inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1856 - 1936

poëzie (nr. 3.754):

Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven

Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt.
Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt
Als waar wijzelf ons aandeel van verworven.

Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven
Door zorg die om de dag van morgen klaagt.
Door eigen ondank langer niet geplaagd
Zien wij door anderen haar geluk bëorven.

Hoe ligt zij nu zo rein in 't laatste licht.
Alleen gelaten, nieuwe bloei verhopend.
Is dit de droom waarnaar ik mijn gezicht
Van kindsbeen hief en de ogen heb gëopend

Aldoor, alsof ik hem op aarde vond?
o Droom van nieuwe aardse morgenstond.

Het levensfeest(1912)

Schrijver: Albert Verwey
Inzender: Redactie, 30 november 2019


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.511

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)