Alle inzendingen over onderbreken

het flamboyante strijkorkest dat binnenskamers hoge noten scoort deelt bij node mee dat de curve die twee lijnen tot cirkel musiceerde het houvast aan de dagelijks patroon zal moeten onderbreken de dirigent wat klein van stuk kan het maatwerk niet langer inzoomen naar de behoefte van deze tijd een culturele dood die zwijgt in tegenspraak…

Dwalend door mijn woorden In de doolhof van mijn brein Onderbrekingen die mij stoorden Door de weg verloren te zijn Ergens zal toch mijn doel wezen Een einde na een zwaar begin Gaande weg is mijn hoop gerezen Ga ik zingend het paradijs weer in Laat mij mijn rug dan rechten Voorwaarts door die doolhof gaan Hindernissen voor mijn voeten…

het geroezemoes verstomde toen jij stilte bracht in een lach die alle blikken zag en een welkom voor ieder had geen nederige verontschuldiging voor het onderbreken van gezelligheid maar een verwachtingsvol nieuwsgierig zijn geen woorden wel een massaal mantraal bewegen waarin wij elkaar de zegen geven in vluchtig raken om…

in de schuur onderbreken trage seconden de slaperige stilte een dorre knak de zwaluw zoekt de hemel een stoel klettert op de stenen vloer buiten kraait de haan hij hield van ze misschien meer dan het hart dragen kon hij torste zijn geheim die logge loden last het onzegbare ontsnapte slechts een keer aan zijn lippen het geheim…

nucleaire grauwte sluipt als een hongerige wolvenpatrouille in het kleine lijf het leven voorgoed ingesloten door radioactieve eenzaamheid op het laatste levensteken wordt gewacht maar jij bent Annya ik noem je bij je naam kind dat lacht, speelt en zinge-zange-zoetjes over geitjes met vier voetjes zonder fall out zing je zo helder, zonder onderbreking…

Dit bescheiden lijntjeswerk betekent een gids naar stuifmeel- en nectarbaden, waar de bij in duikt, zoektocht onderbrekend.…

mij ruw te onderbreken als ik eloquent voorbijpraat aan het rotgevoel waar ik mee opstond; mijn ego eindeloos opwrijf om de barsten te verbergen. Mijn masker af te breken, dat ik never nooit meer loslaat, omdat het rust over de hoofdwond; ik durfde niet te kijken naar het argeloze kerven.…

In Tsjechië is politiek al eeuwen Vooral een kwestie van een grote bek Da's vrij universeel en niet zo gek Maar hier gaat het ook létterlijk om schreeuwen Een peiling meten doet men hier gewoon Met stemopnames door een microfoon…

geen kip meer te vinden zonder stem geen vrinden het goede leven was verloren De haan kreeg een burn-out dat zou niemand verwachten hij sliep niet meer in de nachten voelde zich kil en koud Er woonde een logopedist in de stad de haan ging hem bezoeken deze zocht in zijn boeken en dat heeft succes gehad Als u eens door Haarlem rijdt onderbreek…

Een onderbreking van het grauwe een flinke dosis zelfvertrouwen ik maak soms tevergeefs kabaal zo strompelen we allemaal.…

herinneringen, silhouetten door de tijd vertraagd, verlamd door ontzetting waardoor ik terugval, uitgetreden en besmet als vloekend woord wat de mond verlaat, staart in de koudste ogen voordat ik het moet loslaten, bijgezet in de as van alledag, verwaaid in een hoopvol woord als bedoelde verlossing als kerend licht die de weg volgt zonder onderbreking…

geduldig uitlopend in dunne zomen de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid naar het strand toe lijden geen teken werd in de nacht gegeven dan het licht van de mast van het schip geen vorm was diep genoeg om het geheel te omvatten dan de donkere romp van de nacht alleen golven schoven naar de kust klopten op zijn vermoeide rug met onderbrekingen…

regelmatig dagen vullen met bestaan binnen de lijnen kleuren grijs of zilver, zilvergrijs standaard HB zal voor kleurpotlood doorgaan het krast en vlekt morst koffie en tranen als de houten toeverlaat breekt of opraakt ik me in nieuwe moed bij moet schaven scherp moet slijpen omvat me dan, strijk met de haren mee en laat me bewegen de lijn onderbreken…

De tijd tikt gewoon verder zonder onderbreking of troostende woorden. Ik zelf ben diegene die de teugels strakgespannen moet houden en een thuiskomst voorzien zoals de tijd van toen. Laat het mij a.u.b. toch nog overdoen!…

wollen anorak Bent het personage dat ik zoek De hoofdpersoon van mijn nieuwe boek Ik stel ons samen voor, jij en ik, getwee Lopend hand in hand langs de helderblauwe zee Waar ik verdrinken zal in je ogen En jij mij laat begaan, zonder mededogen Ik sta op, loop naar je toe, in de hoop dat je zult spreken In lange passionele zinnen, zonder te onderbreken…

