Poëzie van Helene Swarth

1859 - 1941

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 99):

Meibloesems I.

Ik zoek naar woorden en ik vind er geen.
Ik neem uw hand en blik u in 't gelaat
En fluister, als een bede, uw naam alleen...
Hoe zal ik weten of gij mij verstaat,
Als ik blijf zwijgen en zo bitter ween,
Omdat ik voel waartoe geen taal volstaat?

'k Voel me als een kindje, dat een volle kelk
Langs diepdoorploegde paden zoetjes draagt,
Zó bang voor 't storten van de blanke melk,
Dat nauw 't de voetjes te verzetten waagt,
Die dartle voetjes, rap genoeg voor elk
Gevleugeld diertje waar de hand naar jaagt!

Zo draag ik traag dit boordevolle hart,
Kristallen kelk, waar blanke liefde in beeft.
Vast zij mijn voet die 't ruwe leven tart!
Ontwijk' mijn hand de schok met al wat leeft!
Dit, liefste, is ál mijn wijsheid: liefde is smart
En 't hart is vol, dat God de dichter geeft.