Knoalster lorelei
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.163 Ik wait nait, wat zel 't toch beduden,
Dat ik zo miesderig bin;
n Vertelster uut olle tieden,
Dat gaait mie moar nait uut de zin.
't Is kôld over 't daip en 't wordt duuster,
't Is ales in rust, groot en klaain,
De leunen van de badde is dudelk
In t heldere woater te zain.
Het oaregste schipperswichie
Van zo'n achttien of negentien joar,…
Oude huizen
poëzie
3.5 met 2 stemmen
589 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
GEESTENKOOR BOVEN DE WATEREN.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
540 Ziele des mensen!
Gij zijt als het water:
't Werd uit de boezem
Des hemels gebaard;
't Stijgt naar de hemel,
Het stort weer ter aard,
Eeuwig verwisslend
In rustloze vaart.
Stroomt van de steilte
De straal naar beneên,
Dan stuift hij lieflijk,…
WAT RUST ZE ZACHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
415 Wat rust ze zacht in 't malse ledekant,
Het blank gelaat, in 't kroezelhaar gesloten,
Met iets zo fijns, zo zeldzaams overgoten,
Als zag ze mij reeds hangen aan de hand
Een kindje uit haar edel lijf gesproten!
Wat rust ze zacht in 't malse ledekant!
Hoe lieflijk rust de wellustvolle vrouw,
Die mij met schoonheid, liefde en maagdenweelde…
Nacht
poëzie
4.0 met 3 stemmen
577 ’t Gestarnt’, dat de avond wekte in ’t Zuiden
Is reeds in ’t spieg’lend meer gezwicht.
De maan onthult haar kwijnend licht;
En drinkt de balsemgeur der kruiden.
De nacht, reeds half voorbijgesneld,
Heeft aller scheps’len oog geloken.
De tortel rust, in ’t nest gedoken;
De leeuwerik bij zijn gade in ’t veld.
Zijn…
Jesus de vriend der waarheid.
poëzie
3.5 met 2 stemmen
657 Toneel der dwaling, schouwplaats der ergernis!
Rampzalig aardrijk, vol van begoocheling!
't Mensdom, uw sieraad, 't Mensdom verpest u
Alles bedriegt.
Waar vlood de Waarheid? weet gij het, sterflijken?
In 't licht der Godheid zien haar de Hemelsen,
Boven uw aanval, Vader des leugens,
Ver van uw kreits,
Daar Waarheid heerst, daar…
Afscheid.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
597 Het avondzonnetje vlamde in ons raam
En gloeide ons geveltje rood.
Tien snoezige zwaluwen zaten te zaam
Te snebbelen hoog op de goot.
Maar wát ze kwebbelden, al door elkaar,
Daar werd wel niemand uit wijs:
Best mogelijk maakten ze 't reisplan klaar,
Ze gingen die avond op reis.
Daar gilde' opeens ons vaarwel alle tien
En weggescheerd…
GIJ DAN, DIE IN 'T NAAKT
poëzie
4.0 met 3 stemmen
529 Gij dan, die in 't naakt de zonde ziet,
Die zijn heiligste glans ook in 't beeld verbiedt,
Die wilt dat ellende - ellende verrijkt -
Ten minste gehuld vóór uw poort bezwijkt,
Wat laat gij de geest vol schaamte gaan
In de waaiende wereld der vijgenijgenbladblaân?
Moest hem niet zediger zorg besteed?
Moest hij niet pralen in prachtig kleed…
OPENHARTIGE BEKENTENIS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
987 Gesprek.
KLAAS.
Voor u slechts klopt mijn teder hart,
Uwe uitspraak schenkt mij dood of leven.
TRIJNTJE.
Klaag andren uw verliefde smart,
ik kan er geen geloof aan geven.
KLAAS.
Hoe zo?
TRIJNTJE.
Uwe eden zijn maar schijn;
Aan alle meisjes zegt gij 't zelfde
'k Zal mooglijk reeds de twaalfde zijn,
KLAAS.
Neen, waarlijk…
Toewijding. aan ***
poëzie
4.0 met 1 stemmen
566 Hervond gij ooit een lint, een bloem, een blad,
Een stille erinn'ring aan verleden dagen,
't Vergeten beeld van vroeger vriend of magen,
Die ge eens bemind, betreurd, verloren had?
