Alle inzendingen over dronk

'k Dronk mij zalig aan de zoele aromen. 't Blauw omvloeide me als een weeldebron. Heden, stralend, zou de liefste komen! 't Ware leven sprookjesmooi begon. Turend meisje met je azuren ogen, 't Blonde haar doorwoeld van zomerwind, 'k Zoek je alom — Waar ben je heengetogen? 'k Dool, vervreemd, door 't stratenlabyrint.…

Ik fantaseer, geniet, 'n laveloze dronken wijnproever, snoep, proef, keur, adoreer volop en gluur intens flexibel, naar mijn attractieve juffer. 'n Verlokster, deze fraaie libel.…

Zo dronken zij de hele nacht van whiskey tot aan bier, de helft belandde in de gracht gelanceerd door rodeo stier. Aan het eind van het liedje telden zij de verliezers, want drank dat maakt meer kapot meer kapot dan je lief is.…

.' Een dronken kerel zong er een lied: 'Driehoog achter is het geschied.' En hij had gelijk in zijn dronkenschap, dus wij liepen over een donkere trap zachter en zachter naar driehoog achter. --------------------------------------- uit: 'We zien wel wat het wordt', 1985.…

In 'n scheefgeslagen nacht siert 'n waslijn met verroette kleding de randen van zijn misdadig uitzicht Corrupt blauw transporteert 't aroma van illegaal genot en stookt 'n dronken compromis boven de pooltafel knikken eens goedkeurend naar die telefooncel Ondertussen blijft hij paranoïa en ongerust dat nummer draaien om te kunnen…

Dit zal u niet verbazen, want ze spoot, terwijl de man zich dronken had gedronken. - Een contradictie die er niet om loog: voortdurend waren beiden high of hoog, maar ondanks deze toestand diep gezonken.…

' Wel dronk ik, om Haas te pleizieren, Het rood uit, - ook smaakte 't wel goed, - Maar op geen van mijn beide wangen Herriep het de rozengloed. Sinds ik weet, dat een luitenant in stilte Mag bluffen op háár bezit, Zien mijn vroeggeknakte wangen Onherroepelijk marmerwit. -------------------------------- Immortellen (LXXII)…

Zweer haar in dronken nacht geen eeuwge trouw, Gij zoudt uw eed de andre morgen schenden. Houd haar niet langer dan zij u behaagt; Dus tot geen bond geboeid, geen sleur besloten. Grijp het geluk, en wordt gij weggevaagd, Dan zij uw laatste zucht: ‘Genoeg genoten.’…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

Waarna een kramp zich onderhuids vertakt Naakt en zoemend troost je me Als was ik Door een verdwaalde kogel geraakt Door een dronken rebel gelost…

rauwe versier boem boem muziek de flipperkast van je-weet-wel de miljonaire alles in de fruitkast tot de laatste cent we gingen naar die zweefteef vier hoog boven ramses steeds aan de neurie hikkend van de lach ééns in de honderd jaar jij dan jij schone blitse scharrel met je pronte borsten billen je gulzige blik ik kwam in vlammen dronk…

Onder het slaan verstomden de gesprekken: dan keken de vrouwen naar hun nagels of hun borsten en dronken de vaders van hun bier. Tante Bea was het meestal, die als eerste rechtstond, ik ben weg mompelde, haar mantel van de kapstok haakte en iedereen een hand gaf, altijd beginnend met de vrouw die haar had gebaard.…

Even lucht tussen morgen en heden, waken en dromen, dronken en gezond: boodschap, vervolg en punt uit. De firma List en Theater antedateert op carnaval, levert op je schuiladres het bewijs af van zijn onderkin leeftijd z'n goed fatsoen.…

Het feestvarken en de sloddervos waren al een tijdje dronken toen de stropdas binnenkwam, zich een glas had ingeschonken en de bakvis overnam. De WC-eend en de luistervink trokken hun stoute schoenen aan. Ergens was er iets niet pluis, ze waren haast niet weg te slaan bij het hol van de computermuis.…

En terwijl de nachten vrij dronken waren, en wij nachten in elkanders armen lagen, koud, ..geurde de zomeravond als meloen, uitgegroeid de nachtbrocante groene kruidentuin.…

Slaap, kindje, slaap, een schaap op witte voetjes het dronk zo lief, zo zoetjes ... (vraag geen „waarom", en vraag geen „hoe", je bent nog veel te zwak en moe; zij is niet meer te winnen....) Slaap kindje, kindje slaap en wil nu nooit meer minnen.…

