Mijn vad'ren staken blakerende brand Rondom het gillen van jouw vad'ren aan. In wroeging schuldloos zie 'k hen krimpend staan, Gevlucht aan valse ketting naar de rand Van 't vretend vuur; en 'k hoor de marteltand Door sissend vlees en knappend mergbot gaan, En de ijz'ge hitte voel ik waaiend slaan Om blind gezicht en klauwgebaar van hand…

Ik luister naar de Zee. Luistert de Zee naar mij? Glimlachend langs de zilvren ree Mijmert de Tijd voorbij.…

Aen d'Áemstel en aan 't Y, daer doet sich heerlijck open Sy die, als Keyserin, de kroon draeght van Europe, Amstelredam, die 't hooft verheft aan 's hemels as, En schiet, op Plutoos borst, haar wortels door 't moerasch. Wat watren worden niet beschaduwt van haar zeilen? Op welcke marckten gaat zy niet haar waren veilen? Wat volcken zietse…

o Heer, Gij mint in ons alleen uw eigenzelvig wezen, dat, duizendvoudig afgeprent, staat overal te lezen. En wij, in al dat minlijk is, zijn schuldig U te minnen, die aller liefde onendiglijk het eind zijt en 't beginnen. Gij mint in ons U zelven, want wat zijn wij, al te zamen, als 't geen dat Gij ons wildet…

Ik kan het met uw vroomheid Niet vinden op den duur; Zij kijkt me veel te deftig, Zij kijkt mij veel te zuur! Gij, die in alle dingen Slechts zonde vindt en schuld... Van lelijke gedachten Is vast uw ziel vervuld.…

luister: toen ik nog met hem leefde en wij de wereld samen maakten, wevend en rafelend toen ik zijn oog bij mij had en zijn witte handen toen heb ik de sneeuw gezegend en in de regen gelachen. toen ik de middagen in zijn kamer doorbracht en in zijn lichaam rondliep of neerzat, een boek las of sliep, toen ik de weg van zijn oor kende…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

Hé, Ik wou jij was de lucht dat ik je ademen kon en je zien in het hoge licht en door je gaan kon. Waar zijn je armen en je handen en die witte overschone landen van je schouders en schijnende borst - ik heb zo'n honger en dorst.…

o Al te kwade boodschapper, die, bitsig als een horselbie; die, stekende als een degenstoot; die, snel gelijk de bliksemslag; die, stom en doof, noodzakelijk, te mijwaard op de snaren komt gevlogen van de tekendraad! Te gauwe, och arme, vindt ge mij en biedt gij, in uw bitsigheid, de boodschap, - en geen troost daartoe! - dat 'vader overleden…

De grond is wit, de nevel wit, De wolken, waar nog sneeuw in zit, Zijn wit, dat zacht vergrijzelt. Het fijngetakt geboomte zit Met witte rijp beijzeld. De wind houdt zich behoedzaam stil, Dat niet het minste takgetril 't Kristallen kunstwerk breke, De klank zelfs van mijn schreden wil Zich in de sneeuw versteken. De grond is wit, de nevel…

Is mij een vodderij gevallen uit de pen, (Weet, lezer, dat ik al mijn vodden daar voor ken) Ik sluit ze van mij af en laat ze liggen rotten: Lang, lang na haar geboort onthaal ik ze de motten, En val der met de keur van een vers oog op aan. Gevalt mij 't kind dan nog zo 't eertijds heeft gedaan, zo houd ik 't voor zo schoon als ik er een…

Daar ligt dat water -- dat schitterende water. Zie hoe het schittert, het schitterspreekt, schittertrompettert in de lucht in de donzige gonzige fijne satijne lucht -- dat droogzilvere opzwemmende water in dat rondomblauwe dronkkoude dronkdiepe water, 't is een zee bleek sprekend schuim een woordenmond in het ruim schreeuwende door de…

Midden in mei, toen 't zomer worden zou, had ik een droom vol oud en schoon verdriet, die 'k eens zeer liefhad, kwam in 't donkerblauw gewaad en lachte: 'Waarom lach je niet?' Meer niet, - zo is 't in dromen. - 'k Voelde flauw dat 't lang was, sinds 'k door haar het lachen liet. Maar sterk mijn droefheid, sterk mijn eigen trouw, en…

I Langzaam galmen Twalef slagen, Door de kalme Beemd gedragen, Als een gillende Kreet van smarte, Plots omtrillende 't Brekend harte!... II En voor Jezus' outer Nijgt de nonne neer. Heure lippen lisplen, Purperloos en flets, Bij 't nauw-hoorbaar wisplen Woorden des gebeds: 'Uwe liefde louter' Mijne ziele, o, Heer!' Als een…

Mijn knip had in de boom een uurtje pas gehangen, Of deze koolmees zat er in.Toen zei ik bij mij zelf: wat zal ik vogels vangen! Dat heet eerst recht een goed begin! Maar ach! het zijn wel zeven dagen, Ik zag in al die tijd geen vink of koolmees weer; Nu ben ik heel ter neer geslagen, Nu zeg ik bij mij zelf: er zijn geen vogels meer...…

Toon ons uw luister, o zilveren maan! Rijs uit het meer. Lach de zwervende scheepling aan. Straal op 's wandelaars donkre baan, In uw lieflijkheid neer. Waar zonder hoop de verlatene smacht, Schemere uw gloor. Waar, na troosteloze afscheidsklacht, Blij herenen de minnenden wacht, Breke uw glinstering door. Schoon is de dag, als zijn purperen…

's Morgens op het witte laken doet er een gelaat ontwaken -- dat ligt daar als een waterlelie op een golf water, op de peluw. 's Middags loopt ze in het bos te schijnen, haar ogen tussen bladen als twee kleine vuurjuwelen, kijkend in een laan -- bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan. 's Avonds lacht ze in een stille kamer, zonder…

Er stonden drie kruisen op Golgotha, Maar de boer hij ploegde voort. Magdalena, Maria, Veronica, Maar de boer hij ploegde voort. En toen zijn akker ten einde was, Toen keerde de boer de ploeg En hij knielde naast zijn ploeg in het gras, En de boer, hij werd verhoord. Zo menigeen had een schone droom, Maar de boer hij ploegde voort. Thermopylae…

Zij , die tot vrouwelijke pracht het keurslijf eerst heeft uitgedacht was wis een rimplig wijf van driemaal dertig jaren wier grommigheid der lieve jeugd 't genot ontzei der zoete vreugd omdat haar 't zoet genot was met de jeugd ontvaren. Had dan de deugd geen machts genoeg, dat ze een vermeetle hand verjoeg, die met een dartle drift een…

Cantilene Ambrosia, wat vloeit mij aan? uw schedelveld is koeler maan en alle appels blozen de klankgazelle die ik vond hoe zoete zoele kindermond van zeeschuim en van rozen o muze in het morgenlicht o minnares en slank gedicht er is een god verscholen violen vlagen op het mos elysium, de vlinders los en duizendjarig dolen…