inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1854 - 1887

poëzie (nr. 1.736):

KRANKE ZIELEN

Onder zilvergrijze abelen,
Toen ik langs de stichting reed,
Zaten arme, kranke zielen
In hun stijf, éénvormig kleed;
Wezenloos, een rij van beelden,
Staarden zij het leven aan,
't Leven dat hen eens bezielde,
Thans niet meer door hen verstaan.

Uit hun midden rees een jonkman,
Fors van bouw, gespierd en kloek.
Om zijn slapen wond de waanzin
Als een mist de sluierdoek;
In de lente weeft het zonlicht
Blaadren aan de dorre boom,
Maar kan zijne geest niet wekken
Uit de boze, bange droom.

Onder zilvergrijze abelen
Zaten zij, hun brein omhuld
Door de neevlen van 't verleden,
Blinden waan of eigen schuld;
Kranke zielen! kranke zielen!
Rukt men straks aan 't stille graf,
Zelf den mens een eeuwig raadsel,
Van uwe geest de blinddoek af?

De oude huisvriend.(1882)

Schrijver: Frederik Hemkes
Inzender: Han Messie, 10 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 318

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)