Margrieten

’t Is of die bloemen het weten:
Ze buigen beurt om beurt
uit eerbied voor de stilte
die aan mijn hart is gebeurd.

En reder dan aan mensen
doe ik die elfen in ’t gras
het effen verhaal dat hij heenging
om ’t heimwee dat ik was.

Ze neigen bevreemd naar elkander
’t naïeve margrietenhoofd:
dàt hadden ze van de mensen
toch nooit geloofd.

Nu staan ze zonder vragen,
een bleke sterrenstoet,
een goedheid zonder woorden,
te bloeien aan mijn voet.

Een kommer te raden, te helen,
en te doen of men weet het niet,
dat moeten de mensen nog leren
van de hoge stille margriet.

Verzamelde gedichten (1932)

Schrijver: Alice Nahon
Inzender: Redactie, 11 maart 2015

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

margriet stilte leren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 1.540