109 resultaten.
Stadhuisplein*
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.553 Dooreen gemengd het heden en verleden
met het tijdsbesef onpeilbaar vergleden.…
Het verborgene
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 116 Het is onmogelijk de kleuren
van de wind te herinneren
opgetuigd met of zonder geloof
in zijn onpeilbare tred.…
Overgaan bij leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 92 Zij schreef haar zwanenzang
doorheen de jaren van groeiende leegheid
waar eerst nog ruimte werd geschapen
in samenhang der dingen
Zij dreef af in een oceaan van een voor haar
en mij onpeilbare diepte dan wel oploste
in een onmetelijke heelal.…
Grafkelder
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.621 Ze staat daar door verdriet overmand
ze is een onbekende bij haar graf
haar ogen zijn leeg en onpeilbaar
een eenzame traan glijdt langzaam weg
Ze vindt hier de rust van haar verleden
auto, gil, ziekenhuis naar de achtergrond
geen pijnlijke herinnering in haar hoofd
ze staat stil in het heden
Ze is in het zwart gekleed
rouwend om haar verlies…
Joris
gedicht
3.0 met 88 stemmen 23.172 Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.…
Laagvlieger
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.083 Ze is nogal onpeilbaar
Een vlinder in de schaduw
Met een heel fel kleurenkleed
En een vlijmend scherpe tong
Zo balanceert en evenwicht
Ze tussen dag en nacht
Zegt of denkt nooit precies dat
Wat een ander haar verwacht
Ze lijkt zo snel uit haar lood
Maar is stiekem van staal
Deze vlinder vliegt te laag,
Komt nooit dicht bij de zon,
Terwijl…
Drama om gisteren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 808 die nacht was er een van de meest sombere uren
zo zwart en onpeilbaar diep, een ven waarin een verdwaalde
reiziger verdronk
moeizaam verscheen de ochtend en aan de keukentafel
zat ik lange tijd met verkrampte handen
de hele dag -gisteren- was immers verdwenen
vaak blijft er iets achter, een voetstap in de sneeuw
een lach in een kamer of de…
Joris
snelsonnet
4.0 met 40 stemmen 2.132 Ik heb vanavond, met de poes op schoot
De onrust uit het beestje weggestreken
Waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
Met ogen zo onpeilbaar diep en groot
Dat het mij een moment heeft toegeleken
Als was hij eeuwenlang al deelgenoot
Van het geheim van leven en van dood
En nu dan op het punt stond om te spreken.…
Maakbare wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 nieuwe dag
Waarin grenzen worden verlegd
- En vooral overschreden -
Is daar de geboorte van
Zo maar een bijzonder kind
Dat in een voerbak te vondeling
Wordt gelegd voor het heil
Van alle mensen - als dan
De maakbare wereld oplost in
De onmetelijkheid van het bestaan
En de mens verstilt en ontvankelijk
Wordt voor wat vanuit de onpeilbaarheid…
Verlost van spijt?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 30 Moet ik ook zo worden,
verwelking welaan in-
uitstaande stramme man,
cumulatie van gedichten
mij bij de neus en hand namen
bloemlezing van de geschreven
tijd op de beider lippen
knutselend verwoord waaraan
mijn pen moest tippen
met verder wat onvoltooide stippen
vervuild door vol gespat papier
aan de onpeilbare horizon
om die in…
Liefde en ouderdom
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.628 De traan in het linkeroog,
dat huilt zonder het te weten,
de diepte is onpeilbaar
de liefde ook,
al is zij misschien niet verwerkelijkt
maar maakt dat wat uit?
Is het niet een lange eindeloze droom,
afgewisseld door nachtmerries,
door warmte, hoop, tederheid, verwondering,
schoonheid en passie.…
Blokje om
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 352 Verdriet stroomt luid klotsend langs mij
en op de brug der zuchten
staar ik in onpeilbare dieptes
van dit onbeschrijflijk leed.
maar ongenaakbaar
met fiere tred
vervolg ik mijn weg.
