inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1844 - 1914

poëzie (nr. 4.173):

Sneeuw

Wat losse vlokjes vlos als duivedons,
Vol rust van dauwe en maanglans, dauweblank,
In veel blank wittig licht... al meer en meer...
Elk vlokje een vleugje rust uit Grote Rust;
Elk vlokje een vleugje glans uit Woon van Droom.

Stroom van wit licht nu... witte vleugeltjes,
Sneeuwdragertjes in haastig liefblij komen;
Alles gedempt, onwerklijk bij dat kuis
En kinderlijk gekoom in glansgestroom;
Een teder nederzweven lichtestil....
Een toegedek van klank met handjes blank.
't Zwarte en te luide schuile, dat het Reine
Een wijle op aarde in sneeuweluister wijle.
Een verre wijken van wat Leven scheen...

- Luister van 't Ongerepte Reine alleen.

Schrijver: Marie Boddaert
Inzender: Redactie, 15 februari 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.486

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)