't Is smartlijk zoet: - en bij het treurend klagen,
Om wat te snel verdorde op 't levenspad,
Plooit soms een lach de wang, van tranen nat,
Een dartle lach van lust…
Word nooit verliefd
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.540 Zodra ik zestien jaren werd,
Heeft moeder me gezegd:
‘Mijn kind, vertrouw het manvolk niet,
Die kerels zijn zo slecht,
Ze maken al de meisjes gek,
Alleen voor tijdverdrijf,
Ze hebben allemaal hetzelfde
Smoessie an d'r lijf.’
En hoe meer ik het bekijk,
Mijn moeder had gelijk.
Word nooit verliefd, want dan ben je verloren,
Je…
't Is nu de kentertijd
poëzie
4.5 met 2 stemmen
1.034 't Is nu de kentertijd
dat de vrouw naar nieuw levenswater glijdt;
diep water, waarin bare' als Bergen klimmen;
wijd water, en ver aan de verre kimmen
verwaast vredes zacht-bloeiende kust.
0 Maatschappij, gij zee, die kent geen rust,
uit de luwe kreken van het verleden
zwemt de vrouw naar uw ruwe machtigheden.
Het is nu ook de tijd…
Arm Meisje.
poëzie
4.0 met 3 stemmen
703 Arm meisje dwaalt zoo eenzaam
En treurig over straat
En wekt het medelijden
Van wie haar gadeslaat.
Toch vraagt het kind der armen
In 't meer dan schamel kleed
Vaak nog vergeefs erbarmen
Met haar ellende en leed.
Och, mocht gij haar ontmoeten
Verzacht haar droefenis
In naam van Hem daarboven
Die ook haar Vader is.…
De verwelkte roos
poëzie
4.5 met 2 stemmen
4.854 Waarom verwelkt de roos zo ras?
Zei Jantje, och of 't anders was!
God wierd ook, dunkt me, meer geprezen,
Zo 't roosje langer bleef in wezen.
Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet,
Mijn lieve Jan! het is zo niet.
De Schepper weet het best van allen,
Waarom 't zo schielijk af moet vallen;
En wil ook, dat ge gadeslaat,
Hoe ras het aardse schoon…
als we maar hoop hebben
poëzie
5.0 met 1 stemmen
5.171 deze oude vieze wereld
die kun je gerust weggooien:
de romantiek van
uilskuikens
het is verdomd
moeilijk om te leven
zie in de hemel:
alles is rotzooi
maar als we maar
hoop hebben
zolang we maar
hoop hebben...…
IN DE MOSKEE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
543 Ets van Beuer.
Trots op het witte ros, dat buigt gedwee,
Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar
Van heerschappij, en angstig deint de schaar
In 't vale schemerlicht van de moskee.
En door de ruimte ruiht een bange beê
Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar
Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar
Van brekende ogen in een macht…
ALLEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen
573 Zijn het enkel maar deez' weingen,
Die, de Droom te voet gevallen,
Zich aan zijne aanblik reingen?
Neen, ik voel de gloed in allen.
Als in 't najaar vogelscharen,
Zich verzaamlend voor zij trekken,
Blanker dan het schuim der baren,
Kust en duinenrug bedekken,
Eerst in aarzelend gewemel
Angstig door elkander kringend,
Dan -…
Najaarslied.
poëzie
3.6 met 5 stemmen
1.740 Ik ken geen schoner kleuren
Dan die van 't Hollands bos
In bruine najaarsdos;
Ik ken geen zoeter geuren,
Dan die uit droge mos,
Uit geelrode eikenbladeren
En varenkruid dat bloeit,
Mij op het koeltje naderen,
Dat met mijn lokken stoeit.
Ik ken geen schoner zangen
Dan vink en lijster slaakt,
Bij 't morgenlicht ontwaakt,
Eer…
Sibylla
poëzie
4.0 met 2 stemmen
549 Sibylla, aangebeden kind -
zoo wispelturig als de wind -
die louter zielenvreugde vindt
met herten doen te smachten,
die gij door uwe schoonheid blindt
en aan uw zegekarre bindt,
terwijl ge toch geen een bemint,
hoe zij naar u ook trachten.
Is ‘t niet uw blauwig ogenpaar,
uw blond gestruiveld fulpenhaar,
uw stem, als ene harp zo klaar…
Aan een beek
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.090 Lief beekje dat daar kronkelt,
En zachtjes murm’lend vloeit,
Zo aangenaam verdonkerd
Door ’t lommer dat hier groeit!
Ik zet mij onder de eiken
Op ’t zwellend oevermos,
Geen zorg kan mij bereiken
Hier in dit zalig bos.
Ik zie door 't windj' u strelen,
Het krult uw oppervlak,
'k Hoor 't in de takjes spelen
Van ’t groene schomm’lend…