Als ik mijn sleutel
in de voordeur steek,
word ik getroffen door
een simpele vraag
van een verdwaalde man
en breek in stukken.…
doortocht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 65 toen viel de stilte
hoorbaar als een waterdruppel
begon de dwaaltocht door de grot
kalksteenkegels sperden ons de weg
als stenen afgodsbeelden
wanhoop droop in pegels
van het gewelf
langs torenhoge ijskaskaden
van langvergeten angst
heel even fonkelde het meer
agaten spiegel in het vuur
van onze fakkels,
onpeilbaar als het navelstarend…
Talen van vertier
netgedicht
4.0 met 111 stemmen 47 je energieën
straalden in
ogen en lach
je leek versteend
in opperste
concentratie alleen
handen en vingers
beheersten de
modulatie van
talloze stemmen
die uit het universum
in onbekende koers
langs ons gingen
in diepe smart en
onpeilbare droefheid
afgewisseld met
intens plezier in de
vele talen van vertier
in alle fluctuaties…
ONTWAKEN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.492 nu is er rust en een wijdheid vol nieuwe kracht;
voor mijn vertwijfeling en mijn stoutmoedigste droom
een onpeilbaar heelal:
water, zonlicht en gletschers
en ook bij nacht de kristallen
der glinsterende eeuwige sneeuw.…
ansicht van weemoed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 262 er hing een damp van mistroostigheid
over het water waardoor het zicht
beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin
wij bevonden ons aan de kust van weemoed
daar waar tranen van eeuwen zich
hebben verzameld in een onpeilbaar diep
met zilte smaak op de lippen
als een soort van heimwee naar vervlogen leed...…
Titelloos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 232 kwellen
en een weg naar buiten
willen wagen
maar tegen beslagen
ramen stuiten
lach jij ook wel eens
als je lijf
in beton is gegoten
of nagels je vastpinnen
terwijl de zucht
in ijzer blijft opgesloten,
wezenloos diep van binnen
voel jij ooit
als jouw woorden
een afstand willen slechten
ook,
de verte van onpeilbare…
Als wortels kromtrekken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 ontvouwt levens
ouder geleefd en jonger te gaan
Het geheim kleurt zachte gezichten
zonder des maskers treurnis
Het is geen heilig moeten
om de wilg te verplanten
als wortels krom trekken
Het is het verwaaien van het zaad
tussen onkruid
wat nieuwe loten stekt
Het is de moed der wanhoop
die een Titanenstrijd doet verbleken
in het onpeilbaar…
diepgang
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 1.301 ik dicht licht en
vluchtig vandaag
of de zon wel of niet schijnt,
is even niet de vraag
verhaal vooral van eenvoud
vederlicht gewogen,
zo zeg ik tegen mijzelf
neen, geen gezouten tranen
en diepe voorhoofdsrimpels
als ik in onpeilbare zieltjes delf
daarop
zult u mij heden
niet betrappen
laat ieder het verstaan…
Ansicht van weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 188 ANSICHT VAN WEEMOED
er hing een damp van mistroostigheid
over het water waardoor het zicht beperkt
bleef tot halverwege mijn weerzin
wij bevonden ons aan de kust van weemoed
daar waar de tranen van eeuwen zich
hebben verzameld in het onpeilbaar diep
met een zilte smaak op de lippen als
een vreemd soort heimwee naar vervlogen leed…
Happinez
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 De zee is weids, diep en onpeilbaar,
luister naar je eigen zeegeluid.
Dat kan met de ujjagy-ademhaling,
je voelt de keel iets dichtknijpen.
Het is soms best lastig
om je op een natuurlijke manier
tot je borsten te verhouden.
Ben je bereid
naakt en kwetsbaar te reizen?
Zet je wonden om in wijsheid,
vluchtelingen laten alles achter!…
Cento
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 581 Met ogen zo onpeilbaar diep en groot
De klok tikt, tikt, slaat, tikt tot half-zes slaat
Ik vrees mijn laatste knik om u te groeten:
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat…
Ik weet niet waar ik ga
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.338 Mijn ziel is moe en krank*
en hoort geen stemmenklank,
en vindt geen vaste baan
in 't ijlend ommegaan,
en wentelt buiten 't spoor,
door 's Eeuwgen hand geleid,
gelijk een dwaalster door
de onpeilbare eeuwigheid.
Mijn God! erbarmen! God,
met dit ellendig lot,
en blus die stage brand
van 't schroeiend ingewand.…
verre blik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij het felste licht
om daar dromen te dromen
die haar het hart vertellen
over wat ons elkaar vinden deed
de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de grens van tijd
waarin wij ooit samen waren
wij elkaar lief minnen konden
zonder dat de wereld het wist
de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de onpeilbare…
Het bootje in
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 103 leegte de hoge lege wolken in als regen
Voor eeuwig uitgestort als zware as in diepe zee
Volkomen in ons immer mengen samen
Elkaar tot in de lange diepte zakken
Tot armen van de inktvis lengen
Tot zwarte inkt van de inktvis
Steeds samen in een nieuw verstrengeld wij totdat wat mengt het mengsel van ons samen is
Totdat wat mengt de wolken van onpeilbaar…
Jij aan het woord
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 983 kleine dingen
die op onze wegen als bloemen staan geschreven
verscholen in de dagen, geven ze oude zinnen leven
en dragen in hun letters de zoetste pure zegeningen
ik tel de dagen sinds de roze blik waarin ik je vond
aan duizelingwekkende vormen, hoe vrouw je bent
ik ben het vraagteken waarop jij het antwoord kent
omdat je me zacht maar onpeilbaar…
BOUTADE
poëzie
4.0 met 38 stemmen 2.713 O land van mest en mist, van vuile, koude regen,
Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,
Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp!…
liefste, o liefste
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.755 klein en teer
rood aangelopen krijsend ging je te keer
ik pakte je op, mijn hart ging open
pasgeboren,
je leven nu al bijna afgelopen
je groeide op onder mijn tedere zorgen
in mijn huis, tot die bijzondere morgen
ik je met andere ogen bezag
je werd 18 die dag
je nam mijn juwelen en mijn liefhebbend hart
brak het zorgeloos; vol pijn en onpeilbare…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.
Mij worden die lichtende wateren thans
Het beeld van mijn eigen ziel,
Waarin als een wonder de zachte glans
Van 't godsverlangen viel...…
La morte-saison 1
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 274 zoekt hij troost in
het dichterlijke moeras
normaal toch bron
van inspiratie uit bezorgdheid
thans helpt alleen koffie mij
in deze vermaledijde tijd
en hoop dat de senseo
mij hier doorheen helpt
zo'n ding met knipperlichten
zet met grote snelheid
iets dat bruin kleurt
en coffeïne begeleidt
naar het hongerige gevoel
dat uit onpeilbare…