inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

5.286 resultaten.

Ballade

poëzie
3.6 met 31 stemmen aantal keer bekeken 10.406
Het schip voer af. - Zij oogde ’t na… Het zonlicht ging met hem! Nog hoorde zij het laatste woord Dier jonge, diepe stem: ‘Tot weerziens, Moeder!’ - En zijn kus, Die op haar lippen brandt, Zijn blik, die lang de hare zocht, En ’t wuiven van zijn hand. Zij bergt het alles in heur hart. Geen dag, geen nacht gaat om, Of voor haar ogen rijst…
Marie Boddaert26 september 2007Lees meer >

Herfstzegen

poëzie
3.2 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.987
Herfstzegen. Ver en heinde een stille pracht van bomen. Bewaasde weiden dromen, en donker wordt verwacht. In vromend zoet gebeuren verheimlijken de kleuren, vergroeien grond en gracht. En alle zoen is zacht: een vrede ver en heinde; de zomer voelt zijn einde, en de avond raakt de nacht.…

Wanneer gij mij beziet

poëzie
3.6 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.051
Me koesteren in de stralen der gulden lentezon: de eerste prijs behalen bij ‘t schieten naar de ton; met boerenmeiden dansen en tuimelen over ‘t gras: mij met de rook omkransen van echte varinas. Dat al, rechtuit gesproken, haalt bij de wellust niet, die gij verwekt, Katoke, wanneer ge mij beziet! De vogels horen kwelen van minnevreugde…
Frans de Cort22 september 2007Lees meer >

Zo nu en dan komt er een lichtstraal boren

poëzie
4.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.201
Zo nu en dan komt er een lichtstraal boren tot waar ik mijmer, in mijn droef gevang dan kan ik eventjes de fijne zang van een verdwaalde Vogel horen, zo nu en dan… Het venster is te hoog voor mijn bereiken, zwak is de schemer, die er binnen dringt, maar ‘t is somtijds of buiten iemand zingt dat straks de wrede muren zullen wijken, - zo nu…

Zingen, hoe de donkre wereld

poëzie
3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.673
Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

JAM SOL RECEDIT *

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.341
Heel ‘t westen zit gekibbelkappeld, gewaggelwolkt, al hil en dal; ‘t zit blauw en groen en geluw g'appeld; te morgen nog volstormde ‘t al, en stille is ‘t nu! De zonne, aan ‘t zinken, doet hier en daar een splete blinken, en kijkt erdeure, nu en dan. Heel ‘t westen bleust en blinkt ervan...! Zo heerlijk is ‘t, als of er zoude…
Guido Gezelle11 september 2007Lees meer >

De avond zijgt als zegen

poëzie
2.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.421
De avond zijgt als zegen Om heide, weide en zand. Vaag worden al de wegen Eéndonker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

Licht

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.271
Er stroomt door mijn gemoed in stormend klateren Een wilde zee, waarop ik rijs en daal, - Een drup... een englen-blik, maar elke straal Danst als het springen van bezeten sateren. Ik hoor demonen uit de diepten schateren, Schel door der serafijnen rein koraal, En hel-geloei dooreen met hemel-taal Mengt zich in 't ziedende geklots…
Willem Kloos1 september 2007Lees meer >

Op de Salak

poëzie
3.4 met 23 stemmen aantal keer bekeken 7.160
't Is zoeter hier zijn maker te loven; 't Gebed klinkt schoon langs berg- en heuvelzij; Veel meer dan ginds rijst hier het hart naar boven: Men is zijn God op bergen meer nabij. Hier schiep Hijzelf altaar en tempelkoren, Nog door geen tred van 's mensen voet ontwijd; Hier doet Hij zich in 't raat'lend onweêr horen... En rollend roept Zijn…
Multatuli31 augustus 2007Lees meer >

‘t gebladert’ staat verdiept

poëzie
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.650
‘t Gebladert’ staat verdiept; de dag verzaadt het lover; de zomer rijpt de stilt’ tot een voldragen vrucht. En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover de trage bomen en de adem van de lucht. De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen… Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat. - o Zang van liefde en hoop:…

