De donderbui
poëzie
4.0 met 2 stemmen
529 De lucht betrekt, het zand stuift op,
Hoog torent zich de donderkop,
Die blauw als lei, en koperrood,
Dreigt met vernieling en met dood.
De bliksem, kort en lang van lijn,
Gelijk een zenuwachtig sein,
Meldt ademloos: wie vloeke of kniel',
Gedenk uw zonden, red uw ziel!
Een windstoot, water, vlam, een knal,
Alsof de hemel barsten zal…
Teer Liedeken.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
517 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4.2 met 4 stemmen
534 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
Een droom
poëzie
4.7 met 6 stemmen
681 Een droom - als maneschijn - in zilvren wade
En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen,
In dons gedompeld, in de rust mij baadde,
Met elpen staf een kindekijn gewezen:
Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade
Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen,
Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade,
Dat in mij mort... 't Is me in een…
het Kasteel
poëzie
4.3 met 3 stemmen
1.743 Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel
Met hoge toren tussen iep en eiken,
Waar duizend bloemen stonden stralend geel
Op 't groene grasveld in de zon te prijken.
Die zware wanden zagen de eeuwen wijken,
Trotserend Tijd en Stormwind en Houweel,
Geslachten sterven, val van koninkrijken,
Als viel slechts hun de onsterflijkheid ten deel…
De onverwachte ontmoeting.
poëzie
5.0 met 3 stemmen
1.248 Nog nooit, nog nooit voelde ik mij dus ontstellen
nog nooit mij meer ontstellen!
Ach zijt gij 't, zijt gij 't zelf dan mijn vriendin?
Wat ik voel, kan ik u niet vertellen,
Als alleen dat ik u nog hartlijk min.
Maar zou, maar zou ik wel zo zeer ontstellen,
Zo gij niet waart mijn waardigste vriendin?
Kom laat, kom laat…
Aan de Vrijheid.
poëzie
4.0 met 3 stemmen
570 Zie neer uit uw heilige tempel daarboven;
O Gij die de hulde der Grieken ontving,
Wie Rome in haar heerlijke kindsheid mocht loven,
Die lang aan de spits harer dapperen ging!
Zie, lieflijke Vrijheid, zie neder op aard,
Mijn volk is de roem van zijn voorgeslacht waard.
Laat zich met uw mantel de snode bedekken,
Die dood en verwoesting…
Nazomer
poëzie
4.4 met 5 stemmen
796 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
aan de maan
poëzie
3.0 met 8 stemmen
3.939 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach! nimmer…
De schone wereld
poëzie
3.5 met 4 stemmen
817 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Al zijt Gij vert, Nooit uit het hart.
poëzie
3.8 met 4 stemmen
1.512 Lief! al zijt gij vert gescheiden;
Liefde zal mijn hert geleiden:
Liefde (Lief) die drijft mij voort;
Liefde komt u Liefd' aan boord:
Lief is liefde, zoet is minne:
Liefde doet mij dit beginnen:
't Is al Liefde, Liefd' is ‘t al,
Die ik u betonen zal.
Door de Liefde lijd ik vrese:
Liefde zoekt uit vrees te wezen,
Even als de Schipper…
DE VRIENDSCHAP
poëzie
4.0 met 1 stemmen
654 Hoe zoet is 't, waar de Vriendschap woont!
Zij is oprecht van aard.
Zij word met mirt en palm bekroond.
Haar glans is prijzenswaard'.
Zij spoort het al tot blijdschap aan.
Wie kan haar invloed wederstaan?
Geen mens. Geen mens. Geen mens.
De Vriendschap neemt de harten in:
Nooit toont ze een stuurs gelaat.
Zij is de Zuster van de…
Eerste Trouw
poëzie
3.7 met 7 stemmen
3.153 Als van twee gepaarde schelpen
D’ene breekt, of wel verliest,
Niemand zal u kunnen helpen —
Hoe men zoekt, hoe nauw men kiest
Aan een, die met effen randen
Juist op d’ ander passen zou.
D’oudste zijn de beste panden,
Niets en gaat voor d’ eerste trouw;
D’eerste trouw, die leert het minnen,
D’eerste trouw is enkel vreugd,
D’eerste trouw, die…
Schoon is het goud
poëzie
4.0 met 1 stemmen
805 Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
Schoon is de vreê, de schoonste…
De witte sneeuw
poëzie
4.5 met 2 stemmen
651 De witte sneeuw, waarmee de vlakten pronken,
Boelt met de zonne tot haar schade en schand.
Ze ligt en lacht en tintelt, wonnedronken,
Totdat ze smelt en slijk maakt op het land.
De witte sneeuw, waarvan de bergen vonken,
Wanneer de hemel stooft en staat in brand,
Die zonnelach weerkaatst, en zonnelonken,
Blijft eeuwig hoog en eeuwig…
Op de top
poëzie
4.0 met 3 stemmen
677 Lig daar, mijn wandelstaf! Hier is de top,
En met de blauwe wolkjes, die er krullen
Rijst uit het dal de rust naar boven op,
Waar zich het wolkloos ruim mee schijnt te vullen;
De bergen wijken, breed van rug en kop,
Die ze in een waas van matte nevel hullen. -
Uit d' afgrond lacht gezang en steengeklop...
Of dan die mensen nimmer rusten…
De slang
poëzie
5.0 met 2 stemmen
848 Een slang
Is niet heel dik, maar naar proportie te lang;
Schoon sommige slangen, die van Amerika komen,
Bijna zo dik zijn als eikenbomen:
En menige Leidse diender maakt een mens niet half zo bang,
Als zulk een Amerikaanse slang.
Over het geheel wordt een slang zelden geprezen
Of het moet zijn bij het Brandspuitwezen.
Voorts zou hij, zoals…
Klink-dicht
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.024 Al is de zwarte nacht met wolken overtogen,
En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat,
Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat.
Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen,
Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.
Zijn zaken die gaan vast: de naald op het kompas
Wijst hem het noord’;…
Aan God.
poëzie
1.0 met 8 stemmen
1.087 Leer mij mijne dagen tellen,
Gij die hun getal bepaalt!
Ieder dag, die mij bestraalt,
Op zijn rechte waarde stellen!
Ieder uur van mijn bestaan
Zie ik als uw weldaad aan!
Leer mij ieder stond beklagen
Die mij nutteloos ontschiet!
Leer mij blijdschap en verdriet
Zedig en gemoedigd dragen,
En met voor- en tegenspoên
Als…
Eensaamheid.
poëzie
3.7 met 3 stemmen
1.187 Mij vuurtje en ik is op wag,
mij vuurtje en ik alleen;
die awendster
wenk al van ver
en die velde slaap om-heen.
En stadigies sterwe die dag,
so's éen in sij armoed verlaat,
ongesien, ongeag,
sonder suggie of lach,
waar niemand van weet of van praat.
Nou blij die lug alom
in stil aanbidding staan;
geen tampende bel…