80 resultaten.
Onweer aan het Lingemeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 173 De hemel kleurt raar
Er hangt iets in de lucht
Wolken verschuiven, dreigen gevaar
Veilig binnen kijk ik naar buiten
Bewonder de kracht
Gekletter van water, tegen de ruiten
Het is donker, dan weer licht
Ik geniet volop
Van regen, donder en bliksemschicht
Bomen en struiken zwaaien woest
Dit is geweldig
Maar toch denk ik: "VERROEST…
Schuiftrompet,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 wei,
de paden leeg, de sloten bol, in
het eerste daglicht zonder mij
verstuiven paardebloemen vol,
de wind bespeelt geluid met de
trompet en jaagt de dromen uit,
voorzichtig sluipen bomen naar
hun bed, vangen de noten
om weer in slaap te komen,
de stammen blazen zich naar
een eeuwig woud, van dat lange
slapen wordt een bos niet oud,
verschuiven…
Seculier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wat nou als het komt door het
verschuiven van het
magnetisch veld;
dat er kleine ruimtes ontstaan
waar niets nog aan ons trekt,
en het trompetgeschal een
waarschuwing:
"pas op! hou je vast,
anders val je van de aarde af!"
Wat noord is, wordt nu zuid
en vice versa, wij staan andersom
en alles is gedraaid.…
Uit de tijd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 170 Zo zie je hoe de tijd alles doet
verschuiven en Slauerhoff straks
een soort Virgilius voor ons is,
een vage schim uit de oudheid,
die nauwelijks nog tot de
verbeelding spreekt, die over
enkele eeuwen door niemand
meer gelezen wordt.…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 34 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?…
Nacht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 2.211 Elke zachte wrijving is een hemelse verschuiving.
De zon mag bij opkomst gelijk weer ondergaan.
Jouw techniek zorgt voor zuurstof in mijn orgaan.
Mijn aorta gaat van genot rond langs al mijn functies.
Want elke nacht heeft weer andere diverse ambities.
De ligging heeft nooit een vaste plaats of bouquet.…
Het Dooit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 99 het vuile smeltwater likt langs de ruiten
vol heimwee zie ik een maagdelijk zicht verdwijnen
sneeuwmassa’s gaan zich van de daken verschuiven
Het dooit! het vuile smeltwater likt langs de ruiten
en langzaam vertonen zich d ’ eerste aardekluiten
de winterzon doet de laatste sneeuw wegkwijnen
Het dooit!…
droom met mij
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 651 droom met mij, wees niet bang
verlaat je tere zijden kleed
toon mij jouw zachte huid
een lied van enkel fluistertonen
zacht trillend verschuivend zand
verspreidt zich over gladde wegen
van maagdelijke tronen
droom met mij, ga toch mee
raak mijn verlangende vingers
omring ze met jouw bloesem,
geurend naar een witte orchidee
ik droom…
Verdwaald tussen toen en nu
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 255 zie staan
herbergt de tijd verloren dromen
die in mijn jeugd als een mand
vol nachten de angsten
in het duister fantaseerden
om toch maar heel even
iets van liefde te mogen
proeven wanneer mijn eigen
armen me warmden
krakende deuren
die als pencelen met zachte
strepen werden gesloten
hielden niet de woorden tegen
die het plafond deden verschuiven…
Uitstel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 429 het duurt maar even
zei de beul
seconden, twee in getal
langer zal je niet hangen
de nek is op meer
niet ingesteld
het lijf kan ik nog verlichten
door u naakt te laten gaan
wellicht dat we een flits
aan tijd kunnen toevoegen
doch de hoop zal daarin
de angst niet verschuiven
het denken is immers
verward en verdoofd
dan wel onderhavig…
stromen (2)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 139 in vergaarde stilte
stroomt de loop der dingen
meanderend voorbij
ze brengt ons terug
we wisten het niet
naar wat verloren ging
onder de bloeiende kersenboom
verschuiven tijd en licht
gewichtloos met ons mee
breekbare bloesem
versmelt aarzelend met
het zachte gras
een kleine roodborst
onttrekt zich teer
verborgen in het struikgewas…
Tijd en ruimte?
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 108 Vragen verschuiven
de tijdslijn,
niet gebonden aan grensstations
spannen alleen de doden
hun vermoeide bagage uit
in de brokstukken van de strijd.…
In zevende hemels
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 52 jij had
je handen vol
aan een wereld
die je steeds
ontglipte
dichtbij en
toch niet
aaibaar omdat
je het echte
contact miste
daar waar geven
drempelloos
opende leek
buiten te
verschuiven
was binnen komen
iets dat enkel
gebeurde in het
eindeloos emotioneel
van lieve dromen
de haalbare
weg van warme
huid en vochtige
lippen…
Wolkenstraat
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 501 In bewondering voor de wolkenstraat
Een weergaloze onmetelijkheid
Waar geslacht en pracht geschreven staat
in sluiers van doorzichtigheid
Een verschuiving in de atmosfeer
Het verzamelen van het ijskristal
Goede geleiders van het warme weer
wisselen en wachten in het heelal
Met gevlokte watten in ‘t avondrood
De keur en ‘t kenmerk kunnen…
veraste kreten
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 312 tot stompjes uitgekleed
werden ogen
gebroken
in het godvergeten licht
baarmoederloze barakken
vol doden van vroeger
tot nu
waar
ontbloot, duizenden
en duizenden
werden beroofd
in een verschuivende, reeds verlaten,
bestemming
waar zijn de kinderen?…
Spel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 Het zand en de wind wilden wat,
wilden spelen met ‘t water,
de zee spelen met ‘t strand
haar herinnering golvend verinneren,
alles wilde het doen met elkaar:
de wind ‘t verschuiven en stuiven van stuifsel,
de zon achter elk schelpje een schaduw verschijnen,
de keitjes kuilden al kuilend een kuiltje,
de steentjes kiezelden keutels,
’t geweken…
Zijn eigen schaduw?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Antwoorden en vragen
verschuiven de tijdslijn,
niet gebonden aan grensstations
spannen alleen de doden
hun vermoeide bagage uit
in de brokstukken van de strijd.…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet en duldt,
Door Uwe Zoon tot ’t eeuwig leven
Gekocht, en van Uw Geest gedreven,
Hervinden we U uit onze schuld.…
November
gedicht
3.0 met 10 stemmen 15.898 Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter
De mistbanken van de herfst hangen laag
over de grond, verschuiven traag.