De tijd tikt gewoon verder zonder onderbreking of troostende woorden. Ik zelf ben diegene die de teugels Strak gespannen moet houden En een thuiskomst voorzien Zoals de tijd van toen Laat het mij a.u.b. toch nog overdoen!…

kleine tingeling zich telkens 3 x per uur geroepen voelt om even uitgelaten te worden ik doe wat hij zegt, hij is me dierbaar en ik geef hem met graagte mijn hand doch mijn slaap neemt afstand van mijn ontoegeeflijk verlangen om mij als personage in diepe rust te leggen dán, druppel druppel drup, een aaneengeregen ketting zonder onderbreking…

Ware liefde Jij zwijgt, als ik je vraag te spreken Luistert keer op keer naar mijn verhaal Zonder me ooit te onderbreken Want jij spreekt een andere taal Jij fluistert als ik je vraag te schreeuwen Kalmte is wat jij steeds bewaart Geduld heb jij al eeuwen Totdat ik weer ben bedaard Jij staat stil als ik je vraag te lopen Zit te wachten…

spelende kinderen verheft het eiland is even lang als de bries in blauw spoelt onafgebroken speelt zand tegen zee een vrije vesting ruwt duinzand als de gerafelde piratenvlag het haar waait van de kam de lucht een open avontuur van warm zand stuwt vrije sporen langs een wijde gebogen kust de hele dag door geen uur geen onderbreking…

Mijn hart gaat uit naar ’t ruime vlakke land Met langs verre horizon de boerderijen Waar langs paden populieren staan in rijen En ruisend riet op d’ oevers langs de waterkant Waar vogels vliegen langs de hoge hemelboog En witte wolken onderbreken ’t azuren blauw Het veld des morgens bedekt met parelend dauw Vanaf het water stijgt reeds vroeg…

de wind waait door je haar je bent verrast alsof je je hoed kwijtraakt, afgestaan aan de wind, je bedankt haar voor deze koele onderbreking, en loopt daarna weer verder in de traagmakende zon, bezweet en langs de hoge bomen richting de boerderij, naar boer Jansen, kijken of daar wat te doen is.…

Oorspronkelijk werd de botsing met de ijsberg beschouwd als een onderbreking van het feest. Passagiers bekogelden elkaar met kleine stukjes ijs en dachten niet aan de ramp, die zeer spoedig zou komen.…

Als je praten gaat met mensen over 't leven dat ze wensen, over angsten, over dromen, over al wat nog zal komen, laat hen vrij en open spreken zonder hen te onderbreken, luister dan naar wat ze zeggen, vraag hen om het uit te leggen. Ben je bang om het te horen, zijn er woorden die je storen? Heb je zin om 'stop!'…

Niemand kan van nature zijn hartstocht onderbreken, niemand kan van nature in lijve de dood verduren.…

drijfveer kwijt van 't leven en op den duur wil je nergens nog heen dan maar een bezoek aan de dokter ofschoon hij 't al vaak heeft uitgelegd je moet jezelf leren ‘t onspannen toch hecht je geen geloof aan wat hij zegt hij wil dat je tijd voor relaxatie gaat nemen hij ziet het werk niet dat op je wacht je kunt de duur van 't werk niet onderbreken…

.' hier onderbreek ik hem en zeg dat hou ik nog van u tegoed anders sta ik over een uur.... De visser haalt zijn hengel op staat op het punt weer uit te gooien hij is te laat, de vis zwemt weg de sluis door, naar de open zee…

Opgedragen aan mijn prachtdochter Jess TIJD Een lange weg gestreden ontelbare druppels van verdriet intense donderslagen bezeerden het verleden een lege onderbreking in ons levenslied Op de littekens nog voelbaar in mijn ziel de wonden nog niet geheeld bloeit weer het vertrouwen -dat zo diep viel- nu jij je hart weer voorzichtig…

Het zijn niet alleen woelige baren, kronkelende landstroken en zilte nat die haar begeren of charmeren maar ook hier in de stad heeft zij een plekje gevonden om dagelijkse trek even te onderbreken voor een pauze op klein stukje dak in het bijzijn van trouwe buurtvogels.…

De Parkinson kwam weer deze nacht, en wist mijn dromen te onderbreken... Die ziekte heeft toch best wel heel veel kracht, dat is vannacht wel weer gebleken... De nacht is nog niet voorbij nog niet bezweken, slapen wil weer eens niet vannacht...…

Het zijn niet alleen woelige baren, kronkelende landstroken en zilte nat die haar begeren of charmeren maar ook hier in de stad heeft zij een plekje gevonden om dagelijkse trek even te onderbreken voor een pauze op klein stukje dak in het bijzijn van trouwe buurtvogels.…