Ik ben geen vader, en ik hèb geen zoon. Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Toch groeide hij gelijk de nieuwe maan In grootte en glans en werd volwassen-schoon. Nevens mij, glorieus en monotoon, Verging de kringloop van zijn kort bestaan. Mijn hand is strelend door zijn haar gegaan En langs het kloppend halsje van mijn zoon. Ik weet…

Waar 't voetpad langs de heining vlucht Door beemd en weide heen, Daar zit ik soms in de avondlucht Gans stillekens alleen. De krekels zingen daar in 't gras Hun allerschelste toon, De muggen vinden wis de bas Dier zangren wonderschoon. Zij draaien, zwaaien blij vergaard In 't dalend hemellicht, Zij ruisen, kruisen dicht geschaard…

In het stergedoofde Zuiden, In het vroeg ondiepe licht Bleekt een grote wassen maan, Als een droom niet meer te duiden, Een verduisterd zielsgezicht Door de dagen met ons gaan. Naar het Oosten reikt mijn reizen, Waar de diepe horizon Achter donkre heuvlen brandt: Van hun toppen zie ik rijzen Straks de stille gouden zon Over…

Sterk is-wie zal het tegenspreken? De Steen; doch ’t IJzer kan hem breken. Sterk is het Ijzer; maar het zwicht Toch voor de laaie Vuurgloed licht. Sterk is het Vuur; doch ’t moet bezwijken En voor de kracht des Waters wijken. Sterk is het Water; maar, hoe sterk, De Wolken trekken ’t op in ’t zwerk. Sterk zijn de Wolken; doch de vlagen…

O! wie beschrijft mij 'tgeen gij zijt, Gevoel van 't kloppend harte! Wiens werking vaak de ziel verblijdt, Maar meer nog klemt in smarte! Gij, mijner dichtkunst ziel en doel! Gij zijt de bron mijns levens! Maar, overweldigend gevoel! Die van mijn sterven tevens! Gij zijt de onwederstaanbre gloed, Die mij tot dichter maakte! Die in mijn…

Een vinkske! Een vinkske! Daar zit het, zwijg, - Een levend dingske, Op een dode twijg. Het borstje bibbert, Het keelke zwelt. Het bekske slibbert Van 't klankgeweld. 't Zijn versjes, zere, Onvatbaar kort, In éne keer, Der-uit gestort. Tzit-tzit-tzit-dap-dapper, Dewingihee! Tzit-tzit-tzit-rap-rapper, De hele ree! Tzit-tzit-tzit…

Stemmen spraken tot mij, ik hoorde ze niet, ik hoorde uw stem als 'n lied, als 'n lied! Zoals 's avonds laat wen de wereld zwijgt over wateren, stil, 'n boot ver tijgt. De wereld is stil de wereld is donker, alleen leeft de maan en wat stargeflonker Haar stem is muziek in de stille oren, zo kan ik maar niet uw…

Ik ging eens om een broodje, De bakker was niet thuis, en toen de bakker niet thuis was, ging ik weer naar huis. Ik ging eens naar de mensen en sprak ze allen aan, al ken ik vele talen, geen mens heeft mij verstaan. Ik ging naar alle deuren, waar ’t venster was verlicht, zo hard kon ik niet kloppen, of elke deur bleef dicht…

Eens heb ik rouw gedragen Om die ik had bemind; Toen waren al mijn dagen Tot droevigheid gezind. Daarna werd mij in dromen Een helderheid bekend, En mij werd afgenomen Al zorgen en ellend. Al na een duistere avond, Ter helle middernacht. Mocht ik een lied vernemen Dat gaf mij nieuwe kracht. Ik hoorde een engel blazen Op zijn kleine…

't Is zoet te schrijven, als het licht Des zomers op mijn handen daalt En 't rijm zijn blijde plicht verricht En wat mijn hart voelt U verhaalt. Mijn handen beven van genot; Zij dragen de gewijde schat, Die 'k diep in mijne ziele tot Nu toe voor elk verborgen had. Zij zetten bevend woorden…

