Alle inzendingen over emoties

‘k Wilde die dag gemasseerd, bedacht welke vriend, vriendin ik zou vragen En append: De eerste zou reizen, dus kon niet De tweede ver weg, gebogen over buro hij En ik in de zon aan de vaart op een bankje, zag roeiers voorbij, honden waarachter baasjes zelfs één die mijn bankje beplaste Appte vriendin die zelf massage meer nodig…

Laat maar los Het komt wel goed Ja, laat maar gaan Wat bedoeld is, Komt bij je terug Bij de volgende volle maan Een wonder van licht In je bestaan Dat er altijd is Niet ver van je vandaan Dus laat maar los Bij stille maan Je blijft wel staan…

Er valt niets te verwachten, alleen adem beweegt en die stokt als een ezel op onwillige poten. Er zou geritsel moeten komen uit bomen. Het open meer zou moeten rillen. Maar niets, niets verroert zich het water is onhoudbaar te oud de wind allang de dood ingevroren. Er valt niets te verwachten niemand is jarig geen mens hangt zich op…

de rivier kolkend en woest als een wild dier kronkelend door het landschap gedachten kolkend en woest verraderlijk onstuitbaar als de rivier onberekenbaar onbereikbaar onbetrouwbaar stromend naar een waterval van kolkende emoties neerstortend in een onpeilbare diepte…

schrijvend met in mijn hand mijn hart en in mijn hoofd het intens beleven maak ik de lezer deel en part van de scherven uit mijn leven waar beelden gaan vervagen en in mistige gedachten over gaan zullen mijn woorden tot het einde der dagen op het netvlies blijven staan…

Ik heb je lief zoals je soms gelijk een gouden zomerdag bent nee nee nee ik heb je lief zoals je bent nee nee ik heb je lief zoals nee ik heb je lief -------------------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven het weiland', 1980.…

de bijen gaan zoemen de tuin gaat weer bloemen en Bello die kwispelt dolblij de zon door de ruiten de was hangt weer buiten Minou spint voldaan op de sprei en Tweety gaat kwelen zijn vreugd wil hij delen en Lorre die zegt weer 'joechei' en ik... Famke Franssen ik sta maar te dansen wanneer je weer terugkomt bij…

Langs het eenzame spoor de telefoonpaal. Hij gonst. Er is geen ander geluid langs het eindeloos spoor. Een wolk drijft over hem en is onverschillig. Het landschap "gaat zijn gang"... Toch gonst de telefoon-paal dag en nacht, onder de hemel. Het is een verlaten pijn, een onophoudelijke klacht... Als wij hem horen: ons hart breekt, in zelfpijn…

Nauw zichtbaar wiegen, op een lichte zucht, De witte bloesems in de schemering - ziet, Hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht, Een enkele, al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zacht-gekleurde lucht Als parelmoer, waar iedere tint vervliet In teerheid... Rust - o, wonder - vreemd genucht! Want alles is bij dag zo innig niet.…

Zo nu en dan tel ik mijn zegeningen bij tijd en wijle somtijds af en toe cassettes vol juwelen zegelringen misschien breng ik ze naar de kringloop toe Heel zelden draag ik mijn verlovingsringen als ik een vlucht boek met frans avia of bel italia, doet er niet toe dan maakt mijn hart een sprong en hoor haar zingen die ene hit van abba, waterloo…

Als ik niet aan je denk of raak Wens ik mij denkend met je te verstaan - Dat is volmaakt - Dat ik niet met je slaap maakt echter Dat ik denken moet je aan te raken Waardoor ik waak - En aangezien ik je niet meer zag Moet ik zelfs volstaan met in gedachten je te spreken - En ik raak van slag Wat de verbeelding niet vermag! Uit niets…

Soms denk ik terug aan mijn kinderjaren Die tijd was fantastisch Heerlijk...eerlijk Soms denk ik daar aan terug En denk ik vlug Was ik nog maar 16 jaar Dat is helemaal niet raar Soms verlang je terug En kan dat best ...vlug…

De telefoon opnemen op de grens van het bestaanbare ten einde raad een wildvreemd nummer draaien roepend: ik ben doodongelukkig dood en ongelukkig zeg iets wat mooi klinkt lieg iets wat beter lijkt ik ben doodongelukkig red mij. ----------------------------------- uit: 'Proeftuin', 1953…

Je wacht op iets dat je steeds denkt te zien maar altijd mist De beelden lijken een houvast als je in ‘t donker grist Die glimp en dan toch weer die angst dat je je hebt vergist…

