inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1863-1919

poëzie (nr. 4.058):

Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep

Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep,
Diep uit tijdeloze afgrond van mijn Wezen
Naar 't golvend vlak van 't schijn-Ik is gerezen,
Maar 't zinkt naar de oorsprong, waar het heilig sliep,

Tot verre^herrinering het wakker riep
Naar schomm'lende balans van hoop en vrezen:
Dus vind ik 't, als 'k van 't leven ben genezen,
Dat wereldschijn uit smart en sterren schiep.

Zoals 'k me vaak, door 't Zelfbesef verlaten,
Om lege werklijkheid van drukke straten
Met stille Poolster troost, al zie 'k hem niet,

Zo voel 'k na dood van liefde en moeder, beiden,
Van heel ver in mijn denken binnenglijden
De rust van Mahler's Kindertodtenlied.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
dit sonnet is het 5e in de cyclus: Bevrijding

Brahman, deel I, p. 57(1919)

Schrijver: J.A. dèr Mouw
Inzender: Redactie, 17 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.044

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)