Die man lijkt mij godengelijk te wezen, Die van tegenover gezeten toehoort Hoe gij vlak nabij in uw zoete stemval Over en weer praat En verlangenstekelend lacht, wat noodschiks In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt; Immers amper zie ik U aan - geen woord meer Laat zich verklanken, Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds…

‘t Is mij zo duister als Chinees, Hoe ’t andre jongens overleggen, Om steeds wat nieuws te kunnen zeggen Tot hunne Lize, Kaat of Trees! Soms zit ik bij mijn uitverkoorne, Tot beider hindernis, Van schaamte rood tot achter de oren, Omtrent zo spraakloos als een vis! In de eerste dagen gaat het goed, Dan weet men alles klaar te spinnen: Men…

Niet om de dromen, die ook ik vergeefs heb moeten dromen en om de woorden niet door mij daaraan verdaan, noch om de herfst, die over deze landen is gekomen met slaande regens, nevel, werveling van blaên, maar om het overnieuw en allengsaan meeslepend stromen des bloeds, waartegen hier geen weerstand kan bestaan, ben ik bevreesd om nog eenmaal…

Had ik uw adem, Nachtegalen! Uw zilvertoon, Langs alle heuvlen, alle dalen, Zou ik uw smeltend lied herhalen, Zo vol, zo schoon! Ik prees die God in mijn gezangen, Die veld en woud Weer 't groene kleed heeft omgehangen Na zoveel maanden van verlangen Zo blijde aanschouwd. Ik zou die grote Schepper loven, Die, ongezien, Zijn troon gevestigd…

Wit hing en stil de dauw over de weiden. – Onwereldlijk, onwezenlijk, een schim, Stond, hoog, in ’t west wit licht boven de kim. – Niets werk’lijks was er meer, niets dan wij beiden. En op die heuvel, op die bank van ons, Boven de dauw, zaten we als op een eiland; En ’t wit doorschijnend licht, het witte weiland Leek stilte; en de stilte was…

Laat me, vijver, waar ge ontwaakt, - daar, ten dagerade aan 't rozen, naar uw nacht de morgen naakt, - laat mijn aanzicht, week en naakt, eigen bleekheid tegen blozen. o, 't En is een scheemlen maar; maar, in 't stijgend morgen-scheemlen, zie 'k ten vijver, minder klaar maar te dieper naar ik staar, schoonre hemel dan ten heemle…

Als in een huis in de onderwereld, waar De stille vader en het stomme kind Elkander aanzien - zó zit ik gebukt Over mijn boeken in dit donk're huis. En tegenover me aan de tafel zit Dat stomme kind der sombere gedachte, Mijn stille weemoed met het bleek gelaat, Mijn stomme weemoed met het donker oog, Die niemand ziet dan ik, - maar áls…

Wie zal mij verklaren, Wie van dees twee paren 't Meest is in de nood? 't Rijke heeft geen liefde, 't Arme paar geen brood.…

Daar komt de blijde lente weer, Met jong en jeugdig kruid! Geen ruwe vorst, geen koude meer De nachtegaal reeds fluit. De zonne schijnt, het beekje vliet, De bloemen komen uit, Het windje wiegelt in het riet Met aangenaam geluid. Een aangenaam en zoet geluid Door gans de velde zwiert; De leeuwrik spreidt zijn vlerkjes uit En stijgt en…

Waar men Gode een tempel wrocht, Sticht, (het is een vond der helle!) Sticht de duivel een kapelle, Of hij zieltjes vangen mocht: Hier een Spaarbank... daar, Vrij Wijn! Mannen! zeg: waar moet ge zijn? Dáar is 't alles pret vandaag, Hier is 't vreugd van daag en morgen; — Hier heeft vrouw noch kind zorgen, Dáar krijgt vrouw en kinderen slaag…