Netgedichten

netgedicht (nr. 78.970):

In zevende hemels

jij had
je handen vol
aan een wereld
die je steeds
ontglipte

dichtbij en
toch niet
aaibaar omdat
je het echte
contact miste

daar waar geven
drempelloos
opende leek
buiten te
verschuiven

was binnen komen
iets dat enkel
gebeurde in het
eindeloos emotioneel
van lieve dromen

de haalbare
weg van warme
huid en vochtige
lippen was door
vingers aan te stippen

maar de volheid
van intense overgave
is het gedragen
worden door liefde
in zevende hemels

na het eenmalig
ervaren is die
verrassing voorbij
tenzij je met een
engel hebt gevrijd