Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Laatst was ik bij mijn Fillis Zij zat een wijl te peinzen, maar in het einde vroeg zij: 'Weet gij wat een kusje is?' Ik zei:" Mijn liefste meisje , dit is te filosofisch. Een kusje lat zich voelen, doch laat zich niet beschrijven. Misschien dat wij het wezen, als ook de aard der kusjes door dadelijke proeven wel min of meer ontdekten…

(Cypselus Apus) ---------------- "Zie, zie, zie, zie! zie! zie! zie!! zie!! zie!! zie!!!" tieren de zwaluwen, twee- driemaal drie, zwierende en gierende: "Niemand, die... die bieden de stiet ons zal! Wie, wie? Wie?? Wie???" Piepende en kriepende zwak en ge- zwind; haaiende en draaiende, rap als de wind; wiegende en…

Wat meer verdraagzaamheid! Voorwaar, De strijd wordt onbehaaglijk! Ook wij zijn wel verdraagzaam – maar De rest is onverdraaglijk!…

Fel wou, niet mocht, niet kon, toch moest hij 't uiten, * Midas' barbier, Midas' beschaamd verdriet: Hij groef een afgrond ver van 't stadsgebied, En borg 't geheim onder een berg van kluiten. En gluips kroop uit de duisternis naar buiten 'T bedrijvig knikkend, gniff'lend, gich'lend riet, Dat aan blij boodschappende wind verried, '…

Gij moeders, Gij hoeders Der bloeiende jeugd Wat mort gij, wat noemt gij De spijtigheid deugd! Wat keert gij En weert gij De listige Min Van rijpende boezems? Hij raakt er toch in! De kruiper, De sluiper Houdt ijverig de wacht. Hij ligt op zijn luimen, Bij dage, bij…

Schoon het Haantje van ’t Vernuft Soms moet koning kraaien Moogt gij ’t Haantje in de borst Nooit de nek omdraaien!…

Statig, tijdeloos triomferend, ligt Vlak bij me, en ver, 't egyptisch koningslijk; Ik voel me schuldig, dat 'k nieuwsgierig kijk Naar mysterie van vreemd-vermomd gezicht. Heerser van sphingisch wich'lend wereldrijk, Die uit verre gebergten had gesticht Ongenaakbaarheid tot het laatst Gericht, Buiten heiligschennend mensenbereik, Diep op…

Ik sprak enthousiast over 't Parthenon, Hoe 't op verende berg zweefde, als een blank Snaarinstrument, dat door zijn zuilen, rank, De wereldlucht tot aan de horizon Maakte tot één akkoord van marm'ren klank - Toen plotseling een draaiorgel begon Door de open deuren, dwars over 't balkon, Te spugen zijn kwijldraderig gejank. En 'k dacht…

‘t Ligt alles weerom witgesneeuwd, zo wit als waar' ‘t een laken: hoe gaan Gods lieve vogelen nu aan ‘t daaglijks brood geraken? Ze vinken en ze kwinken mooi, ze schijnen wel tevreden, maar... Here, spaart uw vedervolk van ‘s winters eendlijkheden*! * eendlijkheden = narigheden die met de winter gepaard gaan…

Bij het denken aan de liefde Heb ik de liefde lief, En 't is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief.…

Nu voort! Ik zag haar weer, maar om te ontdekken, Dat weerzien zien is, wat ik altijd zie. Lang bleef aan haar de blik gekluisterd, die Ten elke tijde rust op hare trekken: Steeds toeft zij, waar ik ben: nooit is er, wie Een liefde, minder hoog, in 't hart kon wekken, Dat, in die gloed gelouterd van zijn vlekken, Vereend met schoonheid, werd…

Een zangstukje Claartje en Jantje. tesamen: Jesus is een kindervriend! Onzer wil hij ontbarmen. Hij nam kinders in zijn armen: Jesus is een kindervriend! Claartje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! Aanstonds vloog ik naar hem heen. Jantje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! 'k Vloog met u naar Jesus heen. tesamen…

AAN DE JONKVROUW MARGARETA VAN RIJN, KUNSTIG AFGEBEELD DOOR FILIPS DE KONING. Gratior et pulchro veniens in corpore virtus. (Het bevalligst komt de deugd in een mooi lichaam uit.) Wat zien we hier? Is ’t verf en schijn, Of wezen? O, gij overschone! Men krone u billijk met de krone Der schoonheid, paarle van de Rijn. Kwam ’s levens…

IJl ligt de wilgenschaduw op de wei; Het slootje-in plonst, lichtgroene boog, een kikker; Over het riet beweegt zich blauw geflikker, Wanneer de wind zijn wimpels schuift op zij. In 't gras bij 't water, naast de wilgenrij, Speelt een blond jochie ernstig met een knikker; Wegjaagt in 't bongerdje een vogelverschrikker De Zondagsstilte over…

Eenzaam om mij, allentwegen, is ‘t; geen mense en hore ik meer; helder blinkt mijn ogen tegen, hemelvast, het sterrenheer. Alles rust en niets en roert er, in ‘t vereende van de nacht: wat ontwekt of wat ontvoert er dan zoo schielijk mijn gedacht? ‘k Hore een wisse tale spreken, uit het eenzaam stergebied; wonende…

Doe ik mijn ogen toe, Dan wil ik ’t wel geloven; Doch als ik ze open doe Komt weer de Twijfel boven.…

Gij zult mij allen, allen kennen, maar 'k zal voor allen duister zijn; want slechts wie 'k van mijn spot zal schennen zal lichtend van mijn luister zijn. Slechts wie na de eêlste weelde-spijzen zal hongren naar mijn schampre smaad, draagt eens vóór 't aangezicht der wijzen de plooi der wijsheid in 't gelaat. Maar hem, die mij niet heeft…

Dé grootste liefde, die de mens kan nopen, Noopt ook der werelden talloos getal Het hart der zon te zoeken, dat hen zal, Vol wreedheid, smachtende om zich heen doen lopen. Zó zwerven ook om 't vuur, dat gloeit in 't dal, De wolven van het woud in donkre hopen, Die smachten daar in bloed de muil te dopen. Van zonnevuren wemelt het heelal.…

(Lukas 10:42; 1 Cor. 13:1-4) Indien ik de talen der mensen sprak En der engelen taal, Ik ware, zo mij de liefde ontbrak, Een luidende schel, een klinkend metaal. Indien ik de toekomst las En profeteerde, En alles, wat verborgen was, Verstond en leerde, Indien ik dat geloof bezat, Dat bergen verzet, maar de liefde niet had…