inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

Gedichten van oude dichters

Laatst geselecteerde poëzie:

Knoalster lorelei

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.163
Ik wait nait, wat zel 't toch beduden, Dat ik zo miesderig bin; n Vertelster uut olle tieden, Dat gaait mie moar nait uut de zin. 't Is kôld over 't daip en 't wordt duuster, 't Is ales in rust, groot en klaain, De leunen van de badde is dudelk In t heldere woater te zain. Het oaregste schipperswichie Van zo'n achttien of negentien joar,…
Geert Teis5 oktober 2015Lees meer >

Oude huizen

poëzie
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 589
Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen. Het water was heel stil, een witte rand van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen. 't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren. De huizen stonden oud en stil....van verre kwam dof gedreun: het ruchten van de stad, dan was het, of de huizen nóg groter stilte hield omvat…

GEESTENKOOR BOVEN DE WATEREN.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 540
Ziele des mensen! Gij zijt als het water: 't Werd uit de boezem Des hemels gebaard; 't Stijgt naar de hemel, Het stort weer ter aard, Eeuwig verwisslend In rustloze vaart. Stroomt van de steilte De straal naar beneên, Dan stuift hij lieflijk,…

WAT RUST ZE ZACHT.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 415
Wat rust ze zacht in 't malse ledekant, Het blank gelaat, in 't kroezelhaar gesloten, Met iets zo fijns, zo zeldzaams overgoten, Als zag ze mij reeds hangen aan de hand Een kindje uit haar edel lijf gesproten! Wat rust ze zacht in 't malse ledekant! Hoe lieflijk rust de wellustvolle vrouw, Die mij met schoonheid, liefde en maagdenweelde…

Nacht

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 577
’t Gestarnt’, dat de avond wekte in ’t Zuiden Is reeds in ’t spieg’lend meer gezwicht. De maan onthult haar kwijnend licht; En drinkt de balsemgeur der kruiden. De nacht, reeds half voorbijgesneld, Heeft aller scheps’len oog geloken. De tortel rust, in ’t nest gedoken; De leeuwerik bij zijn gade in ’t veld. Zijn…
Sebald Rau30 september 2015Lees meer >

Jesus de vriend der waarheid.

poëzie
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 657
Toneel der dwaling, schouwplaats der ergernis! Rampzalig aardrijk, vol van begoocheling! 't Mensdom, uw sieraad, 't Mensdom verpest u Alles bedriegt. Waar vlood de Waarheid? weet gij het, sterflijken? In 't licht der Godheid zien haar de Hemelsen, Boven uw aanval, Vader des leugens, Ver van uw kreits, Daar Waarheid heerst, daar…

Afscheid.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 597
Het avondzonnetje vlamde in ons raam En gloeide ons geveltje rood. Tien snoezige zwaluwen zaten te zaam Te snebbelen hoog op de goot. Maar wát ze kwebbelden, al door elkaar, Daar werd wel niemand uit wijs: Best mogelijk maakten ze 't reisplan klaar, Ze gingen die avond op reis. Daar gilde' opeens ons vaarwel alle tien En weggescheerd…
G.W. Lovendaal28 september 2015Lees meer >

GIJ DAN, DIE IN 'T NAAKT

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 529
Gij dan, die in 't naakt de zonde ziet, Die zijn heiligste glans ook in 't beeld verbiedt, Die wilt dat ellende - ellende verrijkt - Ten minste gehuld vóór uw poort bezwijkt, Wat laat gij de geest vol schaamte gaan In de waaiende wereld der vijgenijgenbladblaân? Moest hem niet zediger zorg besteed? Moest hij niet pralen in prachtig kleed…

OPENHARTIGE BEKENTENIS.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 987
Gesprek. KLAAS. Voor u slechts klopt mijn teder hart, Uwe uitspraak schenkt mij dood of leven. TRIJNTJE. Klaag andren uw verliefde smart, ik kan er geen geloof aan geven. KLAAS. Hoe zo? TRIJNTJE. Uwe eden zijn maar schijn; Aan alle meisjes zegt gij 't zelfde 'k Zal mooglijk reeds de twaalfde zijn, KLAAS. Neen, waarlijk…

