5.286 resultaten.
Ballade
poëzie
3.6 met 31 stemmen
10.406 Het schip voer af. - Zij oogde ’t na…
Het zonlicht ging met hem!
Nog hoorde zij het laatste woord
Dier jonge, diepe stem:
‘Tot weerziens, Moeder!’ - En zijn kus,
Die op haar lippen brandt,
Zijn blik, die lang de hare zocht,
En ’t wuiven van zijn hand.
Zij bergt het alles in heur hart.
Geen dag, geen nacht gaat om,
Of voor haar ogen rijst…
Herfstzegen
poëzie
3.2 met 17 stemmen
1.987 Herfstzegen. Ver en heinde
een stille pracht van bomen.
Bewaasde weiden dromen,
en donker wordt verwacht.
In vromend zoet gebeuren
verheimlijken de kleuren,
vergroeien grond en gracht.
En alle zoen is zacht:
een vrede ver en heinde;
de zomer voelt zijn einde,
en de avond raakt de nacht.…
Wanneer gij mij beziet
poëzie
3.6 met 10 stemmen
3.051 Me koesteren in de stralen
der gulden lentezon:
de eerste prijs behalen
bij ‘t schieten naar de ton;
met boerenmeiden dansen
en tuimelen over ‘t gras:
mij met de rook omkransen
van echte varinas.
Dat al, rechtuit gesproken,
haalt bij de wellust niet,
die gij verwekt, Katoke,
wanneer ge mij beziet!
De vogels horen kwelen
van minnevreugde…
Zo nu en dan komt er een lichtstraal boren
poëzie
4.1 met 10 stemmen
3.201 Zo nu en dan komt er een lichtstraal boren
tot waar ik mijmer, in mijn droef gevang
dan kan ik eventjes de fijne zang
van een verdwaalde Vogel horen,
zo nu en dan…
Het venster is te hoog voor mijn bereiken,
zwak is de schemer, die er binnen dringt,
maar ‘t is somtijds of buiten iemand zingt
dat straks de wrede muren zullen wijken, -
zo nu…
Zingen, hoe de donkre wereld
poëzie
3.3 met 6 stemmen
1.673 Zingen, hoe de donkre wereld
zijne ronde reize gaat;
zingen ‘lijk de merel merelt
‘lijk de nachtegaal, die slaat;
zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen
’t laaien van ’t onnozel licht;
zinge’ als zon en maan, flambeeuwen
aan het duisterst aangezicht;
zingen: vreugde en smart, gesmeten
al wat gloeit en al wat rijt,…
JAM SOL RECEDIT *
poëzie
4.2 met 4 stemmen
2.341 Heel ‘t westen zit gekibbelkappeld,
gewaggelwolkt, al hil en dal;
‘t zit blauw en groen en geluw g'appeld;
te morgen nog volstormde ‘t al,
en stille is ‘t nu! De zonne, aan ‘t zinken,
doet hier en daar een splete blinken,
en kijkt erdeure, nu en dan.
Heel ‘t westen bleust en blinkt ervan...!
Zo heerlijk is ‘t, als of er zoude…
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.9 met 7 stemmen
1.421 De avond zijgt als zegen
Om heide, weide en zand.
Vaag worden al de wegen
Eéndonker met het land.
De grijze verte nadert
Onhoorbaar, kalm en zacht;
In 't blauwende gebladert
Daalt stille vredenacht.
De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…
Licht
poëzie
3.0 met 4 stemmen
4.271 Er stroomt door mijn gemoed in stormend klateren
Een wilde zee, waarop ik rijs en daal, -
Een drup... een englen-blik, maar elke straal
Danst als het springen van bezeten sateren.
Ik hoor demonen uit de diepten schateren,
Schel door der serafijnen rein koraal,
En hel-geloei dooreen met hemel-taal
Mengt zich in 't ziedende geklots…
Op de Salak
poëzie
3.4 met 23 stemmen
7.160 't Is zoeter hier zijn maker te loven;
't Gebed klinkt schoon langs berg- en heuvelzij;
Veel meer dan ginds rijst hier het hart naar boven:
Men is zijn God op bergen meer nabij.
Hier schiep Hijzelf altaar en tempelkoren,
Nog door geen tred van 's mensen voet ontwijd;
Hier doet Hij zich in 't raat'lend onweêr horen...
En rollend roept Zijn…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.4 met 5 stemmen
1.650 ‘t Gebladert’ staat verdiept; de dag verzaadt het lover;
de zomer rijpt de stilt’ tot een voldragen vrucht.
