inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 2.320):

IK VOEL MIJN LEVEN ...

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten,
dat leven zonder liefde en zonder zegen,
en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten,
zo afgebeuld langs alle martelwegen.

Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen;
geen milde hand zal mij genadig gieten
den zoete wijn des levens. Kalm bewegen
in teer genegen zijn en zacht genieten!

0 droom van hoge schoonheid, die mijn schreden
voorlichtte, - tot uw puurste glans gerezen
vervliet ge allengs . . .

En 't jammerlijk verleden
jaagt stormend door de diepten van mijn wezen,
in zulk een koorts van haat en woede aan 't loeien
als stond heel de aarde in vlammend bloed te gloeien.


1895

Schrijver: Prosper van Langendonck
Inzender: Redactie, 4 februari 2014


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 930

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)