31 resultaten.
O vrouw
poëzie
 4.8 met 6 stemmen 
 2.233 O vrouw
in de vlammende brand van Uw haar,
Uw lichaam is zwaar,
Uw lichaam is los,
als een dauwomhangen druiventros,
Uw lichaam is licht
als een bliksemschicht,
Uw lichaam is blank, Uw lichaam is blauw
als de toortsende vlam in een avondschouw;
Uw lichaam is zwoel en zacht en rein
als een donker fluwelen, robijnen wijn.
o vrouw,
Uw ogen…
Het regent, het regent
poëzie
 5.0 met 1 stemmen 
 1.494 Regen spet, regen spat
't zijn geen tranen, 't is geen wenen,         
 water, water dat vloeit henen
opgepast of je wordt nat -
regen sputtert, spettert, spat;
"ik heb nimmer lief gehad."
Vege zwermen, regenschermen 
spreiden doods hun zwarte vlerken 
 over vreemde vormen uit,
niet van mensen, maar van zerken; 
 alle zerken togen uit…
EEN VERDOOLDE
poëzie
 4.3 met 3 stemmen 
 1.092 Nu is zij dood  
ze was van mij,
ze leefde jaren aan mijn zij
en kende nauwelijks mijn taal;
haar leven was een vreemd verhaal. 
Zij kwam een avond met een lach 
en bleef ook na de eerste dag; 
zij is mij met een lach verschenen, 
na vele tranen ging zij henen;
ik gaf haar meer dan kleed en brood...       
Nu is zij dood!
Nu is zij dood!…
Lieve Heertje
poëzie
 2.9 met 13 stemmen 
 2.939 Lieve Heertje, maak mooi weertje!
morgen zij de schone dag,
die ik droomde, nimmer zag...
Lieve Heertje, maak mooi weertje.
Ik heb honger, ben in nood
en voor mij zijn vrienden dood,
'k heb geen kamer en geen vrouw,
'k bleef alleen, doch zonder rouw,
'k heb geen tranen, 'k heb geen lach...
morgen zij de schone dag!
'k Ken de liefde…
Als geen drift of blind begeren...
poëzie
 3.0 met 2 stemmen 
 1.117 Qui n'a pas l'esprit de son âge
De son âge a tout le malheur.
    Voltaire.
 
Uit vaal bevachte hemel
 dalen, dralen
 lokken, vlokken in gewemel,
 uit de grijs vervaalde hemel
 glijen, vlijen
 zachte vachten pluizen neer,
 op de aarde, op de huizen,
 op de bomen stil en meer...
 zilvren bellen, die vertellen, zonder klank,
 hermelijnen…
De dwaze maagd
poëzie
 3.2 met 4 stemmen 
 1.120 'k Weet niet waarom, maar heel alleen
ben 'k blootsvoets door de nacht gegaan
en vroeg met een stem, die de mijne niet scheen:
"Wie neemt mij aan!"
'k Ga hier voorzichtig, volgeschonken,
boordevol als een lamp
en mijn hoofd doet pijn of 't lichaam is dronken
en vreemd om mijn hart knelt een kramp.
Wie?....
Gij behoeft niet te spreken
'k…
Maan-idylle
poëzie
 2.7 met 6 stemmen 
 1.237 „Ik ben de maan, ik ben de maan,
het liefje van Pierrot,
ik zie hem aan het venster staan,
tot wenen klaar
met zijn gietaar:
Pierrot, Pierrot, mijn minnaar blo
lid van de Firma Smart & Co.....
ahi -- ahi — aho!
,,Pierrot, Pierrot, heb je verdriet?
Neem je gietaar en speel een lied;
ik sta te ver voor kus of zoen
en, kan het met een lied…
Stadsgezichten II
poëzie
 2.7 met 3 stemmen 
 1.063 Open de vensters
wijd op de dag,
het leven trilt
het leven gilt
en 't zonlicht lilt
waar schietende schaduw stuk slaat!
De straat
is wild van rumoer en van haat,
haat die als liefde groot is,
zij stroomt en snelt
vol donker geweld,
ieder mens wordt een held
die strijdt om 't doel dat brood is!
Open de vensters en luiken,
ik wil de lucht…
Ik ben een vrouw
poëzie
 3.6 met 5 stemmen 
 1.399 ‘'k Ben een vrouw, als alle vrouwen,
 waarom wilt ge mij omhangen
 met het kleed van Uw verlangen
 en mijn lichte lach vertrouwen?’
 ‘Om de zucht, die ik eens vond,
 om d'onuitgesproken woorden,
 die verdoolden op de boorden
 van tomatenrode mond.’
  
 ‘'k Weet mijn ogen zijn mijn machten,
 waarom wilt gij, dat hun stralen
 dieper zin…
Stadsgezichten I
poëzie
 4.0 met 7 stemmen 
 2.037 't Is laat,
en de wind
sluipt door de straat,
als een kind,
dat niet meer wil schreien ...
Een klok slaat
zijn lichte beien
dat vergaat ...
De boulevard ligt lang
regenglinstrend als een slang,
die naar zijn prooi wil glijen
en de huizen komen,
de sombre fantomen
zich roerloos rijen ...
Als donkre ziel,
waarin nog wanhoop gloeit,…
Souvenir apathique
poëzie
 3.4 met 8 stemmen 
 1.850 Ik zie 
je ponnie 
een leugen fijn-wulps, maar zachter 
en daarachter 
de nacht met maanlicht er tegen 
en donkere hellende stegen.
Wij 
als twee schaamle schunn’ge vagebonden 
aan ’t  dolen… 
apachen waren verscholen, 
een dode lantaarn als wachter.
Ik zie je mond, 
verdord papaverrood, 
je tanden, die 
in honger groot 
het brood aan…