En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop:…
Predikanten-lied
poëzie
3.7 met 9 stemmen
2.749 Hoe gezegend in ons land
Is het vak van Predikant! -
Godes hand rust, buiten kijf,
Zichtbaar op dit vroom bedrijf!
Dichters maakt alleen de Heer,
Predikanten mint hij zeer:
Daarom neemt men, dat is klaar,
Zoveel dichters bij hen waar.
Ík ben handelaar in graan,-
Met mijn dichten wil 't wel gaan:
Toch - ware ik een dominé...
't Wed dat…
Vroeg in de dageraad
poëzie
4.3 met 7 stemmen
5.259 Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden
de gouden blonde tros, citroenig van koleur,
gezeten in de lucht recht buiten d' achterdeur,
waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde.
Dan beven amoureus de liefelijkste winden
in 't gele zijig haar en groeten met een geur
haar goddelijk aanschijn opdat ze deze keur
behield van dagelijks…
Epitaaf *
poëzie
3.2 met 8 stemmen
1.662 Zijn eigenwaan, zijn zwakheden en feilen
bleven hem trouw tot aan dit simpel graf;
hij leefde in vele, en ook geleende, stijlen,
maar zijn galop werd meest een korte draf.
Zij die hem lieven, moeten niet verwijlen
bij de beloften die zijn jeugd hem gaf;
hij was, al waren giftig vaak zijn pijlen,
niet altijd ijdel, en niet altijd laf.…
De zwarte dorenhagen.
poëzie
4.2 met 4 stemmen
1.408 De zwarte dorenhagen, eindlijk eens,
met jeugdig groen deurstoven,
het blijde jaar beloven.
Nog onlangs, op de tuin,daar was het sneeuw,
al dat mijne oge ontmoette:
nu bloeit en riekt hij zoete.
o Zomerdorenhage, willekom;
en, met de oostermorgen,
laat weg de winterzorgen!
Kom, bouw nu vogelnesten, blij genoeg,
en wacht niet tot ter…
Anno 1700 en Zoveel
poëzie
4.2 met 6 stemmen
1.718 Ze zaten vol en vetjes,
Heel puntigjes en netjes,
Twee rococo-portretjes.
Een Pruisman en een Kees,
Met blanke chemisetjes,
Met Brusselse manchetjes,
Gepoederde toupetjes,
Met stijve girouetjes
En stijve préjugés.
Hun geestje was aan ’t dwalen.
Bij honderd idealen
En duizend weelde-stralen,
Ging ’t zonnetje reeds dalen,
Der oude fermiteit…
Het licht is nog niet geworden
poëzie
3.1 met 16 stemmen
2.737 Het licht is nog niet geworden,
de hemel is bleek en vroeg,
de maan en sterren verdorden,
er is nog geen zon genoeg.
Maar van af de wolken gaat
een warmte, en doet blozen
van uit het hart, wie eenzaam staat
en voelt, zoals de roze,
dat ook voor hem dit schijnsel schijnt -…
De laatste psalm
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.608 Als mij de dromen begeven
En de nacht rept
Over mijn leven,
Als dan de torenklok klept
Uit de verte, zal ik zijn galm
Vertalen in een laatste psalm.
Die zal de heerlijkheid zingen
En het scheiden, -
Het geluk van de aarde, de mensen en alle dingen,
De dank en het heengaan zonder benijden,
Als van een wereld die schoonst is in haar afscheidslicht…
Gij bad op ene berg alleen
poëzie
4.4 met 23 stemmen
5.539 Gij bad op ene berg alleen,
en... Jezu, ik en vind er geen
waar 'k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen;
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;…
Ik zie de morgen als een gouden mist
poëzie
3.7 met 7 stemmen
1.832 Ik zie de morgen als een gouden mist
van eigen rijkdom trage wade
een afgehangen web van draden,
en nu in twist
vingertjes vechten, vingertjes vagen
door de ragen,
rafelen, halen de draden aan,
varen er in het losgegaan
weefsel, maken de fijne gazen
een plundering en de gevlochten mazen
wijden zij uit, werken er een begin
van scheuren, totdat…
O 's ochtends
poëzie
3.2 met 5 stemmen
1.422 O 's ochtends moet gij buiten zijn!
De hemel, in de zonneschijn,
't is witte kant op blauw satijn.
Hoe jong: het licht dat streelt en straalt,
de lucht waarin gij ademhaalt,
't gevoel waarbij de ziele dwaalt!
't Is alles schoon! Het stroke, dat
voor u ligt, op het mulle pad,
't is of het gouden glansen had.
De groene rogge, grauw…