Alle inzendingen over Gij

O gij die zijt een ijdeltuit afgrijslijk, Gij gaat u zelf een gruwbre afgrond delven, Daar 't groot Hollands volk niets meer voor u aanvangt Dan dat het vindt uw houdinkjes vrij prijslijk.…

Gij moest zo vroeg van deze wereld scheiden Die gij beminde schoon haar smaad u sloeg, Van al de dromen die uw jong verblijden Nog ongerept en woordloos in zich droeg.…

gij hebt mij tot de verste rand geleid. maar keer hier om, ween niet. gij kunt de laatste tocht naast mij niet schrijden, noch ik met u, gij gaat hem eens alleen. gij zijt mij nochtans onverdeeld verpand: ik heb uw bloed de donkre kus gegeven van hen, die boven dood en leven ontstegen zijn. ik ben hun afgezant. ik beid uw komst.…

Ha, wordt gij weder blij, Zingt gij uw zoet akkoord, Denk dan aan mij.…

Al hebt gij hoog aan 's Hemels trans gestaan, Toch daalt gij kalm en zonder klagen neder; En schóner nog verrijst gij eenmaal weder Voor 't oog der Aard, die U zag ondergaan. Buig zó uw kruin, wanneer Uw Avond daalt, Buig zo uw kruin, o Grijsheid!…

Het lam des offers is gekeeld, o gij, zijn blanke nisse. Gans uw gedaante is als verklaard; uw gang is eêl en zedig: gij zijt gezuiverd, of gij waart van zekerheên volledig. En waar mijn eigen leên en brein van levens-koortse dorden, is 't, of mijn weiger medelij'n mag eindlijk liefde worden.…

Nijdige Tijd, waarom is 't dat gij u versnelt Meer dan gij zijt gewoon? Laat gij het u verdrieten Dat ik de Hemel van Liefs bijzijn mag genieten? Wat schaadt u mijn geluk dat gij u daar in kwelt? Een grijsaard zijt gij, Tijd, en proefde nooit 't geweld, Van 'tgene, dat ze Liefde en zoete Weerliefd' hieten.…

U zijn Als waart gij Naar het laatste wezen, In 't hout zult gij Uw dodenschrijn En in het mos Uw groeve vrezen.…

Zoals gij in de schaduw zat En al de glans in de armen had, Die fijngesponnen, wonderbaar Geweven lag in 't hangend haar Van uwe zuster, - want gij zijt Mij zusters in lieftalligheid, - En gij die ongevlochten pracht, Die als een bruidskleed van de nacht Haar lichtgebogen hoofd omsloot, - Uw handen hoog, uw schouders bloot,…

Straal gij ons zondig harte rein, Door louter ziel en zinnen, Gij Zonnetje van binnen!…

Maar liedjes kunt gij nog wel zingen en lachend met uw partner swingen als uwen handel lekker loopt. Doch blijft van wat gij hebt geweten door uw en andermensen's zweten niet vragend in u opgehoopt?…

Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Wees in ’t oordeel niet lichtvaardig, Gij, die struikelt waar gij gaat! Vraag, eer ge andren liefdloos smaadt, Welk een vonnis ben ík waardig?…

en om uw kommrend hoofd de dode-wake fleemt, en gij dit brallend boek, om niet alléén te wezen, ter bleke en moede handen neemt; en gij zult lezen, en de bitterheid zal rijzen in al haar strakheid aan uw mager weeûw-gelaat; en gij zult voelen, gij die mij niet kúnt misprijzen, het smaden dat u tegenslaat; en gij zult verder gaan, en vers…

Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit, in 't donker loof de sinaasappel gloeit, een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt, de mirte groeit, de lauwertak zich beurt: kent gij het wel? Dáárheen, dáárheen, richt ik met u, Geliefde, mijn schreên. Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog verheft de zaal haar trotse, brede boog.…

Ai zeg, gij stugge Wijsgeer, Wat smaalt gij op mijn zangen En noemt hen laffe dwaasheid? Ik zing alleen van Liefde, Van Fillis vriendlijke oogjes, Van ted're minnekusjes, En is dit laffe dwaasheid?…

