inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1887 - 1939

poëzie (nr. 4.010):

Het verdriet

Ik heb gewerkt, ik heb geleden,
Ik heb geworsteld met 't verdriet,
Ik heb gebogen als het riet,
en soms heb ik 't met laffe vlucht gemeden.

Nu stelt 't zich ondoordringbaar voor mijn staren
Als van de nacht het nevelig begin.
Maar als een lichtende lantaren
Hef ik U op en volg U 't duister in.

Schrijver: Willem de Merode
Inzender: Redactie, 18 september 2020


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.941

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)