopend om het
snelste voorjaar
niet kapot te
maken want
ieder jaar heeft
weer zijn eigen
kleurpalet en
diverse
snuisterijen
waar blauw wit
en geel vaak
overheersen
in het groen is
rood en paars veelal
in de…
Maha Kumbh Mela
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
260 De hindoes komen door de leer geleid
Eens in de 144 jaar
Met honderden miljoenen bij elkaar
Vanwege druppels van onsterfelijkheid
Het zal wel, maar ik hoef niet naar dat feest
Ik ben al bij het vorige geweest…
SNEEUWPRET
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
229 Twee vrolijke, nogal aangeschoten vrienden uit Veenhof
willen hun volledige naam in de sneeuw plassen, dat is tof,
't wordt een makkie voor Luc Raak
maar 't is echt een onbegonnen taak
voor Jean-Pierre L'Honneur, met koppelteken en apostrof !…
ONS TERRAS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
219 weet je nog
samen op ons terras of
schuilend onder de pruimenboom
ons beschermend tegen
overdadige zon en stille regen
wanneer dat ook al weer was
elkaar overtuigend
hoe mooi dit alles geweest is
en waarom en wanneer
dit alles begon
deze onwerkelijke droom
jij en ik elkaar aankijkend
en afvragend waar o waar
ging het toch mis…
Hoor 't is de wind
poëzie
4.0 met 13 stemmen
4.306 Hoor, 't is de wind, 't is de wind, 't is de wind, en
zoekende zucht hij om ruste te vinden,
overal rond, en en vindt gene, nooit :
of hij de daken van d'huizen verstrooit,
of hij de vliegende blâren doet ruisen,
of hij de bomen daarboven doet buisen,
of hij de torren hun toppen afwaait,
of hij de malende meulenen draait,
of hij de…
(In de spiegel)
gedicht
2.0 met 14 stemmen
8.243 Hoe houdt men zich staande in het jaar nul?
Het licht reduceert ons tot een landschapje,
waarin ik vrees dat ik niet zweef maar slaap.
Hoe de vloer slijt waar ik loop,
waardoor ik hier ga en hier blijf.
Misschien beter blijven dan gaan.
Wat een smoel.
Waarom sta ik voor de spiegel?
Veertig ben ik, geen veertig ben ik.
Een kop draait op germanismen…
BETRAPT
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
265 ------------------------------
Ik was aan 't bellen met mijn verstopte liefde,
maar hoorde niet dat zij thuiskwam
ik kon na maanden eventjes
hardop lachen en
ze luisterde alles mee
Toen ik de deur opende,
die, van al jaren op slot,
vond ik haar met neergebogen hoofd,
stil te denken bij een stomende pan.
ja, ik ben een klootzak, en…
Gedicht Joel Sturmans
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
145 Dit is het begin
Een ster op de bühne bij Take me out
De beste gaat niet altijd door
Maar de vrouwen kregen het benauwd
Nu ga je verder met je carrière als jonge ster
Je gelooft me nu misschien nog niet
Maar je schopt het later ver
Joel
Je was ooit op TV
Doe daar je voordeel mee
Je was ooit bij Take me out
De beste gaat niet altijd…
toe maar jongen - zing!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
160 liefste mijn liefste
het leven was lijden
kalverliefde bloeide
maar afscheid kwam
allemaal door angst
toe maar jongen
hoorde ik vaak
ga door en hou vast
het is zeven over twaalf
jezus redt ons, hoor
pa woonde levenslang
op het thorbeckeplein
waar ik groter groeide
als de zon schijnen wilde
als kind van vandaag
hete dromen dromend…
Zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
145 een veld met zonnebloemen
doet me denken
aan Vincent van Gogh
hij schilderde veel
in drie tinten geel
ze werden bewonderd
en dat worden ze nu nog
zonnebloemen
een symbool van kracht
een inspiratiebron
ze volgen de zon
zo vrolijk en stralend mooi
met hun zongele bloementooi…
instrument
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
146 hoe treffend woorden
als richtboeien schepen
laten laveren op een plots
draaiende uit de kluiten
gewassen bries
zo ook is al het schrijven
nodeloos en slechts een
teken van onmacht, terwijl
etmalen draaien en het zonlicht
weerkaatst tegen de druk
bezochte maan
is besluiteloosheid eigenlijk
een wens om alles maar te
laten gaan, het…
[ Je moet het nest uit ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
104 Je moet het nest uit,
ook als je niet kunt vliegen --
dan hup je maar weg.…