Toewijding. aan ***

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 566
Hervond gij ooit een lint, een bloem, een blad, Een stille erinn'ring aan verleden dagen, 't Vergeten beeld van vroeger vriend of magen, Die ge eens bemind, betreurd, verloren had? 't Is smartlijk zoet: - en bij het treurend klagen, Om wat te snel verdorde op 't levenspad, Plooit soms een lach de wang, van tranen nat, Een dartle lach van lust…
J.P. Heije24 september 2015Lees meer >

Word nooit verliefd

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.540
Zodra ik zestien jaren werd, Heeft moeder me gezegd: ‘Mijn kind, vertrouw het manvolk niet, Die kerels zijn zo slecht, Ze maken al de meisjes gek, Alleen voor tijdverdrijf, Ze hebben allemaal hetzelfde Smoessie an d'r lijf.’ En hoe meer ik het bekijk, Mijn moeder had gelijk. Word nooit verliefd, want dan ben je verloren, Je…
Louis Davids23 september 2015Lees meer >

't Is nu de kentertijd

poëzie
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.034
't Is nu de kentertijd dat de vrouw naar nieuw levenswater glijdt; diep water, waarin bare' als Bergen klimmen; wijd water, en ver aan de verre kimmen verwaast vredes zacht-bloeiende kust. 0 Maatschappij, gij zee, die kent geen rust, uit de luwe kreken van het verleden zwemt de vrouw naar uw ruwe machtigheden. Het is nu ook de tijd…

Arm Meisje.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 703
Arm meisje dwaalt zoo eenzaam En treurig over straat En wekt het medelijden Van wie haar gadeslaat. Toch vraagt het kind der armen In 't meer dan schamel kleed Vaak nog vergeefs erbarmen Met haar ellende en leed. Och, mocht gij haar ontmoeten Verzacht haar droefenis In naam van Hem daarboven Die ook haar Vader is.…
W.F. Oostveen21 september 2015Lees meer >

De verwelkte roos

poëzie
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.854
Waarom verwelkt de roos zo ras? Zei Jantje, och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen, Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon…

als we maar hoop hebben

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 5.171
deze oude vieze wereld die kun je gerust weggooien: de romantiek van uilskuikens het is verdomd moeilijk om te leven zie in de hemel: alles is rotzooi maar als we maar hoop hebben zolang we maar hoop hebben...…
Hans Lodeizen20 september 2015Lees meer >

IN DE MOSKEE.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 543
Ets van Beuer. Trots op het witte ros, dat buigt gedwee, Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar Van heerschappij, en angstig deint de schaar In 't vale schemerlicht van de moskee. En door de ruimte ruiht een bange beê Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar Van brekende ogen in een macht…
Edward Koster19 september 2015Lees meer >

ALLEN

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 573
Zijn het enkel maar deez' weingen, Die, de Droom te voet gevallen, Zich aan zijne aanblik reingen? Neen, ik voel de gloed in allen. Als in 't najaar vogelscharen, Zich verzaamlend voor zij trekken, Blanker dan het schuim der baren, Kust en duinenrug bedekken, Eerst in aarzelend gewemel Angstig door elkander kringend, Dan -…

Najaarslied.

poëzie
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.740
Ik ken geen schoner kleuren Dan die van 't Hollands bos In bruine najaarsdos; Ik ken geen zoeter geuren, Dan die uit droge mos, Uit geelrode eikenbladeren En varenkruid dat bloeit, Mij op het koeltje naderen, Dat met mijn lokken stoeit. Ik ken geen schoner zangen Dan vink en lijster slaakt, Bij 't morgenlicht ontwaakt, Eer…
Nicolaas Beets17 september 2015Lees meer >

Sibylla

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 549
Sibylla, aangebeden kind - zoo wispelturig als de wind - die louter zielenvreugde vindt met herten doen te smachten, die gij door uwe schoonheid blindt en aan uw zegekarre bindt, terwijl ge toch geen een bemint, hoe zij naar u ook trachten. Is ‘t niet uw blauwig ogenpaar, uw blond gestruiveld fulpenhaar, uw stem, als ene harp zo klaar…
Emanuel Hiel13 september 2015Lees meer >

Aan een beek

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.090
Lief beekje dat daar kronkelt, En zachtjes murm’lend vloeit, Zo aangenaam verdonkerd Door ’t lommer dat hier groeit! Ik zet mij onder de eiken Op ’t zwellend oevermos, Geen zorg kan mij bereiken Hier in dit zalig bos. Ik zie door 't windj' u strelen, Het krult uw oppervlak, 'k Hoor 't in de takjes spelen Van ’t groene schomm’lend…
Meer laden...