inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1834 - 1899

poëzie (nr. 3.830):

De liefde is nog niet henen.

Gene wolken drijven, gene zonne schijnt,
Slechts nevels klimmen en dalen;
Ik zoek naar een beeld, dat gedurig verdwijnt,
Ach, zal ik het nooit achterhalen?

Zo trouw heb ik aan de liefde gedacht,
Ze is mij als de zon ééns verschenen;
En toch verkeert mijn gemoed in de nacht,
En nog is de liefde niet henen.

Want wat er ook nevelt in mijn gemoed,
Want wat er ook nevelt rond de aarde;
In mij blaakt de liefde in laaien gloed,
En de zonne straalt eeuwig om de aarde.

Allerlei (1870-1874)

Schrijver: Emanuel Hiel
Inzender: Redactie, 22 februari 2020


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 984

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)