Op hun lemen huisjes brachten ze dakleer aan, ze speelden met hun kinderen aten mee, leerden hun taal, wasten kleren in de rivier waaruit zij altijd dronken, hun lichamen verfristen, water haalden voor de thee.…

En dan noemt hij de wijn, die vreugde geeft – Zijn passie – zonde, en nuchterzijn zijn deugd, Daar hij zich dwaas dronk in een mooie droom, En in het leven schijn zocht, die niet leeft.…

We ijlden koortsige nachten weg, dronken de roes tot braaksel, dobberden in het neon van de stad. Dagen helder als vloeibaar ijs met koudvuur van het vaste weten dat zwart zo diep moet zijn. Ik ben gegaan, zij is gebleven. Iedere nacht hoor ik haar stem. Laat me slapen, voor altijd slapen. Nooit zul je me meer zien.…

mijn grootvader was dronken van geluk als hij voor vermoeide wandelaars in de toen nog hete zomers een koel glas water mocht serveren uit zijn eigen gegraven welput.…

Of bedoelde hij dat borsten net als wijn dronken maken? Maar dan begrijp ik hem alsnog, want inderdaad, borsten zijn als wijn en van wijn krijg ik nooit genoeg, wat maar weinig vrouwen echt begrijpen, eet kilo's kip om zelfvoorzienend te worden.…

Het leed versmoren in de wijn, 't Gedacht verstompen, dronken zijn, Kan 't baten? De drank bereidt ons niets dan gal, En morgen vond ik mij weeral Verlaten. Geen liefde meer, geen hope meer. ‘Hebt gij mij ook, o Heer, o Heer! Verstoten?’ De wolke zwart daarboven drijft; Het licht verdwijnt, de hemel blijft Gesloten.…

Het derde levensjaar Verpest was, kind Dat richtingloos Het leven werd Ingeschopt zonder Dat het ooit iets Te wensen kon hebben - Er werd immers toch Niet naar hem omgekeken, Laat staan naar hem Geluisterd - geen besef Van wat goed en kwaad Kon zijn, het voorbeeld Immers nooit gekregen, Papa die in de bak zat, Mama dronken…

De aarde dronk zijn bloed. Hij zonk weg in het slijk. Het water spoelde het bloed wat weg Een beetje gezicht was zichtbaar Maar helaas niet meer herkenbaar. De moeder kreeg een brief zoals alle andere moeders Uw zoon is gesneuveld aan het front Hij heeft gevochten voor zijn vaderland.…

Ik besefte niet hoe leeg ik was totdat ik dronk van jouw liefde. Ik kwam thuis in jouw armen. Ontdooide van een lange winter. Intens, diep, warm en zielsveel houd ik van jou. Wat begon met een twinkeling en een opspringend hart. Is uitgegroeid tot een boom. Jij bent de stam waar tegen ik rust.…

in 't zelfde schuitje hadden we gezeten waar we afscheid van hen hadden moeten nemen, hier op die top, aan d' ene kant de ondergaande zon, schuin boven ons de volle maan, we keken naar de roze hemel alsof wij hen heel even zochten we hadden iets gemeen, de pijn verbond, verstond elkaar de hond nam zijn eigen weg tussen helm, wij dronken…

Daar ontmoet ik dan Alvaro Espinoza of Spinoza, what the hack, die dan een lezing gaat geven, terwijl hij ons ondertussen dronken voert. Alvaro is 1 van de 30 beste wijnmakers van de aardkloot, dus dat wil je niet missen. In de email staat, dat je diverse wijnen gaat proeven, dus kom met het openbaar vervoer.…

Er woedt een storm van ijzer bleek bacchanaal geknoopt om het roekeloos eiland lijnen dat als een zwaar lichaam zwijgt, verzonken in dronken slaap. Lange sporen omarmen elkaar onder licht van de maan. De laatste trein is ratelend in de nacht gegaan. Lege wagens zuchten, schuifdeuren half open.…

Men dronk er kroezen wijn en at van ’t wonderbrood doch een vreemde Heer die het maal aanbood hijzelf bewoonde nooit een huis, sliep ooit in een stal… Het huis staat niet ergens maar in liefde overal!…

appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile heksen trekken aan de koorden van fatsoen je liet je gaan, had niets gehoord een salamander roerde modder zijn winterslaap verstoord je zag weer de spelonken in je geest de routes die je hebt gelopen, je hoeft niet meer, je bent er pas geweest ik wil je wijn en dronken…