Netgedichten

netgedicht (nr. 73.734):

Dit stille zwijgen

het geroezemoes
verstomde toen
jij stilte bracht
in een lach die alle
blikken zag en een
welkom voor ieder had

geen nederige
verontschuldiging
voor het onderbreken
van gezelligheid maar
een verwachtingsvol
nieuwsgierig zijn

geen woorden
wel een massaal
mantraal bewegen
waarin wij elkaar
de zegen geven
in vluchtig raken

om zo verbonden
te blijven met tal van
energieën die langs
ons drijven en
interfereren met
emoties uit ons hart

genade heeft veel
literatuur gekend
in mystiek en
magisch schrijven
energie is nu het laatste
woord in dit stille zwijgen