5.287 resultaten.
De twee kreeften
poëzie
2.0 met 7 stemmen
1.992 Een fabel.
‘Is dat scharrlen met je schenen!’
Riep een kreeft zijn broeder toe:
‘'t Zien allenig maakt me moe.
Loop toch rechter op je benen!’-
‘Met plezier,’ zei de andre toen,
‘Als je 't mij maar vóór wilt doen!’
Laat ons geen gebreken laken,
Waar wij zelf aan schuldig staan!
't Zal met de andren beter gaan,
Als wij 't eerst…
Breek op
poëzie
4.1 met 7 stemmen
2.433 Breek op
en verdwijn in de nacht;
zie niet om naar het huis
van uw hart.
laat uw leven liever vergaan
en verbloeden in eenzaamheid
dan nog langer de wegen te gaan
waarvan iedere steen u weer zegt
wat gij hebt misdacht en misdaan.
ga heen en weiger te staan
voor de bloedraad van een gericht
waarin gij uw jeugd hebt verteerd,
uw gloed en uw…
Witte en gele kransen
poëzie
2.4 met 8 stemmen
1.238 Witte en gele kransen
op de haren
waren,
toen de rei van kindren
zingend ging voorbij.
O dat lichte dansen,
meisjes, blond en blij,
’t leeft in al mijn dromen,
vreugd is mij gekomen
in het onbekende
mooie mei-
getij.…
BLOED ZIEDT
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.234 Bloed ziedt
in mijn lied.
De vlam is luid.
Mijn hart brandt uit.
Is mijn eeuwig het eeuwig niet?
Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn,
Liefde, om uw lamp te voeden,
wil ik eindeloos verbloeden
in zuivre pijn.…
Ondoorgrondelijke gronden
poëzie
3.6 met 19 stemmen
2.260 Ondoorgrondelijke gronden!
'k Ga niet veilig, zonder nood;
'k Ben niet vrolijk, zonder wonden;
'k Kan niet leven, zonder dood.
't Zijn twee ogen die mij geven
Dood en dodelijke wond:
En dat doden doet mij leven;
En dat wonden maakt gezond.
Hierom, opdat ik zou mogen
Hoeden mij voor doods gevaar,
Zoek ik stadig naar deze ogen,
Om…
Het is niet waar dat dit het zonlicht is
poëzie
3.5 met 8 stemmen
3.383 Het is niet waar dat dit het zonlicht is,
Gij zijt het.
Dit is ook niet de wind die over ’t water blauwt,
Die is zo zacht niet,
Gij zijt het.
Dit is ook de aarde niet, de hemel niet,
Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.…
Bloesem
poëzie
3.6 met 7 stemmen
3.573 Oneindig zijn de vloeren van de nacht –
en dromend bruine vrede, deint, o akkeraarde,
dit donkre nachtland in uw warme schoot
o, paarlen licht
aan donkers zachte zomen
schoort een verlaten boom
de wankelende boog der nacht.
als gij de avond om uw schouders plooit,
figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor,
de droom der wimpers langs de luchten…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.223 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Poëzie
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.408 Daar ginder al over de heide
De blaren vallen
Nooit heb ik je lippen gekust,
Regen
Ritmedansje
Witte wijven…
AAN DE LINDEBOOM
poëzie
2.5 met 10 stemmen
4.227 o! Wat schoon-, wat bolgekruinde
lindeboom
van verre ik staan zie, blinkende in de
morgendoom!
Heel is hij gewelkerd al, en
duizendvoud
van verwen, langzaam afgesleten
guldengoud.
Dag en schijnt er op, noch noense
zonneglans:
‘t is vochtig en de hemelkomme is
duister gans.…
Psalm 103
poëzie
4.1 met 24 stemmen
10.787 Een lofsang Dauids.
1.
Loof' Godt mijn siel uyt alle dyne crachten,
Mijns herten gront end' innighe ghedachten
Looft synen Naem seer heylich bouen al,
2.
Mijn siel prys' Godt den Heere der genaden,
Vergeet doch niet die grootheyt der weldaden,
Die du van hem ontfang'st sonder ghetal.