Predikanten-lied

poëzie
3.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.749
Hoe gezegend in ons land Is het vak van Predikant! - Godes hand rust, buiten kijf, Zichtbaar op dit vroom bedrijf! Dichters maakt alleen de Heer, Predikanten mint hij zeer: Daarom neemt men, dat is klaar, Zoveel dichters bij hen waar. Ík ben handelaar in graan,- Met mijn dichten wil 't wel gaan: Toch - ware ik een dominé... 't Wed dat…

Vroeg in de dageraad

poëzie
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 5.259
Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden de gouden blonde tros, citroenig van koleur, gezeten in de lucht recht buiten d' achterdeur, waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde. Dan beven amoureus de liefelijkste winden in 't gele zijig haar en groeten met een geur haar goddelijk aanschijn opdat ze deze keur behield van dagelijks…

Epitaaf *

poëzie
3.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.662
Zijn eigenwaan, zijn zwakheden en feilen bleven hem trouw tot aan dit simpel graf; hij leefde in vele, en ook geleende, stijlen, maar zijn galop werd meest een korte draf. Zij die hem lieven, moeten niet verwijlen bij de beloften die zijn jeugd hem gaf; hij was, al waren giftig vaak zijn pijlen, niet altijd ijdel, en niet altijd laf.…

De zwarte dorenhagen.

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.408
De zwarte dorenhagen, eindlijk eens, met jeugdig groen deurstoven, het blijde jaar beloven. Nog onlangs, op de tuin,daar was het sneeuw, al dat mijne oge ontmoette: nu bloeit en riekt hij zoete. o Zomerdorenhage, willekom; en, met de oostermorgen, laat weg de winterzorgen! Kom, bouw nu vogelnesten, blij genoeg, en wacht niet tot ter…
Guido Gezelle19 augustus 2007Lees meer >

Anno 1700 en Zoveel

poëzie
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.718
Ze zaten vol en vetjes, Heel puntigjes en netjes, Twee rococo-portretjes. Een Pruisman en een Kees, Met blanke chemisetjes, Met Brusselse manchetjes, Gepoederde toupetjes, Met stijve girouetjes En stijve préjugés. Hun geestje was aan ’t dwalen. Bij honderd idealen En duizend weelde-stralen, Ging ’t zonnetje reeds dalen, Der oude fermiteit…

Het licht is nog niet geworden

poëzie
3.1 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.737
Het licht is nog niet geworden, de hemel is bleek en vroeg, de maan en sterren verdorden, er is nog geen zon genoeg. Maar van af de wolken gaat een warmte, en doet blozen van uit het hart, wie eenzaam staat en voelt, zoals de roze, dat ook voor hem dit schijnsel schijnt -…
Herman Gorter16 augustus 2007Lees meer >

De laatste psalm

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.608
Als mij de dromen begeven En de nacht rept Over mijn leven, Als dan de torenklok klept Uit de verte, zal ik zijn galm Vertalen in een laatste psalm. Die zal de heerlijkheid zingen En het scheiden, - Het geluk van de aarde, de mensen en alle dingen, De dank en het heengaan zonder benijden, Als van een wereld die schoonst is in haar afscheidslicht…
Albert Verwey15 augustus 2007Lees meer >

Gij bad op ene berg alleen

poëzie
4.4 met 23 stemmen aantal keer bekeken 5.539
Gij bad op ene berg alleen, en... Jezu, ik en vind er geen waar 'k hoog genoeg kan klimmen om U alleen te vinden: de wereld wil mij achterna, alwaar ik ga of sta of ooit mijn ogen sla; en arm als ik en is er geen; geen een, die nood hebbe en niet klagen kan;…
Guido Gezelle14 augustus 2007Lees meer >

Ik zie de morgen als een gouden mist

poëzie
3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.832
Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren, totdat…
J.H. Leopold13 augustus 2007Lees meer >

O 's ochtends

poëzie
3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.422
O 's ochtends moet gij buiten zijn! De hemel, in de zonneschijn, 't is witte kant op blauw satijn. Hoe jong: het licht dat streelt en straalt, de lucht waarin gij ademhaalt, 't gevoel waarbij de ziele dwaalt! 't Is alles schoon! Het stroke, dat voor u ligt, op het mulle pad, 't is of het gouden glansen had. De groene rogge, grauw…
Meer laden...