Het licht wordt steeds kouder en minder.
En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest
toen het gras nog hoog stond en bol van groen
de bomen waren. Teveel te doen
en schrijven voor brood verduistert de geest.…
stromen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 in onze vergaarde stilte
stroomt de loop
der dingen voorbij
teruggebracht tot
wat we verloren
toen we zonder het
te weten afdwaalden
zitten we
onder de bloeiende kersenboom
tijd en licht verschuiven
gewichtloos met ons mee
de lente biedt een schrijnend
mooie bloemlezing uit
verdwenen werelden
breekbare bloesemblaadjes
versmelten…
Draagkracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Zij beweerde dat de grond onder haar voeten
Zou verschuiven als zij dwaalde
En de wereld om haar heen
Haar zou verlaten als zij langzaam weer ontwaakte
Dus zij droomde over werelden van engelen
En speelde tussen wolken
Die al druppelend verdwaalden
Tussen ver verlaten volkeren
Tot de wolken zeeën werden
En het water haar gedaante verder…
Het persoonlijk magnetisme
gedicht
2.0 met 120 stemmen 40.556 In de drukte zoek je naar het gat
in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven
naar geluiden buiten.
Het blijft vragen naar de bekende weg, een vloeiende beweging
van aantrekken en afstoten.
Onze speelsheid een nieuwe vorm van liefdewerk:
de kortstondige toewijding, het verrassend perspectief.…
vredesduiven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 138 De westerse vredesduiven
Zien de wereld verschuiven
Omdat er geen gepaste antwoorden waren
Die de lucht bij veel mensen zouden opklaren
Een nieuwe pad
Een nieuwe koers
Op dit nieuwe gegeven
Waar gaat de wereld zich in begeven
Rampspoed
Door hoogmoed
Die de stem van veel mensen negeerden
Het volk is gaan spreken
De verdeeldheid
Is gaan wreken…
Langs ongeziene lijnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 tijden zijn voorbij
dat handgevulde
poppen met houten
neus en felgekleurde
oogdoppen hun
woorden wisselden
op het randje van spel
tussen hemel en hel
de kinderschare
ingetoomd met
snoep en begeleid door
geitenwollen sokken
werd meegenomen
op ontdekkingsreis
die volwassenen zelf
nooit hadden genoten
ingrijpende
verschuivingen…
duister verlangen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 227 onbestaande
drie tekens als zwarte schaduwen
afgetekende tralies op een zware deur
het geheimschrift kiert er tot in de gangen
het gaat er onuitgesproken over de tongen
er waart een duister stigma onder de lendenen
het ochtendgloren
verheft hem tot de nietigheid
de genade staat als een megaliet
het steen licht op voor ijle creaturen
tegels verschuiven…
Natura Naturales
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 286 In het voorjaar schuilt
haar vrouwelijkheid, winter's
lonken alleen vermoeide mannen,
zomer's lonken kinderen onbevangen,
ben in het najaar in alles bereid,
dan bestaat géén verlies aan tijd,
komen we elkaar vervangen, wordt de
hengst van passie schrijlings bereden,
beteugeld, gevleugeld van verlangen,
verschuiven dekens van de evenaar,…
Ze is niet te begrijpen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 50 Ik voel mijn ring verschuiven
Op willekeur van de wind
Ze draait zich om; we zien haar wuiven
Terwijl ze zingt het zwervende kind
Hoog boven de haan en de toren
Grazen de schapen in de weiden
Mijn trein brengt mij van achter naar voren
Langs de verlaten paden; de heiden
Van ginds als hier.…
Verdienmodel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 231 (een omzetverhogende benadering)
of ik nog weet
haaks op mededeling
van strakke snit
waar staan we
diametraal, gezien
per definitie vanuit
een stuk positie
met perspectief
open huis,
verschuiving qua markt
netjes aangeveegd,
een soort haringlucht
verwarring in termen
van rozenstruiken
communicatie, wondermiddel
terzijde…
Protest
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 234 “Wij zijn studenten, strijdbaar tot en met,
Wij zouden gister stevig protesteren.
Een goed protest kan slechte plannen keren,
Wij vinden acties cool en gaaf en vet.
Dat protesteren doen wij graag vol vuur,
Maar echt niet ‘s morgens vroeg vóór negen uur.”…
dichter wordende
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.750 met vocaal en klinker en diftong als voelspriet
met aarzelende zorg stem je de geringste beroering
van licht en verlies in klank af
onmiddellijk zie je jezelf geknield
aan de hoorbaar kloppende wand
van een woord – zoekend naar het precieze
moment waarop een versregel volloopt in klank
wanneer de betekenis van een woord zwicht,
begint te verschuiven…