3.
Die dy schelt quijt al dyne boose sonden.
Verbindt…
O laat me...
poëzie
2.3 met 6 stemmen
1.288 O laat me eerbiedig tot u komen,
die staamlend voor u nederboog,
en in mijn oog de blikken stromen,
in volle lichtstroom, uit uw oog;
ik kwam door nacht en storm getogen;
mijn borst is zwaar, mijn voet is loom;
maar slechts één hoopstraal uit uwe ogen,
en 't àl hergloort: één lentedroom...
O laat me eerbiedig u genaken,
van liefde…
Lieveling, schoner ben jij
poëzie
2.2 met 16 stemmen
2.934 Lieveling, schoner ben jij dan de heilige Foedsji,
Die maar één welvende sneeuwige top heeft,
Alleen bij het vroegrood één rozige spits toont.
----------------------------------
Foedsji: Fudji; vulkaan in Japan…
Als de lente...
poëzie
3.8 met 8 stemmen
1.458 Als de lente langs de kruinen glanst
en in zonnegloed de sneeuw vervloeit;
als het eerste groen de boom bekranst
en in 't gras het eerste bloempje bloeit,
als op éne keer,
er geen regen meer
in de dalen heerst, noch winterweer,
schalt het van de hoogt'
in de dalen wijd:
O! hoe wonderschoon…
Hoop voedt de minnaars.
poëzie
2.3 met 12 stemmen
3.041 Gelijk de zeelui en de vissers aan der strangen
Op hoop van goede vangst gaan wagen lijf en goed,
Zo werden de minnaars met innerlijk verlangen
Ook van de zoete hoop geleid en steeds gevoed.
------------------------------------------------
strang - strand…
Wijsheid
poëzie
2.8 met 9 stemmen
1.943 Ach: wat men niet leert uit de wijn,
Dat leert men ook niet uit het Boek.
Een leven met minst mooglijk pijn,
Een stille Dood is wat ik zoek.
II
Ach, wat is waarheid? Wat is zeker?
Dit is de waarheid, die ik vond:
Men schenkt de wijn uit een kruik in een beker
En uit de beker in de dronken mond.
III
Wie in de druiven meer proeft dan het…
Nachtlied
poëzie
2.5 met 15 stemmen
4.042 I
Ik schrijf U thans
Waar nog de avondglans
Nog nalicht; en van verre
Klokkentoon klinkt: waar langzaam aan
De koeien door de avond gaan
En opblinkt ster na sterre
O weten zoet
Dat gij nu doet
Naar mij, als ik, verlangen…
En de ogen heft, op eender uur
Naar ‘t eender vuur, om, gloed in gloed,
Te geven en te ontvangen.
En, onbewust…
De dichter
poëzie
3.6 met 5 stemmen
2.297 Hij stond voor de spleet van zijn venster,
In ’t zonnig middaguur,
En keek naar de bloeiende fruitboom,
Aan de overkant op de muur.
Wat mocht hij daar bespieden,
Dat al zijn aandacht nam?
Het was een kleine vogel,
Die telkens wederkwam.
Hij droeg in zijn bek een halmpje,
Een graspijl, een paardehaar,
En vlocht die tussen de twijgjes
Tot…
Epitaaph
poëzie
3.7 met 11 stemmen
1.960 Hij ging veroverend, niets ontziend,
Een ontzette wereld door,
Heeft onbegrensde rijken gesticht,
Alles gaat weer teloor.
Vrouwen en vleiers zat; vrouw noch vriend
Die hem vrijwillig verkoor;
Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht
Voor zichzelf, buiten elk gehoor.
Waarvoor heeft dit woeste leven gediend?
Rijk en roem…
Nocturne
poëzie
3.1 met 7 stemmen
1.259 In ’t oude park
ligt als een ark
’t eiland in ’t water.
Zilverlicht van de maan,
fantomen gaan
over het water.
Mijn bootje zacht
drijft in de nacht
op ’t donk’re water.
Hoor, ruisen fijn
van de fontein,
’t is zingend water.
Hoe wonder dat
droppengespat
stuivend in ’t water.…