inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 2.955):

SONNET.

Op 't wilde golven van mijn boezem gaat
de deining van mijn donkere gedachten,
onstuimig zwellend in dees nacht van haat
en razernij, met ongekende krachten,

en stijgerend ten hemel op, al 't kwaad
hem tegenloeiend, dat ze aan mij volbrachten,
al wat mijn ziel met grimmige onmacht slaat
en naamloos leed, dat niemand zal verzachten.

En lijk de storm aan 't toppunt van zijn kracht,
zijn duizend stemmen breekt in ene, éne
oneindge kreet van woede en toch weer zacht

gaat strijken en aan 't strand in kreunend stenen
uitsterven, zink ik neer uit al die kracht,
in hopeloos gebed en machtloos wenen.

Schrijver: Prosper van Langendonck
Inzender: Redactie, 24 juni 2016


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 273

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)