- Hoe zijt gij aan die bruid geraakt? Zij had mij gek en blind gemaakt. - Bracht zij iets mede? Ja, een schat!.... Een scheef gezicht en een snijdend blad. - Wat spraakt gij samen, Waals of Diets*? Het wijf zei alles en ik niets. - En moest gij vechten om 't gelijk? Zij had het woord, meteen het rijk. - En werken?…

Wij leven in een eeuwig heden, En ik ben durend waar gij zijt. 't Al hullend en doordringend licht Verbergt u niet voor mijn gezicht, Ik streeft tot u door glans en luister. En als gij naar beneden ziet, Uw blik de nevelen doorschiet, Bespeurt gij mij in 't diepste duister.…

Met lieflijkheden overtogen, Hebt gij door uwe zilv'ren lach, Door 't glinst'ren van uw vlammende ogen Mijn wil verlamd van dag tot dag. Gij hebt de denkkracht mij ontnomen, Gij hebt mijn oog gehuld in nacht; Ach! hoever moet het met mij komen, Gekluisterd zó in uwe macht?…

Niet gij, ô bekoorlijke schoonheên Die, zelf door de liefde geleerd, Aan de ogen van HEM wilt behagen, Om wie gij in 't eenzame zucht! Ook gij niet, die al te ongestadig, Nu Lycas dan Damon bemint! Uw omgang is minder gevaarlijk; Gij voedt in uw hart geen verraad.…

Maar lenig zijt gij en de zware stormen, die trotser bomen kracht te machtig vond, gij draagt ze buigend en op schraalste grond kan uw bescheidenheid haar voedsel vormen. Als daagse wind en warmte zijn gevlucht en alles wat uw lichte schoon moet vrezen, dan tekent gij uw liefelijke wezen in stille heerlijkheid op de avondlucht.…

Hier treurt het weeskind met geduld, Dat arm is, zonder zijne schuld, En in zijn armoe moet vergaan, Indien gij 't weigert bij te staan. Zo gij gezegend zijt van God, Vertroost ons met uw overschot.…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

Hier treurt het Weeskind met geduld, Dat arm, is zonder zijne schuld, En in zijn armoe moet vergaan, Indien gij 't weigert bij te staan. Zo gij gezegend zijt van God, Vertroost ons uit uw overschot.…

Gij zegt dat het zeer dom is, Dat ik geen som kan maken. Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

Die Gij besloot te zoeken, Hij ontkomt U niet, Al kruipt hij in de hoeken van moeite en verdriet. Gij weet hem wel te vinden In arbeids schuur, Waar hij zich als een linde- Blad drukt aan de muur.…

Gebenedijd zijt gij, voor eeuwen uitverkoren, gij Moeder, ook van mij, daar God is uit geboren; o Moeder Maagd die Jesus draagt: daar God is uit geboren. Gebenedijd zijt gij, en zalig zal 't u nomen, dat is, van verre en bij, uit Adam eens gekomen; o Moeder Maagd die Jesus draagt, uit Adam eens gekomen!…

En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken, wanneer gij zegt 'kom zit aan tafel jongen'. Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen of gij de vensters wel hebt toegesloten. Gij kunt de mist niet uit uw hersens jagen. Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten.…

Zaagt gij immer de uitgelezen Rusten aan een anders borst, Tot, getuige van hun kozen, Zo ge niet voor hen woudt blozen En de zeis slaan in de rozen, Gij niet langer blijven dorst? En zoudt ge ondanks dit, uw leven, Voor het u vergetend kind, Niet met vreugd, met wellust geven, Arme! hebt gij ooit bemind?…

Keesje: Wat kan 't baten, dat gij eenzaam in een hoekje zit, en klaagt. Ga, zij zal het u vergeven, als gij om verschoning vraagt. Lotje: Zult gij dan mijn voorspraak wezen? mij geleiden?…