Het avondlicht vergaat en glijdt Van mijne blinde vensterruit - Nu nadert al de nacht en breidt Zijn duister over mij uit. Zijn zoele adem lekt mijn hand Als een stervend zwaarmoedig beest, Hij lekt mijn nevelig verstand - Het is geweest - geweest! 't Is of over mijn handen en Mijn lege hersenen en aan Mijn weke hart twee vleugelen…

een mooi mens ontmoet je altijd onverwacht gewoon op straat een heimelijke blik een gefluisterd woord een onverwachte aanraking plotseling duiken ze op In je fantasie of in jouw dromen intens en onstuimig liefdevol en zorgzaam koel of berekenend een mooi mens raakt je uit het niets zomaar opeens warm en liefdevol zacht en…

jong zijn is een zegen nog zo onschuldig en verlegen nog een lange weg te gaan nog zoveel om te overwegen oud zijn komt dan wel met gebreken maar het zijn wel de oude bomen die vele stormen hebben doorstaan die zo mooi zijn gaan verweren die ik zo bewonder dat ik er graag bij stil blijf staan want er valt zoveel van hen te leren…

Gelijk het gonzend bliksemen van motoren, waaraan een mensen-wil zich-zelve riemt, het ondoorgrondlijk- ijle wil doorboren tot waar de blik van Gods oog doorpriemt; neen, gelijk licht in licht : gelijk een kaarse zo karig, dat de zonne haar doorvreet van 't vroege groenen tot het late paarsen maar die haar kleinheid onverdoofbaar weet;…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

Zou ik je moeder zijn dan maakte ik voor jou aardbeien met zure room. 'k Gaf je een dekentje voor de eerste kou, een passend vriendelijk woord, het is warempel niet erg veel maar het maakt je vast genoeglijk loom. Maar ik ben slechts je vriend, één die de weg soms moeilijk vindt maar ik leg mijn oor te luister, bij ’t eerste invallende duister…

De menselijke ziel kan verdorren tot een vlakte vol verbrokkelde stenen waar geen boom of plant op groeit slechts grauwe droogte heerst zware lucht duwt je neer om in doffe berusting dan wel wanhoop te wachten door de drukte van jouw wezen op het troosteloze gruis spuit ineens een springbron op is een statige fontein ruist onverstoorbaar…

Zij verstaat de kunst te stimuleren als ik m'n oor bij haar te luisteren leg ze weet met wat haar plots te binnen schiet met wat ze meemaakt, zich ineens herinnert met wat haar diep van binnen bezighoudt  mijn onbewuste te conditioneren al cumulerend zonder kop of staart ontstaat kaleidoscopisch een structuur dan loopt mijn brein vol -…

Nu is de heide blij getint Met paarse bloemenkleur, Nu is de zoete heidewind Vol zoele honinggeur, Nu gonst de aarde van 't gebrom Der bijen wijd en zijd, Nu is de hoge lucht alom Eén blauwe zaligheid... Maar, als de heide 't schoonste wordt, Dan komt de winter aan, Want bloemenschoonheid duurt maar kort, En vreugd is gauw gedaan.…

Het leven is mooi het is wat je er van maakt gevoelens die komen en gevoelens die gaan als de getijden van het water steeds weer opnieuw De ene keer bedekt met schuimkoppen een andere keer helder en klaar afhankelijk van de reactie aan dat wat je aandacht geeft maak je iets groter of juist wat klein Kun je iets laten voor wat het moet…

Teveel gedachten Een overdosis ratio Regelt ons bestaan Terwijl al wat nodig is Is te luisteren naar ons hart Voor onszelf Voor de wereld Voor al wat dierbaar is Het hart weet het 't best Daar klopt het ritme van het leven Het ritme van liefde en licht Daar verliest alles haar gewicht…

Sateh gado trampan kantan trima kassi deng kedeng Dat zei mijn kleine indo kokkie nachtvlinder uit marrakesh makan in de kleine uurtjes makan rechtop in haar bed Als rempèjeh in de sampan sist met badjak of manis balinees of kalimantan wordt die kroepoek heet pedis Die kassian met deng kedeng stop ik in de vertaalmixer die toverrijst…

Kussen is een troon van morgenlicht, waar men heersen leert en nederknielen; Kussen is een kostbaar evenwicht, tussen mensenhart en mensenziele. Kussen is een wonderlijk akkoord, waar de zielen in elkaar verglijen; Kussen is wel 't goddelijkste woord, dat uit mensenmonden kan gedijen. Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot…

zie haar nu eens gaan the greatest of all times - goat niemand kan haar verslaan het leek wel een dolfijn die daar door het water schoot en ook al is ze nu dan zo groot ze blijft ten opzichte van de zee en diep van binnen toch altijd maar heel klein in gedachten zwom het hondje Rio met haar mee ook al is het maar een hondje het was de laatste…

De keuze verraadt Het ware gelaat De maskers vallen Door ze te dragen…

voor ons is samen thuis hand in hand de tuin en schuur de muur waar we altijd speelden en ik jou en jij mij verveelden met kijken naar elkaar wij waren altijd snel thuis ook in het grijs bestofte treinstel op een totaal verlaten station in de middle of nowhere ook thuis bij de slaande kerkklokken waar wij vergeten waren uren te…