Poëzie van Cornelis Honigh

1846 - 1896

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 23):

Even als voorverleden jaar

Even als voorverleden jaar
Brengt de lente een zwerverschaar
Die hun lied doen horen.
Luid weerklinkt hun blijde toon;
Ach, één stem, zacht en schoon,
Mis ik bij die koren.

Even als voorverleden jaar
Schitteren bloemen waar ik staar,
Rijk in geur en kleuren.
Ach, de schoonste uit mijn gaard,
Meer dan de and’ren saam mij waard,
Mag ik niet bespeuren.

Even als voorverleden jaar
Straalt de hemel blauw en klaar,
Door geen wolk betogen.
Ach, die hemel zie ‘k niet meer,
Die mij tegenloech weleer
Uit twee minlijke ogen.

Even als voorverleden jaar -
Ja, het waar zo zag ik haar,
Die in ’t hart zich prentte.
Wat baat, nu ‘k haar missen moet,
Zang en bloem en stralengloed…
Treurig zijt ge, o Lente!

----------------------------------------
uit: Nieuwe gedichten (1880)